Dear Readers,
my sincere apologies for sending you double posts of 90 and 91. Word Press has changed it’s format and I as an “Older man” have a hard time keeping up with these changes. Please just delete the extra ones you received. Thank you and God bless you. Richard.
Nr.90 ended with: “Then a man got up and began to speak about revolution. Her husband whispered, “We’re in the wrong place here, this guy is a communist……..!” (See richardandmarina.net).
Marianne looked at her husband, who through all the difficulties had stayed true to her, and said, “I would really like to hear what he has to say.” He agreed and they stayed. The speaker said that before continuing he wanted to go back to the film for just a few comments. He explained that one of the most important things a pilot has to learn is “flying blind,” which means that he is not to go by his feelings, but by the instruments on the panel in front of him. When pilots are flying through thick mist or clouds, they will lose their feeling of direction. One of them may say that they are climbing, while the other will disagree and argue that they are descending. The speaker applied this to us people, who seem to be flying through a mist and have lost their sense of direction. One will say that there is a God, while another will disagree. One will believe that there is life after death, while another argues that death is the end. Who do we listen to, there are so many opinions? But God has given us a dashboard with instruments, the Bible, and we need to heed that.
Then the speaker, I Richard, changed the subject. I knew that there were a number of younger people present who had communistic ideas. I told them that I wanted to speak about a word that could very well be the most important one in their dictionary, namely “Revolution.” Many nodded approvingly! I said that I had looked up the word and found two very good definitions. The first was, “Revolution, a total rotation or turn around.” Again nods of approval. The second, “Revolution is the overthrow of the present government and the establishing of a new one.” Many cheered! I continued, I agree wholeheartedly with you, what we need is a total turn around and the overthrow of the present government and the setting up of a new one. There is only one thing on which we differ…….!”
Nr.89 ended with: “Then a colleague of Mieke talked to her about his wife who was having such a hard time and had come to the point of wanting to commit suicide, in fact, one day while he was at work she left a note for her husband and walked to the canal……………!” (See richardandmarina.net).
Marianne (not real name) walked slowly while all kinds of thoughts and memories raced through her head. Her father’s death when she was 9, her mother trying to raise five children by herself, then re-marrying. The painful relationship with her stepfather, the terrible times of depression, getting a job as a teacher, but not able to handle a class with 30 mentally handicapped children ages 6-12. Getting married, many things going wrong, having a serious nervous breakdown, it was all too much, why continue, life wasn’t worth living, she had no energy left, her life was in ruins, there was only despair. Her only thought was now, how do I end this, I want to die.
Close to the canal a small piece of newspaper blew over the ground and she picked it up. The first words (by accident?) were “Is there life after death?” All at once fear set in, the fear of dying. Was it because of her Catholic upbringing, or the lessons in religion she herself had given to her students about God’s existence? Whatever, it kept her from jumping into the canal. How long she sat there thinking she can’t remember, but she got up and started walking, halfway home meeting her husband who had found her suicide note and came looking for her. That night in bed fear overwhelmed her and she cried out to God. The next morning there were two Jehovah Witnesses standing at the door, who caused even more confusion. She decided to go along with her husband to a meeting in a hall in town where a film was going to be shown and someone would talk about the Bible. The film was about a pilot who crashed his plane because he did not follow his instruments, but his own feelings, what a lesson! Then a man got up and began to speak about revolution. Her husband whispered, “We’re in the wrong place here, this guy is a communist………..!”
Nr.89 eindigde met: “Een collega van Mieke sprak met haar over zijn vrouw die het heel moeilijk had en met gedachten van zelfdoding rondliep. Op een dag, terwijl hij op zijn werk was liep zij, na een briefje voor haar man achtergelaten te hebben, naar het kanaal………!” (Zie richardandmarina.net).
