Month: June 2014

MUSINGS OF AN “OLDER” MAN. Nr.78

Standard

Nr.77 ended with: “Time and again the Lord provided, sometimes in little, other times in big things, absolutely amazing! Do you think there is a God……..?”

In episode 75 I wrote this, “But there was something else that amazed us, even more than God’s provisions, and that was the change we saw in the people that became Christians.” I would just love to give you example after example of dear people who accepted the Lord and were born again, but space does not permit; besides I might miss some folk and they may wonder why I left them out. So without using names, I will just mention some.

We came in contact with a family with four children. The mother was very interested and had been listening to the Evangelical TV Broadcast from Holland and I believe through it she accepted the Lord. We were invited to her home and a little later a Bible study was started there with 7 or 8 people, of which two couples were neighbors. The lady of the house who had accepted the Lord also started coming to our Sunday meetings, bringing her children along. Her husband had no real interest and was taken up with sports on Sunday mornings, but he did attend the home Bible study. One night I was teaching about the need to be born again. He laughed and said, “If I ever get born again, it will have to be cesarean”, which made all of us laugh.

However, after quite some time he did accept the Lord and even started coming on Sunday morning. Much later he became an elder in the Antwerp church and was a godly leader. He and his wife were also very much involved in our camp work. It was wonderful to see God’s work in their lives, not only becoming true Christians but really growing in the Lord and becoming such instruments in His hands. A couple of the neighbors also became Christians, but one man just kept resisting. We continued to really pray for him and asked the Lord to deal with him. One Saturday evening he phoned me and with a trembling voice asked me to come over right away, which I did.………..! (Go to Musings)

OVERPEINZINGEN VAN EEN “OUDERE” MAN. Nr.78

Standard

Nr.77 eindigde met: “Keer op keer hebben we zo Gods voorziening ervaren, zowel in kleine als ook in grote dingen, echt ongelooflijk! Denkt u dat er een God is………………?”

In nr.75 schreef ik het volgende: “Maar er was iets anders dat wonderlijk was, zelfs nog meer dan Gods voorzieningen, en dat was de verandering die we zagen in de mensen die christenen werden.” Ik zou jullie zo graag voorbeeld na voorbeeld willen geven van dierbare mensen die de Heer aannamen en wedergeboren werden, maar dat is gewoon niet mogelijk. Daarbij, ik zou wel eens bepaalde mensen kunnen vergeten, die zich zouden afvragen waarom zij niet vermeld werden. Daarom vernoem ik er maar enkele zonder namen te gebruiken.

We kwamen in contact met een gezin met vier kinderen. De moeder was echt geïnteresseerd en keek soms naar de TV programma’s van de Evangelische Omroep in Nederland en heeft daardoor de Heer aangenomen. Wij werden uitgenodigd bij haar thuis en konden een beetje later daar met een Bijbelstudie beginnen met zo’n 7 of 8 mensen, waarvan twee echtparen buren waren. De vrouw des huizes die de Heer aanvaard had begon ook met haar kinderen naar onze zondagmorgensamenkomsten te komen. Haar man had geen interesse en was op zondagmorgen bezig met sporten, maar hij was wel aanwezig op de Bijbelstudie. Op één zulk een avond gaf ik uitleg over de noodzaak van de wedergeboorte. Hij lachte en zei, “Als ik ooit wedergeboren wordt, zal het met een keizersnee moeten gebeuren”, waarmee wij allemaal moesten lachen.

Het heeft een tijd geduurd, maar hij heeft uiteindelijk de Heer aanvaard en begon zelfs mee te komen op zondagmorgen. Heel wat later werd hij oudste in de Antwerpse gemeente en was een echte geestelijke leider. Hij en zijn vrouw waren ook geweldig betrokken bij ons kampwerk. Het was fantastisch Gods werk te zien in hun levens, niet alleen dat ze christenen werden, maar dat ze zo groeiden in de Heer en bekwame instrumenten werden in Zijn handen. Enkele van de buren werden ook christen, maar één man bleef zich maar verzetten. Wij bleven voor hem bidden en vroegen de Heer in te grijpen in zijn leven. Op een zaterdagavond belde hij mij en met bevende stem vroeg of ik onmiddellijk kon komen, wat ik dan ook meteen deed……! (Zie Overpeinzingen)

