MUSINGS OF AN “OLDER” MAN. Nr.117

Standard

Nr.116 ended with: “On August 15 they moved to a house they had rented in Peer, and guess for what that house was later on also used……?” (See richardandmarina.net).

Yes, you guessed right, the new church in Peer started meeting there on Sunday mornings towards the end of August, 1975, wonderful! The third church had officially started, praise God. And the church grew so rapidly, that very soon the Gelling’s house became too small and the church moved to the new house of a kind couple, I will call them Janine and Geert. After I had previously met with a number of friends of Phillip and Ingrid at their house, and had invited these folk to another evening, the doctor spoke up, “because we are living in an old house, with the medical rooms on the main floor and the living quarters upstairs, with a dangerous steep stairway and an unstable wooden floor, I am afraid of what might happen in case of even more people showing up.” Thankfully Janine spoke up and offered to have the meeting at her new house and so a new weekly Bible study was started there. And now the Sunday services were being held there too.

There were now four Bible studies going, one in Peer, one a few miles south of Peer in Martin and Lydie’s home, which drew quite a number of young people, even some boys from a boys home, then one in Zolder, further south and one in our house in Koersel. There were now new Christians in at least 7 towns in the province of Limburg. In a few years there would be new churches in several of these towns, the Holy Spirit was moving, wonderful. Many a night I drove home with tears in my eyes, tears of joy for these dear people, and of joy for being God’s instrument in giving them the true gospel. It was heart-warming, but also heartbreaking to watch the amazement of these folk as they heard the Word of God expounded and the true message of salvation for the first time in their lives, and that while living in a so called “Christian” country! But, towards the end of the year something very sad happened…..! (Go to Musings).

OVERPEINZINGEN VAN EEN “OUDERE” MAN. Nr.117

Standard

Nr.116 eindigde met: “Op 15 augustus verhuisden zij naar een gehuurd huis in Peer en raad eens waarvoor dat huis later gebruikt werd……? (Zie richardandmarina.net).

Ja, u hebt het goed geraden, de nieuwe gemeente in Peer begon met haar zondagsamenkomsten in dat huis vanaf eind augustus, 1975, fantastisch! De derde gemeente was officieel gestart. Prijs de Heer. Maar de gemeente groeide zo snel dat al spoedig Gelling’s huis te klein werd en men verhuisde naar het nieuwe huis van een vriendelijk echtpaar, ik zal hen Janine en Geert noemen. Nadat ik eerder een samenkomst had gehad met een aantal vrienden van Phillip en Ingrid in hun huis en ik de mensen uitgenodigd had naar nog zo’n avond, zei de dokter, “aangezien wij in een oud huis wonen, met mijn dokters praktijk op gelijkvloers en het woongedeelte boven, met een gevaarlijke steile trap en een onstabiele houten vloer, beng ik bang voor wat er zou kunnen gebeuren als er nog meer mensen komen opdagen.” Gelukkig bood Janine toen aan om de volgende bijeenkomst in haar nieuwe huis te houden en zo ging er een nieuwe wekelijkse Bijbelstudie van start, terwijl nu ook de zondagsamenkomsten daar doorgingen.

Er waren nu vier Bijbelstudies, één in Peer, één iets ten zuiden van Peer in Martin en Lydie Symons huis, waar nogal wat jeugd naar toe kwam, zelfs enkelen uit een jongenstehuis, dan één nog meer zuidelijk, in Zolder en één in ons huis in Koersel. Er bevonden zich nu nieuwe Christenen in minstens 7 dorpen in Limburg. Binnen enkele jaren zouden er nieuwe gemeenten ontstaan in een aantal van deze plaatsen, de Heilige Geest was bezig, wonderbaarlijk. Dikwijls reed ik ’s avonds laat naar huis met tranen in mijn ogen, tranen van vreugde voor deze dierbare mensen en ook van vreugde Gods instrument te mogen zijn om hen het ware evangelie te brengen. Het was hartverwarmend maar ook hartverscheurend om getuige te zijn van de verwondering van deze mensen die voor de eerste maal in hun leven het Woord van God en de boodschap van verlossing zo hoorden uitgelegd worden, en dat nog wel terwijl ze in een zogenaamd “Christelijk” land woonden. Maar, tegen het eind van het jaar gebeurde er iets heel droevigs…….! (Ga naar Overpeinzingen).

