Month: December 2015

MUSINGS OF AN “OLDER” MAN”. Nr.164. New Year’s edition. Correction, I made a mistake and jumped from 163 to 165, so here is 164.

Standard

Marina and I want to wish all the readers of our “Musings” a very Happy New Year, with much of God’s presence, peace and power. May you truly experience His blessing as you yield to Him and do His good and perfect will.

Years ago when I lived in California, USA, I met some young people who had attended Prairie Bible Institute (PBI) in Three Hills, Alberta. Several times I heard them talk about Maxwell 1:1. I became curious and asked them what they meant with that. They told me that Mr. Maxwell, the founder of the college had a certain message that he preached so often that the students started calling it Maxwell 1:1. I asked what the message was and they answered “Be Balanced.” Well, Mr. Maxwell has died and is in glory now, but I agree with him wholeheartedly. About the most important thing in life is being balanced, not going overboard one way or another. And this is good to be reminded of as we start a new year.

Ecclesiastes 3:1-8 says it so well, “To everything there is a season, A time for every purpose under heaven: A time to be born, and a time to die; A time to plant, and a time to pluck what is planted,” and so on. I would like to mention two important things to keep in mind as we start 2016. The apostle Paul writes to the Philippians in chapter 3: “13 Brethren, I do not count myself to have apprehended; but one thing I do, forgetting those things which are behind and reaching forward to those things which are ahead.” Yes, forgetting what’s past and pressing forward to what lies before.

Yet at the same time the Bible puts such emphasis on remembering. Again and again the Jewish people were reminded to remember what the Lord had done for them, just read Deuteronomy. The Psalmist was discouraged, until he remembered what the Lord had done in the past. Jesus asked us to remember Him and instituted the Lord’s table so that we wouldn’t forget Him.

So does the Bible contradict itself? Paul says, “forget”, while others say “remember”? No, I think what Paul means is that we are to forget the bad in the past, so that it won’t drag us down, as someone has said, “The past is past, because it has passed.” The others mean, to remember the good and be encouraged. Both are true, it is the balance we need. A good way to start the New Year, forget the bad things that happened to you and remember all the good you experienced, thank God and press on for Him and a dying world. Make a difference!

Next week we’ll go back to where we left off, 1983………! (Go to Musings).

OVERPEINZINGEN VAN EEN “OUDERE” MAN. Nr.164. Nieuw Jaars Editie. Correctie, ik heb een fout gemaakt en ben van 163 naar 165 gesprongen, dus hier is 164.

Standard

Marina en ik willen alle lezers van onze “overpeinzingen” een heel gelukkig en gezegend Nieuw Jaar toewensen, met veel van Gods tegenwoordigheid, vrede en kracht. Mogen jullie werkelijk Gods zegen ervaren, terwijl jullie je toewijden aan Hem om Zijn goede en perfecte wil te doen.

Toen ik jaren geleden in Californie, USA woonde, ontmoette ik enkele jonge mensen die aan het Prairie Bijbel Instituut (PBI) in Three HIlls, Alberta hadden gestudeerd. Verschillende malen hoorde ik hen iets zeggen over Maxwell 1:1. Uit nieuwsgierigheid vroeg ik hen wat ze daarmee bedoelden. Zij vertelden mij dat Dhr. Maxwell, de stichter van het instituut zo dikwijls een bepaalde boodschap gaf dat de studenten het Maxwell 1:1 hadden genoemd. Ik vroeg hen wat die boodschap was en zij antwoordden, “Be balanced” (Wees evenwichtig). Ik ben het volledig met hem eens. Het is heel belangrijk evenwichtig te zijn in ons leven en niet door te slaan, noch naar de ene kant, noch naar de andere, en het is zeer belangrijk om daar aan herinnerd te worden bij de start van een nieuw jaar.

Prediker 3:1-8 zegt het zo goed, “Alles heeft zijn uur en ieder ding onder de hemel zijn tijd; er is een tijd om te baren en een tijd om te sterven; een tijd om te planten en een tijd om het geplante uit te rukken, enz. Ik wil graag twee belanrijke dingen vernoemen die we in gedachten dienen te houden aan het begin van 2016. De apostel Paulus schrijft aan de Filipenzen in hoofdstuk 3:13, “Broeders, ik voor mij acht niet, dat ik het reeds gegrepen heb, maar één ding doe ik: vergetende hetgeen achter mij ligt en mij uitstrekkende naar hetgeen voor mij ligt.” Ja, zeer zeker, het verleden vergeten en ons uitstrekken naar hetgeen voor ons ligt.

