Month: June 2015

MUSINGS OF AN “OLDER” MAN. Nr.139.

Standard

Nr.138 ended with: “And then there was a conference in Switzerland…………….!” (See richardandmarina.net).

Yes, an invitation had come from International Teams (IT) to speak in August ‘77 at their European Workers Conference in Switzerland, which was only a day’s drive from us. It was a wonderful time indeed and we met some great people. Les and Sharon Frey from our home assembly in Canada were there, they were part of a team working in Spain. I had married them some years before this. We also met Joe and Lois Black from the US who were engaged in the Lord’s work on the island of Sicily.

At the end of the conference a few of us got talking about having a workers conference on a regular base. Joe and I decided that he would organize it and I would do the speaking, at least for the first few years. Marina would get things organized for the children. And so the Christian Workers Conference (CWC) for English speaking missionaries in Europe was started. From then on we met every year at the end of August for one week. Usually we came together somewhere in France, but we were also in Germany at least once. Almost every year more people attended and once there were about 175 adults and children, but the numbers go up and down due to people being ill, on furlough, etc. They have been such encouraging and blessed times, really refreshing for both the missionaries as well as for the children. Often driving home after the conference our children would be crying as they missed their new found friends so much. This yearly conference is still ongoing.

Back to Belgium now, where things were really moving. I started a home Bible study in Ghent which grew into a small assembly in 1978. It is still going today, 2015, but much larger and they now have their own building. But more about this later, for much has happened in Ghent.

A Bible study was also started in Maldegem, in the swimming pool. Not in the water, of course, :-), but in a separate room. This was really something unheard of, a man preaching from the Bible in a swimming pool and it caused some to come just out of curiosity. But a little later we moved into the living room of a young couple, I’ll call them Gerard and Griet. They soon became born again believers and so did a few of their relatives and friends. One night a professor from a Catholic seminary attended, you can read about it in nr.67. What a shock his words were for the group of Catholic people there………………….! (Go to Musings).

OVERPEINZINGEN VAN EEN “OUDERE” MAN. Nr.139.

Standard

Nr.138 eindigde met: “En toen was er een conferentie in Switzerland………!” (Zie richardandmarina.net).

Ja, ik had een uitnodiging gekregen van International Teams (IT) om in augustus ‘77 te komen spreken op hun Europese Werkers Conferentie in Zwitserland dat voor ons maar een dagreis rijden was. Het was een fantastische tijd en we hebben heel fijne mensen ontmoet. Les and Sharon Frey van onze Canadese thuisgemeente waren er, zij werkten met een team in Spanje. Ik had enkele jaren hiervoor hun huwelijk voltrokken. Ook ontmoetten we er Joe en Lois Black van de VS die in Sicilië voor de Heer werkten.

Aan het eind van de conferentie overlegden enkelen van ons en besloten we een conferentie op regelmatige basis te houden. Joe en ik beslisten dat hij voor de organisatie zou zorgen terwijl ik de prediking op mij nam, tenminste de eerste jaren. Marina zou dingen voor de kinderen organiseren. En zo ontstond de Christian Workers Conference (CWC) voor Engels sprekende zendelingen in Europa. We kwamen ieder jaar voor een week in augustus samen. Meestal was dat op verschillende plaatsen in Frankrijk, maar we zijn ook in Duitsland geweest. Ieder jaar kwamen er meer mensen, één jaar waren er zelfs ongeveer 175 volwassenen en kinderen, maar het verschilt van jaar tot jaar doordat mensen ziek zijn, of terug in hun thuisland, enz. Dit zijn echt geweldig gezegende tijden voor de zendelingen, heel verfrissend en bemoedigend, voor zowel de volwassenen als de kinderen. Wanneer we na de conferentie naar huis reden zaten onze kinderen dikwijls te huilen omdat ze hun vriendjes zo misten. Deze jaarlijkse conferentie gaat nog steeds door.

Nu terug naar België, waar het werk niet stilstond. Ik begon met een Bijbelstudie aan huis in Gent die later in ’78 uitgroeide tot een kleine gemeente. Ze bestaat nog steeds maar is nu veel groter en heeft zelfs een eigen gebouw. Maar meer hierover later want er is in Gent heel wat gebeurd.

