MUSINGS OF AN “OLDER” MAN. Nr.132.

Standard

Nr.131 ended with: “All kinds of questions arose, but we talked with the Gelling’s in Peer and we made it a matter of prayer and sought the Lord for His guidance. And then it became clear to us what we were to do……..!” (See richardandmarina.net).

No, we did not have a note with directions dropping from heaven; neither did I hear a voice in the back of our car, like the time the Lord showed us to move from Beerse to Koersel in Limburg. I have mentioned before that we usually go by three signposts, 1. What does the Word of God say, generally and/or specifically? 2. What is the inward witness of the Spirit? 3. What about the circumstances? The Word in general was clear, “Go preach the gospel to everyone,” and other such texts. The inner witness of the Spirit was there urging us to go into new area’s to start churches. The circumstances were clear; there was a real need in East Flanders and a call for help. And so, as we continued to pray for the Lord to guide us, we began preparing to move during the Christmas holidays, after having been in Koersel for two years.

Until then we continued with our ministry in Limburg and every Friday we would drive to East Flanders, have our meeting, stay overnight and then spend most of Saturday working on the house. We received help from a number of young Christians and even some from the Antwerp church came to help. It was amazing how rapidly the house was fixed up as at the same time we had good times of fellowship with these young Christians. We would return to Koersel in time to have a Bible study in our home on Saturday evening, while Marina had a Bible club with the children in another room. On Sunday mornings we would drive to either Beerse or Peer for the Lord’s Supper and Sunday school. I continued with a number of home Bible studies and people kept coming and bringing others who had become curious because of the change they saw in the young believers and their enthusiasm for the Word of God.

Time went on and the day of our move arrived. I got out of bed that morning to get dressed and ready for the truck to come, but then all at once doubt arose, real doubt, are we really doing the right thing? Are we really sure this is the will of God? I almost panicked. Have you ever had that, it’s like a dark, black cloud coming over you. What to do? Who to turn to? Well, there was only one sensible thing to do, I grabbed my Bible and started reading where I had left off the day before……..….! (Go to Musings).

OVERPEINZINGEN VAN EEN “OUDERE” MAN. Nr.132.

Standard

Nr.131 eindigde met: “Allerlei vragen kwamen naar boven, maar we spraken er met de Gelling’s in Peer over, en baden serieus voor de leiding van de Heer. Toen werd het ons duidelijk wat we moesten doen……………..!” (Zie richardandmarina.net).

Nee, er viel geen briefje uit de hemel met duidelijke instructies, en ik hoorde ook geen stem achter in de auto zoals de vorige keer toen we van Beerse naar Koersel moesten verhuizen. Ik heb al eerder vernoemd dat wij meestal afgaan op drie wegwijzers, 1. Wat zegt de Schrift, in de algemene zin of specifiek? 2. Wat zegt de innerlijke stem van de Geest? 3. Wat maken de omstandigheden ons duidelijk? De Schrift in de algemene zin was duidelijk, “Predik het evangelie aan iedereen.” De Heilige Geest in ons spoorde ons aan gemeenten te stichten in andere gebieden. De omstandigheden waren duidelijk, er was een echte nood in Oost Vlaanderen en een vraag om te komen. Terwijl we bleven bidden voor Gods leiding, maakten we plannen om in de kerstvakantie te verhuizen, na twee jaar in Koersel gewoond te hebben.

Tot dan bleven we doorgaan met het werk in Limburg en iedere vrijdag reden we dan naar Oost Vlaanderen, hielden ’s avonds een Bijbelstudie, bleven overnachten en werkten een groot deel van de volgende dag aan het huis. We kregen hulp van een aantal jonge christenen en zelfs uit de Antwerpse gemeente kwamen er om ons bij te staan. Het was wonderlijk hoe snel alles vooruit ging terwijl wij gelijkertijd fijne gemeenschap hadden met de jonge gelovigen. We reden dan op tijd terug naar Koersel om daar ’s avonds een Bijbelstudie in ons huis te hebben, terwijl Marina met de kinderen een Bijbelclub hield in een andere kamer. ’s Zondagsmorgens reden we naar Beerse of Peer voor het Avondmaal en zondagschool. Ik bleef doorgaan met een aantal Bijbelstudies, de mensen bleven komen en brachten anderen mee, die nieuwsgierig waren geworden door de verandering in de levens van de jonge christenen en hun enthousiasme voor de Bijbel.

De tijd ging snel en de dag van onze verhuizing kwam er aan. Ik stond ’s morgens op om me aan te kleden en gereed te maken voor de komst van de verhuiswagen, maar plotseling overviel mij de twijfel, echte twijfel, deden we wel het juiste? Was dit echt wel de wil van God? Bijna panikeerde ik. Hebt u dat ook wel eens gehad? Het is alsof er een duistere, zwarte wolk over je komt. Wat nu te doen? Naar wie te gaan? Er was maar één verstandig ding te doen, ik greep mijn Bijbel en begon te lezen waar ik gisteren gestopt was…………! (Ga naar Overpeinzingen).