Tegelijkertijd legt de Bijbel heel veel nadruk op het herdenken. Keer op keer werden de Joden er aan herinnerd om te herdenken wat de Heer voor hen gedaan had, zie Deuteronomium. De psalmist zat diep in de put totdat hij zich herinnerde wat de Heer in het verleden gedaan had. Jezus vroeg ons aan Hem te blijven denken en stelde daarvoor het Avondmaal in.

Spreekt de Bijbel zichzelf dan tegen als Paulus zegt, “vergeten”, terwijl anderen zeggen, “herdenken.”? Nee, ik denk dat wat Paulus wil zeggen, is, dat we de slechte dingen uit het verleden moeten vergeten, zodat die ons niet teneer trekken, of zoals iemand gezegd heeft “het verleden is verleden omdat het verleden is.” De anderen bedoelen dat we het goede in herinnering brengen en er door bemoedigd worden. Beiden zijn waar, we hebben evenwicht nodig. Een goede manier om het Nieuwe Jaar te beginnen is om de slechte dingen van het verleden te vergeten en ons te concentreren op al de goede ervaringen die we gehad hebben, en dan God te danken en ons uit te strekken naar wat voor ons ligt: de Heer en een stervende wereld. Zorg dat u een verschil maakt!

Volgende week gaan we terug naar waar we waren, 1983…………..! (Ga naar Overpeinzingen).

 

MUSINGS OF AN “OLDER” MAN. Nr.165. Extra Christmas edition.

Standard

Was Jesus born on Dec.25? Certainly not. Then when was He born, can we know? Please read, very interesting and very beautiful.

Luke 2:8, “And there were shepherds living out in the fields nearby, keeping watch over their flocks at night.” December in Israel is also winter and can be cold. Sheep en shepherds would not be out then. They do go out sometimes by the end of February, but certainly during March and April, the Hebrew month called Nisan. Why were they watching their flocks at night? Because it was the time of the year, Spring time, that the lambs were born. Lambs are not born during the whole year, only at that time. The lambs born by Bethlehem were special because they were used for the temple sacrifices. And therefore, those shepherds who were actually priests were carefully watching for the birth of those lambs. Jesus, God’s Lamb was born in Bethlehem, as the sacrificial lamb. Isn’t wonderful, that Jesus was born and the first people to see Him were shepherds? So Jesus was born in the Hebrew month Nisan, our March/April period.

Can we narrow it down? Yes, but space does not allow me to go into detailed explanations, suffice to say that one is able to figure out a time by looking at the stars, of which there was something special in the year 6 BC, which caused the magi to travel to Israel. It is also possible to figure out the time by starting with the ministry in the temple of Zacharias, the father of John the Baptist. And there are other clues. There is an early church writing in the Vatican archives, with a statement that Jesus was born in the month Nisan, but this is censored.

There are many “pictures” of Jesus in the O.T., the most perfect one is the Tabernacle, God dwelling among us. John 1:14, “The Word became flesh and made his dwelling among us.” Jesus “tabernacled” among us. The tabernacle was built in nine months. How long was Jesus in Mary’s womb? Nine months. When was the tabernacle finished? On the first of Nisan when God instituted that date as the beginning of the year. Nisan means beginning, or a new begin. When was Jesus born? I believe on the first of Nisan, 6 BC., there was a new begin, even the calendar changed from BC to AD.

When we allow Jesus to be born in us, which the Bible calls “being born again”, there is a new begin, “old things have passed away, all things have become new.” Do you know and have you experienced what I am talking about? The date of His birth is not really that important, but whether He has come into our hearts, is very much so…………………..! (Go to Musings).

 

 

OVERPEINZINGEN VAN EEN “OUDERE” MAN. Nr.165. Extra Kerst editie.

Standard

Werd Jezus geboren op 25 december? Zeer zeker niet. Wanneer dan wel? Lees a.u.b., heel interessant en mooi.

Lukas 2:8, “En er waren herders in diezelfde landstreek, die zich ophielden in het veld en des nachts de wacht hielden over hun kudde.” In Israel is december ook een wintermaand en kan het koud zijn. Herders en schapen gaan dan niet buiten. Soms gingen ze uit de stal eind februari, maar zeker in maart/april, in Hebreeuws, de maand Nisan. Waarom hielden ze wacht over de kudde ‘s nachts? Omdat het de tijd van het jaar was, het voorjaar, wanneer de lammetjes geboren werden. Lammetjes worden niet door het gehele jaar geboren, alleen maar gedurende deze periode. En de lammetjes die bij Bethlehem geboren werden waren heel speciaal omdat zij gebruikt werden voor de tempel offeranden. Om die reden waren de herders, die priesters waren, heel voorzichtig met de geboorte van die lammeren. Jezus, Gods Lamb werd geboren in Bethlehem als het Lamb dat geoffered zou worden. Is het niet mooi dat de eerste mensen die Jezus zagen herders waren? Dus werd Jezus geboren in de maand Nisan, op onze kalender maart/april.