 

 

MUSINGS OF AN “OLDER” MAN. Nr.116

Standard

Nr.115 ended with: “Wonderful indeed, praise God! And a lot more wonderful things happened that year …….!

I hope you enjoyed reading the shortened version of the testimony of this doctor, I certainly did, but now, before going on with other wonderful things, I just want to add a few more sentences from his testimony. After telling more about his discovery he says:

“How was it possible that I had not “seen” this before? I did nevertheless have a decent Christian upbringing. I had daily gone to Mass until I was eighteen and even in Leuven, (the University City), I had gone to church every Sunday. I had heard passages from the Scriptures read and had read them myself. What then was different now? It was God’s Spirit who, through my new birth, was working in me.”

How true and important these words, they make me think of Jesus’ words, “Except a man be born again, he cannot “see” the kingdom of God.” I have many reasons for believing in God, one of them is the miracle of the new birth, it is just wonderful to see how people all at once “see” or understand spiritual things. I have to think of that one line in that beautiful hymn “Amazing Grace”, which goes like this, “Once I was blind, but now I see.” Can you say that, have your eyes been opened, are you born again? If not, why not go to Jesus right now and admit your sinfulness in God’s eyes and ask Christ to come into your heart? And you’ll “see” too and know exactly what we mean.

Some time later, the doctor’s wife Ingrid, also accepted Jesus in her heart and the two of them, together with others, were baptized in the mill in Beerse on June 22, 1975. Praise the Lord. Two days before that, on June 20, our new co-workers from Canada, Henk and Beryl Gelling with their 3 children arrived in Belgium and moved in with us. They came along to Beerse for the morning service and the wonderful and joyful baptism in the afternoon, quite the introduction to God’s work in Belgium! On August 15 they moved to a house they had rented in Peer, and guess for what that house was later on also used……? (Go to Musings).

OVERPEINZINGEN VAN EEN “OUDERE” MAN. Nr.116

Standard

Nr.115 eindigde met: “Voor Hem wilde ik leven.” Geweldig! En er gebeurden nog veel meer wonderlijke dingen dat jaar……!

Ik hoop dat u genoten hebt van een verkorte versie van het getuigenis van de dokter, ik zeker, maar nu, voordat ik vertel over andere mooie dingen, wil ik toch nog graag een paar zinnen van dit getuigenis toevoegen. Nadat hij meer verteld heeft over zijn ontdekking, zegt hij het volgende:

“Hoe was het mogelijk dat ik dit niet eerder ‘gezien’ had? Ik had toch een degelijke Christelijke opvoeding gehad. Ik was toch tot de leeftijd van achttien jaar, dagelijks naar de H. Mis geweest. En ook later in Leuven, was ik toch ‘s zondags nog naar de H. Mis blijven gaan. Ik had toch telkens opnieuw gedeelten uit de Schrift horen voorlezen, en zelf gelezen. Wat was dan het verschil? Het was de Geest van God die – door mijn wedergeboorte – in mij werkte.”

Deze woorden zijn zo waar en belangrijk, ze doen me denken aan wat Jezus zei, “Indien iemand niet wederom geboren wordt, kan hij het koninkrijk Gods niet “zien.” Ik heb vele redenen om in God te geloven, één daarvan is het wonder van de wedergeboorte, het is geweldig om mee te maken hoe mensen plotseling “zien” en geestelijke dingen begrijpen! Ik moet denken aan die ene regel uit dat wondermooie lied “Amazing Grace”, “Once I was blind, but now I see.” (eens was ik blind, maar nu zie ik). Kunt u dat ook zeggen, zijn uw ogen open gegaan, bent u wedergeboren? Indien niet, waarom gaat u nu niet naar Jezus, erken uw zondigheid in Gods ogen en vraag Christus in uw hart te komen? Dan zult u ook “zien” en precies weten wat we bedoelen.