Ook werd er een Bijbelstudie begonnen in Maldegen, en wel in het zwembad. Natuurlijk niet in het water, :-), maar in een aangrenzende zaal. Dit was echt iets ongehoords, een man die vanuit de Bijbel predikte in een zwembad, waardoorsommigen gewoon uit nieuwsgierigheid kwamen. Maar iets later verhuisden we naar de woonkamer van een jong echtpaar, ik zal hen Gerard en Griet noemen. Zij werden wedergeboren en ook sommige van hun familieleden en vrienden. Op een zekere avond was er een professor van het Katholieke seminarie in Gent aanwezig, u kunt hierover lezen in aflevering nr.67. De katholieke aanwezigen waren zeer gechoqueerd door zijn woorden………….! (Ga naar Overpeonzingen).

MUSINGS OF AN “OLDER” MAN. Nr.138.

Standard

Nr.137 ended with: “And then there were the camps, and the conferences…………! (See richardandmarina.net).

Marina has always had a passion for children. In Canada she was Child Evangelism director in SW Sask. and held Bible clubs in different towns and taught others to do this. In Belgium she organized the Sunday schools of some of the new churches, teaching and also training others to teach. Of course, a camp had to be started and we soon did this after getting established in Belgium. We began with a one week summer camp for children and youth and when we left Belgium in 2009, it had grown to three camps for children, two for younger youth and one for older youth. However in Belgium there were no nice lake front camping places with cabins like in Canada, we continually had to look for places and we used all kinds of buildings and/or tents. We have had camps in many different places, too many to name them all, but through the years they have really been used of God and many have come to know the Lord there or have had a fresh touch from God.

I have always been a real proponent of conferences and so is the Lord, I believe. Look at all the Jewish feasts in the Bible, times when God’s people would get together. We gathered the young Christians together at our baptism services, at picnics and then we started holding conferences, usually using the Belgium Bible College building. We have held Sunday school and women’s conferences, as well as men’s days, and the very much blessed family conferences, and these times were real feasts.

One of those conferences caused us to choose a name for our churches. From the beginning we did not want a name; we didn’t want to become another denomination. But one Saturday we came to the College for a one day conference, while the BEZ (Belgium Gospel Mission) was also holding a special day. There was a sign with an arrow pointing to the right and the words “BEZ Meeting.” There was another sign pointing to the left which said “Haverkamp Churches Conference.” That did it. I was not at all happy with that name and so after prayer and discussion we decided to call our assemblies Evangelische Christengemeenten Vlaanderen (ECV. Evangelical Churches of Flanders).

And then there was a conference in Switzerland…………….! (Go to Musings).

OVERPEINZINGEN VAN EEN “OUDERE” MAN. Nr.138.

Standard

Nr.137 eindigde met: “En dan waren er de kampen en conferenties…………!” (Zie richardandmarina.net).

Marina heeft altijd een passie gehad voor kinderen. In Canada was zij leidster geweest van het Kinder Evangelisatie Genootschap in ZW Saskatchewan en had zij in verschillende plaatsen Bijbelclubs gehouden en anderen dat ook aangeleerd. In België organiseerde ze de zondagscholen voor een aantal van de nieuwe gemeenten, gaf zij les en leerde anderen dat te doen. Natuurlijk moest er een kamp komen en niet lang nadat wij ingeburgerd waren in België zijn wij dan ook met een zomerkamp van één week voor kinderen en jeugd begonnen. Toen we België verlieten in 2009 waren er drie kinderkampen, twee voor jongere jeugd en één voor oudere jeugd. Maar in België zijn er niet zulke fantastische, aan het water gelegen kampen met mooie cabines zoals in Canada, we moesten voordurend kampplaatsen zoeken en we hebben dan ook allerlei gebouwen en/of tenten gebruikt. We hebben op veel verschillende plaatsen kampen gehouden, teveel om op te noemen, maar deze zijn door de jaren heen geweldig gebruikt geweest door de Heer en velen hebben Hem daar leren kennen of hebben een nieuwe aanraking van God ervaren.

Ik ben altijd een geweldige voorstander geweest van conferenties, en ik geloof dat de Heer dat ook is, ziet maar eens naar al de Joodse feesten in de Bijbel, speciale tijden van het samenkomen van Gods volk. Wij brachten de jonge christenen bijeen op onze doopdiensten en picknicks, en begonnen toen ook conferenties te houden, meestal gebruik makende van het Belgische Bijbel College gebouw. We hebben zondagschool en vrouwenconferenties gehouden, als ook mannendagen. En dan natuurlijk ook de geweldig gezegende familieconferenties, echte feesten.