MUSINGS OF AN “OLDER” MAN. Nr.77

Standard

Nr.76 ended with: “Now just think, what would have happened had I not been home that evening?! Someone had kept me at home………….!” (See richardandmarina.net)

Marina slowly regained strength and the small assembly grew. However, there was a problem; many people in those days did not have cars yet. Quite a few were living at some distance from our meeting place and had to be picked up. But our car, as most others, was quite small and could not hold very many. Several families had quite a number of children, and so we would have to drive twice or have two cars go to pick them up. Marina and I started asking the Lord to provide for a Volkswagen bus so that we could take more people in one time. Of course we did not have the money for that. We had our car as a trade in, we also had some money saved, but we were a $1.000.00 short, which was a lot of money in 1972, more like $5,000.00 today.

We kept on praying and received the assurance that the Lord would provide in some way. So I went to the garage and by faith ordered the bus. It would take about two weeks before we could get it. A whole week went by, but nothing happened. One week before having to pick up the bus, we received a letter from good friends in Canada. They had a bad car accident, but the insurance covered it all, plus some. They did not really need all the money and when the husband came home from work that day, he said to his wife, “It was put on my heart today to send money to Richard and Marina.” His wife replied that she had felt the same way. They knew nothing about our need and our prayers to God for help. Enclosed with the letter was a cheque for $1,000.00. Amazing! We praised the Lord and thanked Him for His undertaking and for the fact that He had put it on the hearts of our friends to send us this money just at the right moment! Time and again the Lord provided, sometimes in little, other times in big things, absolutely amazing! Do you think there is a God……..? (See Musings)

OVERPEINZINGEN VAN EEN “OUDERE” MAN. Nr.77

Standard

Nr.76 eindigde met: “Stel u nu eens voor wat er gebeurd zou zijn moest ik die avond niet thuis geweest zijn! Iemand had mij thuis gehouden………!” (Zie richardandmarina.net)

Marina begon langzaam haar kracht terug te krijgen en de kleine gemeente groeide. Maar er was een probleem, veel mensen in die tijd hadden nog geen auto. Sommigen woonden een heel eind van het gemeentegebouw en moesten opgehaald worden. Onze auto, zoals de meesten, was tamelijk klein en kon maar enkele mensen meenemen. Er waren wat gezinnen met heel wat kinderen en we moesten daarom soms twee keer of met twee auto’s rijden. Marina en ik begonnen te bidden en de Heer te vragen om te voorzien in een Volkswagen busje zodat we meer mensen in een keer konden vervoeren. Maar we hadden daar natuurlijk het geld niet voor. We konden onze auto inruilen en hadden ook wat spaargeld, maar we kwamen toch ongeveer $1,000.00 te kort, wat heel wat was, te vergelijken met ongeveer $5,000.00 nu.

We bleven bidden en ontvingen de zekerheid dat de Heer zou voorzien. Dus ging ik naar de garage om in geloof de bus te bestellen. We zouden hem in twee weken kunnen krijgen. Een week ging voorbij zonder dat er iets gebeurde. Toen, in de tweede week voordat we de wagen zouden afhalen, kregen wij een brief van goede vrienden in Canada. Zij hadden een zwaar auto ongeluk gehad, maar de verzekering betaalde alles, plus nog extra. Zij hadden al het geld eigenlijk niet nodig en toen de man die dag thuis kwam van zijn werk zei hij tegen zijn vrouw, “Het werd vandaag op mijn hart gelegd om geld te sturen naar Richard en Marina.” Zijn vrouw antwoordde dat zij hetzelfde gevoel had gekregen. Zij wisten totaal niets van onze nood en ons gebed tot de Heer voor hulp. Ingesloten zat een cheque voor $1,000.00! Wonderbaarlijk! Wij prezen de Heer en dankten Hem voor zijn voorziening en het feit dat Hij het op de harten van onze vrienden had gelegd om ons dit bedrag te sturen op het juiste moment! Keer op keer hebben we zo Gods voorziening ervaren, zowel in kleine als ook in grote dingen, echt ongelooflijk! Denkt u dat er een God is………………? (Zie Overpeinzingen)

MUSINGS OF AN “OLDER” MAN. Nr.76

Standard

Nr.75 ended with: “During one month we had more than 40 people staying with us for several days and nights. Then Marina had a breakdown…………!” (See richardandmarina.net).