Marianne (niet echte naam) liep langzaam terwijl allerlei gedachten en herinneringen door haar hoofd vlogen. De dood van haar vader toen zij 9 jaar was, haar moeder die vijf kinderen alleen trachtte groot te brengen en die toen hertrouwde. De pijnlijke relatie met haar stiefvader, de verschrikkelijke periodes van depressie, als jonge onderwijzeres een klas van 30 geestelijk gehandicapte kinderen van 6 tot 12 jaar te moeten in toom houden, haar prille huwelijk, en vele dingen die mis liepen, een ernstige zenuwinzinking, het was allemaal teveel geworden, waarom doorgaan, het leven was de moeite niet waard, ze had geen energie meer, haar leven was een puinhoop, er was alleen nog maar wanhoop! Haar enige gedachte was, hoe kan ik hier een eind aan maken?
Bij het kanaal waaide er een stukje krant op de grond dat ze opraapte. Toevallig (?) stond er een vraag op: “Is er leven na de dood?” Ineens kreeg ze grote angst om te sterven. Kwam het door haar katholieke opvoeding of door haar eigen godsdienstlessen aan haar leerlingen over het bestaan van God, het doet er niet toe, het weerhield haar van in het water te springen. Hoelang ze daar bij het kanaal gezeten heeft kan ze zich niet herinneren, maar ze stond op en begon terug naar huis te gaan, terwijl ze halfweg haar man tegenkwam die haar zelfmoord briefje gevonden had en haar nu kwam zoeken. Die nacht werd ze overweldigd door angst en riep tot God. De volgende morgen stonden er twee Jehova Getuigen aan de deur, die voor nog meer verwarring zorgden. Ze besloot om met haar man mee te gaan naar een samenkomst waar een film gedraaid ging worden en iemand over de Bijbel zou spreken. De film ging over een piloot die met zijn vliegtuigje neerstortte omdat hij op zijn gevoel afging in plaats van de instrumenten, wat een les! Toen stond er iemand van voren die begon te spreken over revolutie. Haar man fluisterde, “Hier zitten we niet goed, die kerel is een communist……!” (Ga naar Overpeinzingen)
Nr.90 eindigde met: “Toen stond er iemand van voren die begon te spreken over revolutie. Haar man fluisterde, “Hier zitten we niet goed, die kerel is een communist……!” (Zie richardandmarina.net).
Marianne keek haar man, die haar door al de moeilijkheden heen trouw gebleven was, aan en zei, “Ik zou toch graag willen horen wat hij te zeggen heeft.” Hij stemde daar mee in en ze bleven. De spreker zei dat hij eerst nog even wilde terugkomen op de film die we juist gezien hadden. Hij vertelde dat één van de belangrijkste dingen die een piloot moet leren is “blind vliegen”, wat inhoudt dat hij niet op zijn gevoel mag afgaan maar op het instrumentenbord voor hem. Als piloten in de mist of wolken vliegen verliezen ze na enige tijd volledig het gevoel van hoe ze vliegen. De ene piloot zal zeggen dat ze aan het stijgen zijn, terwijl de andere precies het tegenovergestelde zal beweren. De spreker vergeleek dit met ons mensen die in zekere zin ook in de mist vliegen en het gevoel van richting kwijt zijn. De ene mens zegt dat er een God is, terwijl een ander dat tegenspreekt. De een zal zeggen dat er leven na de dood is, terwijl een ander zal beweren dat de dood het eind is. Naar wie moeten we luisteren, er zijn zoveel verschillende meningen? Maar God heeft ons een instrumentenbord, de Bijbel, gegeven en daar moeten we op afgaan.
Toen schakelde de spreker, ik Richard, over op het onderwerp revolutie. Ik wist dat er verschillende jonge mensen met communistische ideeën aanwezig waren. Ik zei tegen hen dat ik over een woord wilde spreken dat voor hen misschien wel het belangrijkste woord in het woordenboek was, namelijk “Revolutie.” Er werd heftig ja geknikt. Ik zei dat ik het woord had opgezocht en twee heel goede definities had gevonden. De eerste was, “Revolutie, een totale omwenteling.” Opnieuw hevig geknik. Het tweede, “Revolutie is de omverwerping van de bestaande regering en de oprichting van een nieuwe.” Ik kon merken dat velen dit echt toejuichten en vervolgde met, “Ik ben het volledig met jullie eens; wat we nodig hebben is een totale omwenteling en de omverwerping van de bestaande regering en de oprichting van een nieuwe. Er is maar één ding waarin we verschillen………! (Ga naar Overpeinzingen).