Enige tijd later nam ook de dokters vrouw, Ingrid de Heer Jezus in haar hart en op 22 juni werden zij met nog anderen gedoopt in de molen in Beerse. Prijs de Heer! Twee dagen daarvoor, op 20 juni, waren onze nieuwe medewerkers uit Canada, Henk en Beryl Gelling met hun drie kinderen in België aangekomen en bij ons ingetrokken. Zij kwamen met ons mee naar de zondagmorgendienst in Beerse, en de fantastische en vreugdevolle doopdienst in de namiddag, een geweldige introductie tot Gods werk in België! Op 15 augustus verhuisden zij naar een gehuurd huis in Peer en raad eens waarvoor dat huis later gebruikt werd……? (Ga naar Overpeinzingen).

 

Is this maybe for you?

Standard

A little while ago Ann Voskamp posted something and one sentence really struck me and has helped me. I’m passing it on as it may help others too. Here it is:

“It’s in praising the Saviour in all things that we are saved from discouragement in all things.”

How true! Try it out!

Is dit misschien voor u?

Standard

Enige tijd geleden heeft Ann Voskamp iets gepost en één zin heeft mij geweldig getroffen en geholpen. Ik geef het door omdat het misschien anderen ook kan helpen. Hier is het:

“Het is door onze Heiland te prijzen in alle dingen dat we behoed worden voor ontmoediging in alle dingen.”

Een geweldige waarheid! Probeer het maar eens!

Dear Friends,

Standard

A very special and heartfelt thank you to all those who wrote comments, messages and emails after I posted something about my personal condition last Friday. They were all very much appreciated indeed, please be assured of that! I try not to be discouraged, but when one is so exhausted that I have to lie down one hour after getting up in the morning, it is difficult not to get that way. For those of you who pray, ask the Lord to get the cardiologist to have an opening for me. This doctor is so busy, it is difficult to get to see him, and I need to see him as soon as possible. At the same time I do not want to go ahead of someone else who may need him too, but maybe there will be a cancellation. I think my condition may well have something to do with my heart; I have had two heart attacks already, and I take four strong medications for my heart rhythm and high blood pressure and all four have tiredness as one side effect. Thank you for your prayers and God bless you abundantly.

Beste Vrienden,

Standard

Een heel speciaal van uit het hart gezonden dank u voor de vele reacties, berichtjes en e-mails die ik heb ontvangen nadat ik verleden week vrijdag iets over mijn persoonlijke conditie gepost had. Ze zijn allemaal geweldig gewaardeerd, wees daar verzekerd van! Ik probeer niet ontmoedigd te zijn, maar als je zo uitgeput bent dat je ’s morgens een uur na het opstaan al weer moet gaan liggen, is het moeilijk dat niet te worden. Voor degenen van u die bidden, vraag de Heer om de cardioloog te bewegen mij spoedig te ontvangen. Deze dokter is zo bezet, dat het moeilijk is bij hem binnen te geraken en ik dien hem zo spoedig mogelijk te zien. Maar ik wil ook niemand anders die hem ook nodig heeft, voorgaan, maar misschien komt er een annulering. Ik denk dat mijn conditie wel eens iets te doen kan hebben met mijn hart; ik heb al twee hartinfarcten gehad en ik neem vier medicaties voor mijn hartritme stoornissen en hoge bloeddruk en alle vier hebben vermoeidheid als één van de neveneffecten. Hartelijk dank voor uw gebeden en de Heer zegene u overvloedig.

MUSINGS OF AN “OLDER” MAN. Nr.115

Standard

Nr.114 ended with: “What a joy we experienced time and again. Next time we’ll look at all the wonderful, except one, things that happened in 1975……..!’ (See richardandmarina.net).