Het was door één van die conferenties dat we een naam voor onze gemeenten hebben gekozen. Vanaf het begin wilden we geen naam, we wilden geen nieuwe denominatie worden. Maar op een zekere zaterdag kwamen we naar het College voor een conferentie, terwijl de BEZ (De Belgische Evangelische Zending) daar ook een speciale dag hield. Er stonden twee wegwijzers, één had een pijl naar rechts met de woorden, “BEZ Samenkomst.” De andere met een pijl naar links en de woorden “Conferentie Haverkamp Gemeenten.” Dat deed de deur dicht. Ik was absoluut niet blij met die naam, en dus na gebed en overleg besloten wij onze gemeenten Evangelische Christengemeenten Vlaanderen (ECV) te noemen.

En toen was er een conferentie in Switzerland………………..! (Ga naar Overpeinzingen).

20 juni. SPECIALE MEDEDELING:

Standard

Marina en ik willen hiermede Henk en Beryl Gelling bedanken voor het feit dat zij 40 jaar geleden vanuit Canada naar België gekomen zijn om onze medewerkers te zijn in de dienst van de Heer. Zij lieten een goede boerderij en melkroute achter en hadden nu zeer vermogend kunnen zijn zoals andere boeren in die streek, moesten zij daar gebleven zijn. We willen hen daarom laten weten hoezeer we hun offer gewaardeerd hebben, en hun kinderen ook natuurlijk. Henk en Beryl, het was een vreugde en voorrecht jullie als medewerkers te mogen hebben. We willen jullie beloning in de hemel niet wegnemen, maar de Bijbel zegt, “Geeft eer aan wie eer toekomt.” De Heer zegene jullie, geliefde broeder en zuster, en jullie kinderen ook, op deze speciale dag. Wij blijven de Heer danken voor jullie en vertrouwen op Hem om jullie te behoeden totdat we Hem samen zullen zien van aangezicht to aangezicht, en wat een dag zal dat zijn! Prijs de Heer!

June 20. SPECIAL ANNOUNCEMENT:

Standard

Marina and I want to thank Henk and Beryl Gelling for coming over from Canada to Belgium 40 years ago to be our co-workers in the Lord’s service. They left a good farm and milk route business and could have been pretty wealthy by now like other farmers in that area, had they stayed. So we want to let them know how much we appreciated their sacrifice and the children too, of course. Henk and Beryl, it was a joy and privilege to have you as our co-workers. We don’t want to take away your reward in heaven, but the Bible does say, “Give honour to whom honour is due.” God bless you dear brother and sister, and your children too, on this special day. We continue to thank God for you and trust Him to keep you until we together will see Him face to face, and what a day that will be! Praise God!

MUSINGS OF AN “OLDER” MAN. Nr.137.

Standard

Nr.136 ended with: “Are you born again? Are you family members born again? And what about your neighbors? Maybe you should share some of these musings with them…….!” (See richardandmarina.net).

There is always joy when a new baby is born; we have had lots of joy as we have seen so many spiritual babies born all over Flemish Belgium, wonderful! But it’s not only that, there is also joy seeing these babies grow and become spiritual adults and even leaders.

Because our living room was getting to be too small we started looking for a building to meet in, but that was not easy. There was nothing suitable in Lovendegem, so we started looking in towns around us and finally found a building in the city of Eeklo, about 13 km north of Lovendegem, a place of about 25.000 people without any evangelical church, as is the case with most cities and towns in Belgium. Eeklo was also the town where a few years later our three girls would go to a Catholic high school which had about 3.000 students.

After some time the church moved to Eeklo to an old rented store that we had fixed up. The large room on main floor was the meeting room, while the living quarters upstairs were used for Sunday school classes. We had a few people from Ghent and also from Maldegem, a town west of Eeklo attending. In time to come Bible studies were started in these places and ultimately new churches.

As we were busy in our area, I also kept going back to Limburg a couple times a week to teach Bible studies and visit people, and I helped in Beerse too from time to time. But there were also other activities going on. It is of course impossible to talk about everything that happened, but let me mention a few. For about 4 or 5 years we held a church picnic on Ascension Day in a large park just east of Beerse. Those were wonderful times as we had anywhere from 150 to 300 people attending. We would have lots of games, or people would just sit around and talk. We would eat together and later on in the afternoon there would be singing with Marina playing her accordion and a number of people guitar. The day would be closed off by either Henk or I giving a brief message. These were great times of keeping in touch with each other and fellow-shipping together. They were discontinued when churches started having their own picnics.