Maar kunnen we preciezer zijn? Jazeker, maar omdat dit niet te lang mag worden, moet ik mij beperken in mijn uitleg. Laat het volstaan te zeggen dat men de tijd kan uitmaken aan de sterren die een speciale opstelling hadden in het jaar 6 BC, hetgeen de magiers bewoog naar Israel te reizen. Ook komt men op een bepaalde tijd uit als men begint te rekenen bij de dienst van Zacharias, de vader van Johannes de Doper, in de tempel. En er zijn nog aanwijzingen. Er is bijvoorbeeld een manuscript van de vroegste gemeente in de archiven van het Vatikaan, met de zin dat Jezus in de maand Nisan geboren is, maar dit is gecensureerd.

Er zijn veel beelden van Jezus in het O.T., maar de meest volmaakte is de Tabernakel, God die onder ons woont. Joh.1:14, “Het Woord is vlees geworden en heeft onder ons gewoond” (getabernakeld). De tabernakel werd in negen maanden gebouwd. Hoelang was Jezus in Maria’s baarmoeder? Negen maanden. Wanneer was de tabernakel volledig af? Op de eerste dag van Nisan, toen God deze datum instelde als het begin van het nieuwe jaar. Nisan betekent begin. Wanneer was Jezus geboren? Ik geloof op de eerste dag van Nisan van het jaar 6 BC, toen was er een nieuw begin, zelfs de kalender veranderde van BC naar AD.

Wanneer we Jezus geboren laten worden in ons, hetgeen de Bijbel de “wedergeboorte” noemt, is er een nieuw begin, “het oude is voorbijgegaan, zie het nieuwe is gekomen.” Weet u en hebt u ervaren waar ik over spreek? De datum van Zijn geboorte is eigenlijk niet zo heel belangrijk, maar of Hij geboren is in ons hart, dat wel………………..! (Ga naar Overpeinzingen).

 

 

OVERPEINZINGEN VAN EEN “OUDERE” MAN. Nr.163. (Extra editie)

Standard

richardandmarina

Nr.162 eindigde met: “……….hoe wij de echtheid van God ervaren hebben, Zijn tegenwoordigheid, Zijn leiding, Zijn voorzieningen, Zijn bescherming, Zijn trouw en Zijn zegen en daar gaan we dan ook de volgende keer op terug komen……….!”

Maar dat betekent niet dat God ons altijd behoedt van moeilijkheden, beproevingen en problemen, maar Hij helpt ons er wel door. Vergeef mij a.u.b. dat ik even vooruit spring naar nu, 12-18-2015. Vier weken geleden gaf onze dokter, na bemerkt te hebben dat Marina bloed aan het verliezen was, de opdracht een colonoscopie te doen. Dit was nogal een beproeving voor Marina, vooral de voorbereiding. Ze moest iets drinken dat haar voordurend naar het toilet deed gaan om haar darmen te reinigen. De volgende dag gingen we naar de vierde verdieping van de kliniek voor de colonoscopie. De verpleegster zei mij naar beneden te gaan en daar te wachten, ze zouden Marina wel…

View original post 336 more words

MUSINGS OF AN “OLDER” MAN. Nr.163. (Extra edition)

Standard

richardandmarina

Nr.162 ended with: “………..how we experienced the reality of the living God, His presence, His guidance, His provisions, His protection, His faithfulness and His blessings and we’ll come back to that the next time…………….!” (See richardandmarina.net).

This doesn’t mean that God always saves us from difficulties, trials and troubles, but He does help us through them. Please forgive me for making a big leap to the present, 12-18-2015. Four weeks ago our doctor, after discovering that Marina was losing blood, ordered a colonoscopy. It was quite a trial for Marina, especially the preparation for this, having to drink some stuff to clear out the intestines. The next day we went up to the fourth floor of the hospital for the colonoscopy. The nurses told me to go down to the main floor and wait there, they would bring Marina down when she was finished.

But she didn’t come, instead a…

View original post 304 more words

MUSINGS OF AN “OLDER” MAN. Nr.163. (Extra edition)

Standard

Nr.162 ended with: “………..how we experienced the reality of the living God, His presence, His guidance, His provisions, His protection, His faithfulness and His blessings and we’ll come back to that the next time…………….!” (See richardandmarina.net).