Due to being so involved in Beerse yet, we had not yet started a church in Koersel, but we held our first Lord’s Supper there on a Sunday evening the beginning of March. Phillip, the doctor from Peer was present. I had visited him and his wife regularly and I realized that God was working in their hearts. About two weeks later, two miracles happened, two births took place. The first one was that of Phillip and Ingrid’s second child in the hospital, the second took place in their home, in fact in their bedroom. I’ll let Phillip tell it in his own words. “While Ingrid was in the hospital with our second baby, I gave my heart to Jesus in bed one night. Tears of remorse rolled down my cheeks, remorse for all the wrong things I had done and, knowing that I would still do some of them. Tears of shame, shame that Jesus, the Son of God had to die on a cross to pay my debt, the debt of my sins and the sins yet to be committed, to pay with His sacrifice.

But also, and especially, tears of joy. Joy, because God’s grace which had befallen me. Joy, not only because Jesus had died for my sins, but had also risen from the dead. He was, and is, the Victor. And I wept because of the joy that Jesus had given me eternal life, and through the truth of His word, had given me assurance of that. I felt soaked with a warm, unspeakable joy. I was born again; I was a child of God! And because of my new birth I felt really liberated. Jesus was my Redeemer, my Savior and my Lord. He had completed everything for me; He had paid for my sins. I didn’t have to perform anymore so as to be found good enough. Through Jesus I had become a child of God. I wanted to live for Him.” Wonderful indeed, praise God! And a lot more wonderful things happened that year …….! (Go to Musings).

OVERPEINZINGEN VAN EEN “OUDERE” MAN. Nr.115

Standard

Nr.114 eindigde met: “Wat een vreugde wij ervoeren keer op keer! De volgende keer gaan we het hebben over al de wonderlijke en mooie, behalve één, dingen die er in 1975 gebeurden….! (Zie richardandmarina.net).

Omdat we nog steeds betrokken waren bij het werk in Beerse waren we nog niet met een gemeente in Koersel begonnen, maar wel hielden we ons eerste avondmaal op een zondagavond begin maart. Phillip, de dokter uit Peer was aanwezig. Ik had hem en zijn vrouw regelmatig bezocht en ik voelde aan dat de Heer met hen bezig was. Enige tijd later gebeurden er twee wonderen, er vonden twee geboortes plaats. De eerste was de geboorte van Phillip en Ingrid’s tweede kindje in het moederhuis, de tweede gebeurde in hun huis, en nog wel in hun slaapkamer, waar Phillip zelf opnieuw geboren werd. Ik zal Phillip het in zijn eigen woorden laten zeggen.

“Twee weken later, midden maart 1975, toen Ingrid in het ‘moederhuis’ lag met ons pasgeboren tweede kind, gaf ik ‘s avonds in bed mijn hart aan Jezus. Ik weende. Tranen van spijt rolden over mijn wangen. Spijt van al de verkeerde dingen die ik gedaan had, en waarvan ik wist dat ik er nog zou doen. Ook tranen van schaamte. Schaamte dat Jezus, de Zoon van God, aan een kruis moest sterven om de schuld voor mijn zonden – en nog komende zonden – te betalen met Zijn dood. Maar ook – en vooral – tranen van vreugde. Vreugde omdat Gods genade mij was ten deelgevallen. Vreugde omdat Jezus niet alleen gestorven was voor mijn zonden, maar ook was opgestaan uit de dood. Hij was – en is – Overwinnaar. Ik weende van vreugde omdat Jezus mij eeuwig leven had geschonken, en mij daar – vanuit het Evangelie – zekerheid over gaf. Ik voelde mij doordrongen van een warme, onuitsprekelijke vreugde. Ik was wederom geboren, ik was een kind van God! Door mijn wedergeboorte voelde ik mij echt bevrijd. Jezus was mijn Verlosser, mijn Redder, mijn Heer. Hij had alles voor mij volbracht, Hij had voor mijn zonden betaald. Ik hoefde niet meer te presteren om goed genoeg bevonden te worden. Door Jezus was ik een kind van God geworden. Voor Hem wilde ik leven.” Geweldig! En er gebeurden nog veel meer wonderlijke dingen dat jaar……! (Ga naar Overpeinzingen).