And then there were the camps, and the conferences…………! (Next episode Friday, June 26)(Go to Musings).

OVERPEINZINGEN VAN EEN “OUDERE” MAN. Nr.137.

Standard

Nr.136 eindigde met: “Bent u wedergeboren? Zijn uw familieleden wedergeboren? En uw buren? Misschien zou het goed zijn stukken van deze Overpeinzingen met hen te delen…….!” (Zie richardandmarina.net).

Er is altijd blijdschap als er een kindje geboren is; wij hebben al heel veel blijdschap ervaren met de geboorte van zoveel geestelijke kindjes over heel Vlaams België, fantastisch! Maar niet alleen dat, er is ook vreugde wanneer die kindjes groeien naar geestelijke volwassenheid en zelfs leiderschap.

Omdat onze woonkamer gewoon te klein werd begonnen we een gebouw te zoeken om in samen te komen, maar dat was niet zo eenvoudig. Er was niets geschikts in Lovendegem, dus begonnen we rond te zien in andere plaatsen en vonden uiteindelijk iets in Eeklo, ongeveer 13 km boven Lovendegem, een stad van ongeveer 25.000 mensen zonder enige evangelische kerk, zoals het geval is in de meeste steden en dorpen in België. Eeklo was ook de stad waar een paar later onze drie dochters naar een Katholieke middelbare school zouden gaan, die 3.000 studenten telde.

Na enige tijd verhuisde de gemeente naar de oude gehuurde winkel die we opgeknapt hadden. Het winkelgedeelte werd gebruikt voor de samenkomsten, terwijl het woongedeelte boven diende voor zondagschoolklasjes. Enkele mensen van Gent, en van Maldegem, een plaats ten westen van Eeklo, maakten deel uit van de gemeente. Er zouden in die plaatsen ook Bijbelstudies begonnen worden en uiteindelijk nieuwe gemeenten.

Terwijl we heel wat te doen hadden in onze eigen omgeving, bleef ik ook een paar keer per week teruggaan naar Limburg voor Bijbelstudies en om mensen te bezoeken. Ook hielp ik in Beerse van tijd tot tijd. Maar er waren ook andere activiteiten. Het is natuurlijk niet mogelijk alles te vertellen wat er zoal gebeurde, maar laat me toch een paar dingen vernoemen. Voor zo’n 4 a 5 jaar hielden we jaarlijks op Hemelvaartsdag een picknick in een park niet ver van Beerse. Dat waren hele fijne dagen met dikwijls tussen de 150 en 300 mensen. We hadden dan allerlei spelletjes, of mensen zaten gewoon met elkaar te praten. We aten samen en later in de namiddag werd er goed gezongen, terwijl Marina haar accordeon bespeelde en een aantal mensen hun guitaren. De dag werd dan afgesloten met een korte boodschap van Henk of mezelf. Dit waren bijzondere dagen om zo contact met elkaar te houden en om gemeenschap met elkaar te hebben. Uiteindelijk zijn we hiermee gestopt omdat verschillende gemeenten hun eigen picknicken begonnen te houden.

En dan waren er de kampen en conferenties……..! (Vervolg op vrijdag, 26 juli). (Ga naar Overpeinzingen).

MUSINGS OF AN “OLDER” MAN. Nr.136.

Standard

Nr.135 ended with: “Guido and Marianne heard the truth and accepted it, this dear lady heard it too, and rejected it. What are you doing with the truth, what are you doing with Jesus………..? (See richardandmarina.net).

Quite a number of the new believers had come along to Beerse to be baptized, and great was the joy! We felt the time had come to start a church here in Lovendegem. What is a church? A group of born again believers who come together on a regular base to celebrate the Lord’s death and resurrection, to study the Word, to pray and to spread the Good News. So we started meeting on Sunday mornings, still in our house, singing, “Breaking bread”, preaching the Word and having Sunday school. By now there were three classes with children. Marina taught one, one of our daughters another, and a couple young converts taught the third class, after Marina helped them during the week to prepare a lesson. It was interesting to see that those who started teaching grew spiritually faster than those just sitting in the meetings listening.

