Nr.77 eindigde met: “Keer op keer hebben we zo Gods voorziening ervaren, zowel in kleine als ook in grote dingen, echt ongelooflijk! Denkt u dat er een God is………………?”

In nr.75 schreef ik het volgende: “Maar er was iets anders dat wonderlijk was, zelfs nog meer dan Gods voorzieningen, en dat was de verandering die we zagen in de mensen die christenen werden.” Ik zou jullie zo graag voorbeeld na voorbeeld willen geven van dierbare mensen die de Heer aannamen en wedergeboren werden, maar dat is gewoon niet mogelijk. Daarbij, ik zou wel eens bepaalde mensen kunnen vergeten, die zich zouden afvragen waarom zij niet vermeld werden. Daarom vernoem ik er maar enkele zonder namen te gebruiken.

We kwamen in contact met een gezin met vier kinderen. De moeder was echt geïnteresseerd en keek soms naar de TV programma’s van de Evangelische Omroep in Nederland en heeft daardoor de Heer aangenomen. Wij werden uitgenodigd bij haar thuis en konden een beetje later daar met een Bijbelstudie beginnen met zo’n 7 of 8 mensen, waarvan twee echtparen buren waren. De vrouw des huizes die de Heer aanvaard had begon ook met haar kinderen naar onze zondagmorgensamenkomsten te komen. Haar man had geen interesse en was op zondagmorgen bezig met sporten, maar hij was wel aanwezig op de Bijbelstudie. Op één zulk een avond gaf ik uitleg over de noodzaak van de wedergeboorte. Hij lachte en zei, “Als ik ooit wedergeboren wordt, zal het met een keizersnee moeten gebeuren”, waarmee wij allemaal moesten lachen.

Het heeft een tijd geduurd, maar hij heeft uiteindelijk de Heer aanvaard en begon zelfs mee te komen op zondagmorgen. Heel wat later werd hij oudste in de Antwerpse gemeente en was een echte geestelijke leider. Hij en zijn vrouw waren ook geweldig betrokken bij ons kampwerk. Het was fantastisch Gods werk te zien in hun levens, niet alleen dat ze christenen werden, maar dat ze zo groeiden in de Heer en bekwame instrumenten werden in Zijn handen. Enkele van de buren werden ook christen, maar één man bleef zich maar verzetten. Wij bleven voor hem bidden en vroegen de Heer in te grijpen in zijn leven. Op een zaterdagavond belde hij mij en met bevende stem vroeg of ik onmiddellijk kon komen, wat ik dan ook meteen deed……! (Zie Overpeinzingen)