With that many visitors and others coming and going, plus also Sunday morning and evening services and a weekly Bible study and prayer meeting, all in our house, it was no surprise that Marina went down. However, the straw that broke the camels back took place on an evening when I “happened” to be home. Marina was upstairs taking a bath and I was in the living room reading a book. Marina likes a hot bath and so whenever the water cools down, she lets some out and fresh hot water in. I could hear this downstairs, but all at once I noticed that the water just kept running. I waited a bit yet, went upstairs and knocked on the bathroom door but got no reply. So I opened the door and found Marina on the floor unconscious. I picked her up and carried her to the bedroom, finding out how heavy an unconscious person is.

I put her on the bed and called the doctor, who came right away. In Belgium doctors make house calls. He slapped Marina on the face and I said, “Doctor, not so hard” but I guess he knew what he was doing. Slowly she came to; was I ever relieved! After checking the bathroom and talking together, we discovered what had happened. We had the kind of hot water heater that heats the water with a gas flame. The burned gas goes outside through an exhaust pipe. But that night there was a storm and the wind was right on our house, blowing the burned gas back into the bathroom. Marina not feeling well got up to get out of the bath, fainted and fell on the floor. The doctor, who knew us quite well told Marina not to entertain anymore visitors, prescribed her some medications and told me to take Marina to the park every day and walk with her to regain her strength. And so we did, it was a new experience for us, as on the prairies in Saskatchewan people don’t go walking. 🙂 Now just think, what would have happened had I not been home that evening?! Someone had kept me at home………….! (See Musings)

OVERPEINZINGEN VAN EEN “OUDERE” MAN. Nr.76

Standard

Nr.75 eindigde met: “Ook hadden we heel wat bezoekers uit Canada en op één maand waren er meer dan 40 mensen die enkele dagen en nachten bij ons in huis waren. Toen had Marina een inzinking………!”

Met zoveel bezoekers, als ook de gemeentesamenkomsten op zondagmorgen en avond en een wekelijkse Bijbelstudie en bidstond in ons huis, was het geen wonder dat Marina een inzinking kreeg. Maar de druppel die de emmer deed overlopen was iets dat gebeurde op een avond dat ik “toevallig” thuis was. Marina was boven in bad terwijl ik in onze woonkamer zat te lezen. Zij houdt van een warm bad en zo, wanneer het water begint af te koelen, laat ze wat weglopen en vult dan aan met nieuw warm water. Ik kon dat beneden horen, maar plots besefte ik dat het water maar bleef lopen. Ik wachtte nog even en ging toen naar boven waar ik op de deur klopte maar geen antwoord kreeg. Ik deed de deur open en vond Marina op de vloer, bewusteloos. Ik droeg haar naar onze slaapkamer en legde haar op bed, terwijl ik ontdekte hoe zwaar een bewusteloos mens is. Ik belde de dokter, die onmiddellijk kwam. Hij sloeg nogal hard met zijn hand op haar wangen zodat ik zei, “dokter, niet zo hard” maar besefte dat hij wel wist wat hij deed. Langzaam aan kwam zij bij; wat was ik opgelucht!

Nadat we de badkamer bekeken hadden, beseften we wat er gebeurd was. Wij hadden een water verwarmer op gas. De verbrande lucht werd door een buis naar buiten geblazen. Maar die avond stormde het nogal en de wind stond op ons huis gericht, zodat de giftige lucht terug naar binnen kwam. Marina voelde zich niet goed en wilde uit het bad stappen, maar viel bewusteloos op de vloer. De dokter die ons goed kende zei tegen Marina dat ze geen “pension” meer mocht houden. Hij schreef haar medicatie voor en gaf mij de opdracht iedere dag met haar in een park te gaan wandelen. En dat deden we, een heel nieuwe ervaring, want op de prairies in Saskatchewan gaan mensen niet met elkaar wandelen. 🙂  Stel u nu eens voor wat er gebeurd zou zijn moest ik die avond niet thuis geweest zijn! Iemand had mij thuis gehouden………! (Zie Overpeinzingen)

MUSINGS OF AN “OLDER” MAN. Nr.75

Standard

Nr.74 ended with: “My wife and I have lived “out of God’s hand” for 52 years now and we have never lacked anything. The Lord has not always given us what we wanted, but He has provided for our needs, it is absolutely amazing! How can anyone say that God isn’t real……?!” (See richardandmarina.net).