You’ll have to pardon me if I repeat some things, but I have just stood amazed again and again at God’s work in the hearts and lives of people everywhere, in Antwerp, Beerse, Limburg and now here in East Flanders. Amazed at the miracle of the new birth, of which Jesus said, “Except a man be born again, he cannot see the kingdom of God”, John 3:3. And with “see”, He means of course, “understand.” We use that word too when we explain something to someone, as we will often end by saying “you see?” You understand? You get it? Well, I have seen so many people “get it”, it is so real. I have often seen the expression on their faces change when the light dawned.

And it’s the same for all kinds of people, of all kinds of background, age, level of education, color and you name it, absolutely amazing. God is real. The Gospel is real. The Holy Spirit is real, and so is the new birth! Many a time people have told me that they don’t understand God, or the Bible, etc. I have answered by telling them that they are proving what Jesus and the Bible are saying. You can’t understand until you are born again, and that happens when you are willing to admit that you have sinned, and accept Jesus into your heart. Have you done that? Are you born again? Are you family members born again? And what about your neighbors? Maybe you should share some of these musings with them…….! (Go to Musings).

OVERPEINZINGEN VAN EEN “OUDERE” MAN. Nr.136.

Standard

Nr.135 eindigde met: “Guido en Marianne hoorden de waarheid en namen het aan, deze dierbare vrouw hoorde het ook, maar verwierp het. Wat doet u met de waarheid, wat doet u met Jezus………?” (Zie richardandmarina.net).

Een heel aantal van de nieuwe gelovigen was al meegekomen naar Beerse om zich te laten dopen en wat een vreugde! We voelden aan dat de tijd gekomen was om een gemeente te beginnen hier in Lovendegem. Wat is een gemeente? Een groep wedergeboren christenen die op regelmatige basis samenkomen om de dood en opstanding van de Heer te vieren, om Gods woord te bestuderen, te bidden, en het Evangelie bekent te maken. En zo begonnen we samen te komen op zondagmorgen, nog steeds in ons huis. Er werd gezongen, avondmaal gevierd en zondagschool gehouden. Er waren ondertussen drie klasjes, waarvan Marina er één nam, één van onze dochters zorgde voor de tweede en een paar jonge gelovigen de derde, nadat Marina hen door de week had geholpen een les voor te bereiden. Het was interessant te zien dat zij die les gaven geestelijk sneller groeiden dan anderen die gewoon naar de Bijbelstudie luisterden.

U moet mij niet kwalijk nemen als ik bepaalde dingen herhaal, ik heb keer op keer zo verwonderd gestaan door God aan het werk te zien in de harten en levens van mensen, en dat in Antwerpen, Beerse, Limburg en nu Oost Vlaanderen. Verwonderd over het wonder van de wedergeboorte, waar Jezus over spreekt in Joh.3:3, “….Tenzij iemand wederom geboren wordt, kan hij het koninkrijk Gods niet zien.” En met “zien” bedoelt Hij natuurlijk, “Begrijpen.” Wij gebruiken dat woord ook wel als we iets aan iemand uitleggen, we eindigen dan met, “ziet ge?” Begrijpt ge? Verstaat ge? Ik heb zoveel mensen het zien “zien”, het is zo echt. Ik heb dikwijls de uitdrukking op hun gezicht zien veranderen als ze het “verstonden”, als het “licht aanging.”

En het is voor iedereen hetzelfde, het doet er niet toe wat hun achtergrond is, hun kennis, hun kleur, of wat dan ook, heel wonderlijk! God is echt. Het Evangelie is echt. De Heilige Geest is echt en zo is de wedergeboorte! Mensen hebben mij dikwijls verteld dat ze God en de Bijbel niet begrijpen. Ik heb geantwoord met te zeggen dat zij aan het bewijzen zijn wat Jezus en wat de Bijbel zegt. Je kunt het niet begrijpen totdat je wedergeboren bent, en dat gebeurt wanneer je bereid bent toe te geven dat je gezondigd hebt en je de Heer Jezus in je hart aanneemt. Hebt u dat gedaan? Bent u wedergeboren? Zijn uw familieleden wedergeboren? En uw buren? Misschien zou het goed zijn stukken van deze Overpeinzingen met hen te delen…….! (Ga naar Overpeinzingen).