Nr.88 ended with: “The next evening I went back to bring them a Bible as they did not have one. I rang the door bell and the woman appeared at the door with a big smile on her face ……..!” (See richardandmarina.net).
I looked at Mieke (not real name) and asked, “How are you?” “Real good” she answered, “last night after you left my husband and I talked until 2 am and then prayed and accepted Jesus.” “Well, that’s wonderful”, I replied, “and how did things go today?” Oh, very good” she answered, “but you know Richard; at my work do people ever swear.” Then I was the one to smile and said, “Well, isn’t that something, that they just started doing that today?” She looked at me with wide open eyes and began to laugh. I explained to her that they had been doing this all the time, but she had never heard it. Now that the Holy Spirit had come to live within her, her ears had been opened. I told her also that there would be more surprises yet. Sometime later I started a Bible study in their home as they were living in another town. Her sister and husband became interested and attended; they in turn talked to friends who started coming.
I had rented a hall in Beerse and held two evangelistic meetings there, each time showing a Moody science film followed by me preaching. A young man, Jeff (not real name) was there and started coming to the Bible studies at André’s; he brought his girlfriend along and a little later another friend. In the mean time, Mieke’s husband had talked to his brother in Eastern Belgium, in the province called Limburg and I was invited to their home. I will come back to this next time, but as you can see “the ball really started rolling”, it was so exciting to meet these interested and curious people. God was at work! Then a colleague of Mieke talked to her about his wife who was having such a hard time and had come to the point of wanting to commit suicide, in fact, one day while he was at work she left a note for her husband and walked to the canal……………! (Go to Musings).
Nr.88 eindigde met: “De volgende avond ging ik terug om hen een Bijbel te brengen, gezien ze er geen hadden. Ik belde aan en de vrouw verscheen aan de deur met een grote glimlach op haar gezicht…..!” (Zie richardandmarina.net).
Ik keek Mieke (niet echte naam) aan en vroeg, “Hoe is het met u?” “Heel goed” antwoordde zij, “gisteravond nadat u vertrokken was hebben mijn man en ik nog zitten praten to 2 uur en hebben toen samen gebeden en Jezus aangenomen.” “Geweldig”, antwoordde ik, “en hoe is het gegaan vandaag?” “O, zeer goed, maar weet ge Richard, bij ons op het werk vloeken ze toch!” Toen was het mijn beurt om te glimlachen en zei, “Wel, dat is toch iets, dat ze daar juist vandaag mee begonnen zijn?” Zij keek mij met grote ogen aan en begon te lachen. Ik legde haar uit dat ze dit altijd al gedaan hadden, maar dat ze het nooit gehoord had. Nu dat de Heilige Geest in haar was komen wonen, waren haar geestelijke oren geopend. Ik vertelde haar ook dat er nog meer verassingen zouden komen. Omdat zij in een andere plaats woonden, begon ik enige tijd later met een Bijbelstudie bij hen thuis. Haar zuster en echtgenoot werden geïnteresseerd en begonnen te komen. Zij op hun beurt spraken met een bevriend echtpaar dat toen ook naar de studie kwam.
Ik had in Beerse een zaal gehuurd en hield er twee evangelisatieavonden. We toonden een Moody Science film, waarna ik predikte. Een jonge man, Jef ( niet echte naam) was aanwezig en begon daarna de Bijbelstudies bij André bij te wonen. Hij bracht zijn vriendin mee en wat later nog een vriend. Ondertussen had de man van Mieke met zijn broer in Oost België, in de provincie Limburg, gesproken en werd ik bij hen thuis uitgenodigd. Ik kom hier de volgende maal op terug, maar je kunt zien dat de “bal echt begon te rollen.” Het was geweldig deze geïnteresseerde en nieuwsgierige mensen te ontmoeten. God was aan het werk! Een collega van Mieke sprak met haar over zijn vrouw die het heel moeilijk had en met gedachten van zelfdoding rondliep. Op een dag, terwijl hij op zijn werk was liep zij, na een briefje voor haar man achtergelaten te hebben, naar het kanaal………! (Ga naar Overpeinzingen).
