MUSINGS OF AN “OLDER” MAN. Nr.88

Standard

Nr.87 ended with: “AMAZING! All the wonderful and at times miraculous provisions from the Lord. God is real! Hallelujah!” (See richardandmarina.net).

Last week I wrote that I’m running ahead of myself a bit and that we’re now into 1974, but we need to back up a little to the fall of 1973. It is 1½ years since the Antwerp church was started and it was doing real well and growing. Both my co-worker and I held home Bible studies and people were being saved, baptized and becoming part of the church, it was wonderful to see. I had also started a Bible study in Beerse, a town about 35 km east of Antwerp. A couple had agreed to open their home for a study. The man, André (not real name), witnessed to his employer, who, together with his wife started attending. André and his wife talked to a young woman on the train and she started attending. This lady talked to some friends, a young couple about this “new faith”, as some called it.

I visited them in their home on a Monday evening when the Jehovah Witnesses were there. I have met with J.W. many a time and always told them that we would only discuss two things, one, was and is Jesus really God, and two, what must we do to receive eternal life? So that evening also, they showed a number of Bible texts that talk about Jesus’ humanity. I then showed a whole lot more about His deity, two important ones, in Isaiah 44:6 where God says that He is the First and the Last, while in Revelations it says that Jesus is the First and the Last. They had no idea what to do with that. Then also in Is.44:8, God says that He is the Rock and there is no other, but in the N.T. it says that Jesus is the Rock. Since there is only One Rock, ……?! After some discussion they became very upset and left. I stayed and explained the gospel to the couple and then drove home. The next evening I went back to bring them a Bible as they did not have one. I rang the door bell and the woman appeared at the door with a big smile on her face ……..! (Go to Musings)

OVERPEINZINGEN VAN EEN “OUDERE” MAN. Nr.88

Standard

Nr.87 eindigde met: “Heel wonderlijk, die vaak miraculeuze voorzieningen van de Heer. God is echt! Halleluja.” (Zie richardandmarina.net).

Vorige week schreef ik dat ik de zaken aan het vooruitlopen was en dat we nu in 1974 beland waren, maar we moeten toch nog even terug naar de herfst van 1973. De Antwerpse gemeente was nu 1½ jaar oud en groeide heel goed. Mijn medewerker en ik hielden allebei Bijbelstudies en mensen kwamen tot de Heer, lieten zich dopen en begonnen deel uit te maken van de gemeente, het was echt wonderlijk mooi. Ik was begonnen met een Bijbelstudie in Beerse, een plaats zo’n 35 km ten oosten van Antwerpen. Een echtpaar had aangeboden hun huis open te stellen voor dit. De man, André ( niet zijn echte naam) getuigde tegen zijn werkgever, die samen met zijn vrouw de studies begonnen te volgen. André en zijn vrouw spraken met een jonge vrouw op de trein en zij begon ook te komen. Zij sprak op haar beurt weer met vrienden, een jong echtpaar, over dit “nieuwe geloof” zoals sommigen het noemden.

Ik bezocht hen bij hen thuis op een maandagavond, terwijl er Jehova Getuigen bij hen waren. Ik heb dikwijls met J.G. gesproken, altijd met de afspraak om maar over twee zaken te discussiëren, één, dat Jezus werkelijk God was en is, en twee, wat men moet doen om eeuwig leven te ontvangen. Zo ook die avond, zij toonden een aantal teksten die spraken over Jezus’ menselijkheid, waarna ik hen een heel aantal teksten toonde die Zijn goddelijkheid bewezen. De twee belangrijkste waren Jesaja 44:6, waar God zegt dat Hij de Eerste en de Laatste is, terwijl Openbaringen aantoont dat Jezus de Eerste en Laatste is. Zij wisten niet wat daar mee aan te vangen. Ook zegt God in Jesaja 44:8 dat Hij de Rots is en geen andere kent. Maar het N.T. zegt dat Jezus de Rots is, en als er maar één Rots is,…….?! Na enige discussie vertrokken zij tamelijk van streek. Ik bleef nog en legde de blijde boodschap aan dit koppel uit en ging toen naar huis. De volgende avond ging ik terug om hen een Bijbel te brengen, gezien ze er geen hadden. Ik belde aan en de vrouw verscheen aan de deur met een grote glimlach op haar gezicht…..! (Ga naar Overpeinzingen)