But there was something else that amazed us, even more than God’s provisions, and that was the change we saw in the people that became Christians. The Bible says that the “Gospel is the power of God to salvation,” Rom.1:16. It also says that the Word of God is truth and has power to set free, John 8:31-32. We saw this happening again and again and it was so wonderful. Often after a Bible study somewhere I would drive home late at night with tears in my eyes as I had witnessed again the amazing power of the Word of God. I was so thankful to have been called by God to preach and teach His Word and see what it accomplished! It was beautiful to witness people changing for the good. People being born again and renewed, now experiencing the joy of the Lord. But more of this later.

Let’s go back to that first little church which began on April 2, 1972 in our living room. And even though I mentioned before that I found the first year in Belgium very difficult, people were becoming interested, especially when they saw the changes in the lives of some new converts and the small group began to grow and outgrow our living room. So we started looking for a building to rent somewhere and we found one in a street called de Uitbreidingstraat, which word means “Expansion Street”, very applicable! We moved into it in 1973.

1972 had been a very busy year. Besides the start of a small church in our house, I spoke at several youth weekends in Holland and one in Northern Ireland. We had a group of young people from Holland stay with us for a week of Bible study and training. And we had quite a number of visitors from Canada. During one month we had more than 40 people staying with us for several days and nights. Then Marina had a breakdown…………! (Go to Musings).

OVERPEINZINGEN VAN EEN “OUDERE” MAN. Nr.75

Standard

Nr.74 eindigde met: “Mijn vrouw en ik leven nu al 52 jaar “uit de hand van God” en we zijn nooit tekort gekomen. De Heer geeft ons niet altijd naar onze wensen, maar wel naar onze noden, het is echt wonderlijk! Hoe kan iemand nog beweren dat God niet echt is…….?!” (Zie richardandmarina.net).

Maar er was iets anders dat wonderlijk was, zelfs nog meer dan Gods voorzieningen, en dat was de verandering die we zagen in de mensen die christenen werden. De Bijbel zegt dat het “Evangelie een kracht Gods is tot behoud,” Rom.1:16. Het zegt ook dat het Woord van God de waarheid is en ons vrijmaakt, Joh.8:31-32. We zagen dit keer op keer gebeuren en het was zo fantastisch. Dikwijls na een Bijbelstudie ergens, reed ik naar huis met tranen in mijn ogen omdat ik opnieuw getuige was geweest van de wonderlijke kracht van Gods Woord. Ik was zo dankbaar dat God mij geroepen had om zijn Woord te prediken en onderwijzen en te zien wat het kon verwezenlijken. Het was zo mooi mensen te zien veranderen ten goede! Mensen die wedergeboren en vernieuwd werden, die nu de vreugde van de Heer ervoeren. Maar meer hierover later.

Laten we even teruggaan naar die eerste kleine gemeente die op 2 april 1972 ontstond in onze woonkamer. En hoewel ik eerder al schreef dat ik het eerste jaar in België zo moeilijk vond, begonnen mensen toch interesse te tonen, vooral door de verandering die ze zagen in de levens van nieuwe christenen. De kleine groep begon te groeien en onze woonkamer werd te klein. Dus begonnen we te zoeken voor een gebouw. En we vonden iets in de Uitbreidingsstraat in Berchem, een interessante en toepasselijke naam! We namen onze intrek in 1973.

1972 was een druk jaar geweest. Naast het begin van een gemeente bij ons thuis sprak ik ook op enkele jeugdweekenden in Nederland en Noord Ierland. Een groep jonge mensen uit Nederland verbleef bij ons voor een week van Bijbelstudie en opleiding. Ook hadden we heel wat bezoekers uit Canada en op één maand waren er meer dan 40 mensen die enkele dagen en nachten bij ons in huis waren. Toen had Marina een inzinking………! (Ga naar Overpeinzingen).