Nr.87 ended with: “AMAZING! All the wonderful and at times miraculous provisions from the Lord. God is real! Hallelujah!” (See richardandmarina.net).
Last week I wrote that I’m running ahead of myself a bit and that we’re now into 1974, but we need to back up a little to the fall of 1973. It is 1½ years since the Antwerp church was started and it was doing real well and growing. Both my co-worker and I held home Bible studies and people were being saved, baptized and becoming part of the church, it was wonderful to see. I had also started a Bible study in Beerse, a town about 35 km east of Antwerp. A couple had agreed to open their home for a study. The man, André (not real name), witnessed to his employer, who, together with his wife started attending. André and his wife talked to a young woman on the train and she started attending. This lady talked to some friends, a young couple about this “new faith”, as some called it.
I visited them in their home on a Monday evening when the Jehovah Witnesses were there. I have met with J.W. many a time and always told them that we would only discuss two things, one, was and is Jesus really God, and two, what must we do to receive eternal life? So that evening also, they showed a number of Bible texts that talk about Jesus’ humanity. I then showed a whole lot more about His deity, two important ones, in Isaiah 44:6 where God says that He is the First and the Last, while in Revelations it says that Jesus is the First and the Last. They had no idea what to do with that. Then also in Is.44:8, God says that He is the Rock and there is no other, but in the N.T. it says that Jesus is the Rock. Since there is only One Rock, ……?! After some discussion they became very upset and left. I stayed and explained the gospel to the couple and then drove home. The next evening I went back to bring them a Bible as they did not have one. I rang the door bell and the woman appeared at the door with a big smile on her face ……..! (Go to Musings)
Nr.87 eindigde met: “Heel wonderlijk, die vaak miraculeuze voorzieningen van de Heer. God is echt! Halleluja.” (Zie richardandmarina.net).
Vorige week schreef ik dat ik de zaken aan het vooruitlopen was en dat we nu in 1974 beland waren, maar we moeten toch nog even terug naar de herfst van 1973. De Antwerpse gemeente was nu 1½ jaar oud en groeide heel goed. Mijn medewerker en ik hielden allebei Bijbelstudies en mensen kwamen tot de Heer, lieten zich dopen en begonnen deel uit te maken van de gemeente, het was echt wonderlijk mooi. Ik was begonnen met een Bijbelstudie in Beerse, een plaats zo’n 35 km ten oosten van Antwerpen. Een echtpaar had aangeboden hun huis open te stellen voor dit. De man, André ( niet zijn echte naam) getuigde tegen zijn werkgever, die samen met zijn vrouw de studies begonnen te volgen. André en zijn vrouw spraken met een jonge vrouw op de trein en zij begon ook te komen. Zij sprak op haar beurt weer met vrienden, een jong echtpaar, over dit “nieuwe geloof” zoals sommigen het noemden.
Ik bezocht hen bij hen thuis op een maandagavond, terwijl er Jehova Getuigen bij hen waren. Ik heb dikwijls met J.G. gesproken, altijd met de afspraak om maar over twee zaken te discussiëren, één, dat Jezus werkelijk God was en is, en twee, wat men moet doen om eeuwig leven te ontvangen. Zo ook die avond, zij toonden een aantal teksten die spraken over Jezus’ menselijkheid, waarna ik hen een heel aantal teksten toonde die Zijn goddelijkheid bewezen. De twee belangrijkste waren Jesaja 44:6, waar God zegt dat Hij de Eerste en de Laatste is, terwijl Openbaringen aantoont dat Jezus de Eerste en Laatste is. Zij wisten niet wat daar mee aan te vangen. Ook zegt God in Jesaja 44:8 dat Hij de Rots is en geen andere kent. Maar het N.T. zegt dat Jezus de Rots is, en als er maar één Rots is,…….?! Na enige discussie vertrokken zij tamelijk van streek. Ik bleef nog en legde de blijde boodschap aan dit koppel uit en ging toen naar huis. De volgende avond ging ik terug om hen een Bijbel te brengen, gezien ze er geen hadden. Ik belde aan en de vrouw verscheen aan de deur met een grote glimlach op haar gezicht…..! (Ga naar Overpeinzingen)
richardandmarina 