This doesn’t mean that God always saves us from difficulties, trials and troubles, but He does help us through them. Please forgive me for making a big leap to the present, 12-18-2015. Four weeks ago our doctor, after discovering that Marina was losing blood, ordered a colonoscopy. It was quite a trial for Marina, especially the preparation for this, having to drink some stuff to clear out the intestines. The next day we went up to the fourth floor of the hospital for the colonoscopy. The nurses told me to go down to the main floor and wait there, they would bring Marina down when she was finished.

But she didn’t come, instead a man came and told me that I was to come upstairs, the doctor wanted to see me. He showed me pictures of a few bleeding tumors in the colon. He had taken a biopsy and it usually takes 4 to 6 weeks to get the results. He said “We will rush it and have the results within one week.” Those results were not good, the tumors were cancerous. A number of other tests were done, doctors visits, hospital visits, etc. The conclusion: Marina would need surgery. A date was set, December 16.

The surgery was successful, praise God. But when I left her after she had come out of recovery, she felt and looked like a wreck, and I drove home quite concerned. But this morning she phoned me and talked cheerfully with a clear voice. When I got there in the afternoon she was sitting up in bed with a big smile on her face. A bit later a nurse came and took her for a walk. For me, this was a miracle. With her weak heart and in her weak condition and then  such an operation, and here she was laughing and walking around already the next day, amazing, praise God! However, we realize that she is not out of the woods yet, and no doubt, there will be some difficult days.

Something amusing happened. This morning I called the hospital early to see how she was. A voice said, “With Marina.” I was shocked and said, “Is that you Marina.” “Yes” came the answer. I said, “Oh, how are you honey?” It was quiet for a moment, and then, “I am not your wife sir, I am the nurse, my name is also Marina, but I don’t mind being called honey.” We had a good laugh!……………….. 🙂 (Go to Musings).

 

OVERPEINZINGEN VAN EEN “OUDERE” MAN. Nr.163. (Extra editie)

Standard

Nr.162 eindigde met: “……….hoe wij de echtheid van God ervaren hebben, Zijn tegenwoordigheid, Zijn leiding, Zijn voorzieningen, Zijn bescherming, Zijn trouw en Zijn zegen en daar gaan we dan ook de volgende keer op terug komen……….!”

Maar dat betekent niet dat God ons altijd behoedt van moeilijkheden, beproevingen en problemen, maar Hij helpt ons er wel door. Vergeef mij a.u.b. dat ik even vooruit spring naar nu, 12-18-2015. Vier weken geleden gaf onze dokter, na bemerkt te hebben dat Marina bloed aan het verliezen was, de opdracht een colonoscopie te doen. Dit was nogal een beproeving voor Marina, vooral de voorbereiding. Ze moest iets drinken dat haar voordurend naar het toilet deed gaan om haar darmen te reinigen. De volgende dag gingen we naar de vierde verdieping van de kliniek voor de colonoscopie. De verpleegster zei mij naar beneden te gaan en daar te wachten, ze zouden Marina wel bij mij brengen als het gedaan was.

Maar ze verscheen maar niet, in plaats kwam er een man naar mij toe die zei dat ik naar boven moest gaan omdat de dokter mij wou spreken. Die toonde mij beelden van een paar bloedende tumoren in haar darmen. Hij had een biopsie genomen en meestal duurt dat 4 tot 6 weken voordat ze het resultaat hebben, maar hij zei dat hij er haast achter zou zetten en dat we het binnen een week zouden hebben. Het resultaat was niet goed, kanker. Er volgden nog onderzoeken en dokters en kliniekbezoeken. De conclusie, Marina moet geopereerd worden. Er werd een datum gezet, 16 december.

De operatie was succesvol, prijs de Heer. Maar toen ik vertrok na haar gezien te hebben toen ze uit de herstelkamer kwam en ze zich voelde en er uit zag als een wrak, reed ik tamelijk bezorgd naar huis. Maar vanmorgen belde ze mij en sprak met een heldere stem. Toen ik daar in de namiddag aankwam zat ze recht op in bed met een grote glimlach op haar gezicht. Iets later kwam een verpleegster en ging met haar wandelen. Voor mij was dit een wonder. Met een zwak hart en een niet al te sterke conditie en dan zulk een operatie, en haar dan de volgende dag al te zien lachen terwijl ze rond wandelde, wonderbaarlijk, God zij geloofd. Maar ze is er nog niet en zonder twijfel gaan er nog wel wat moeilijke dagen komen.

Er gebeurde iets grappigs. Ik belde vanmorgen naar de kliniek om te zien hoe het met Marina was. Een stem zei, “Met Marina.” Ik was stomverbaasd en vroeg, “Ben jij dat Marina?” “Ja” kwam het antwoord. Ik zei, ” O honey, hoe is het met je?” Het was even stil en toen, “Ik ben uw vrouw niet meneer, ik ben de verpleegster en mijn naam is ook Marina, maar ik vind het niet erg “honey” genoemd te worden.” We hebben allebei eens goed gelachen…………….! 🙂 (Ga naar Overpeinzingen).

 

MUSINGS OF AN “OLDER” MAN. Nr.162

Standard

Nr.161 ended with: “Oh yes, dear friends, we are on the winning side, our Lord Jesus Christ will ultimately triumph over all evil and I’m excited about that, hallelujah…………….! I hope you are with us?!” (See richardandmarina.net).

As mentioned last week, because of the rapid growth of the work, it was hard to keep up and so we were very thankful that the Lord raised up other workers to help us. The Luesink’s had joined us in ’71, but returned to Canada in ’74, the Gelling’s had come in ’75, the den Boer’s in ’76, the Threadcraft’s in ’79, returning to the USA in ’83, the Symons’ in ’81, Dave Dunlap in ’83, but returning to the USA in ’89, the Gifford’s in ’84. All of these, except Martin and Lydie Symons were foreign workers, but now two other Belgian couples came into the work in 1984, Guido and Marianne De Kegel in East Flanders and Luc and Nicole Vandevorst in Limburg, and more would follow in the years to come.

It was in 1977 that I was invited to Guido and Marianne’s home to explain the Bible and the gospel. You can read about this in episode 135. Guido was a real student and it didn’t take long before he started giving Bible studies, ultimately becoming the best Bible teacher in our churches and maybe in all of Flemish Belgium. He became an elder in the church in Eeklo and finally felt and obeyed the call of God and took the daring step to leave his good job and start working full-time for the Lord. We were delighted. He has had a great influence on the assemblies and getting things more organized. During the pioneers phase of a work, things go spontaneous, but after a while, there needs to be some structure and organization. We see this in the N.T. too with the growth of the churches. And so the work of the Lord grew and the Lord was glorified as His church was being built.

However, the original purpose of “Musings” was not so much to write a story about the work, but rather about our personal lives, which of course includes the work. It is “our” story and how we experienced the reality of the living God, His presence, His guidance, His provisions, His protection, His faithfulness and His blessings and we’ll come back to that the next time…………….! (Go to Musings).

 

OVERPEINZINGEN VAN EEN “OUDERE” MAN. Nr.162.

Standard

Nr.161 eindigde met: “O ja, beste vrienden, wij staan aan de winnende kant en onze Heer Jezus  Christus zal uiteindelijk triomferen over al het kwaad en ik word daar opgewonden over, hallelujah…….! Ik hoop dat u één van ons bent?!” (Zie richardandmarina.net).

Zoals verleden week vernoemd, door de snelle groei van het werk was het moeilijk voor ons om bij te blijven en waren we dan ook zo dankbaar dat de Heer andere werkers toevoegde. De Luesink’s kwamen in ’71, maar keerden terug naar Canada in ’74. De Gelling’s kwamen in ’75, de den Boer’s in ’76, de Threadcrafts in ’79, maar keerden terug naar de VS in ’83, de Symonses in ’81, Dave Dunlap in ’83, maar hij keerde naar de VS terug in ’89, en de Gifford’s kwamen in ’84.

Behalve Martin en Lydie Symons waren alle werkers buitenlanders, maar nu kwamen er in 1984  twee Belgische koppels bij, Guido en Marianne De Kegel in Oost Vaanderen en Luc en Nicole Vandevorst in Limburg, en mettertijd zouden er nog volgen.

Het was in 1977 dat ik bij Guido en Marianne uitgenodigd werd om de Bijbel en het evangelie uit te leggen, je kunt hierover lezen in episode 135. Guido was een geweldige student en het duurde niet lang en hij begon al Bijbelstudies te geven. Mettertijd werd hij de beste Bijbelleraar in onze gemeenten en misschien wel in heel Vlaams België. Hij werd oudste in de Eeklo gemeente en uiteindelijk gehoorzaamde hij de roeping van God en nam de moedige stap zijn goede job achter te laten en voltijds voor de Heer te gaan werken. Het bracht ons heel veel vreugde. Hij had grote invloed op de gemeenten, vooral op vlak van organisatie. Gedurende de pioniersfase van een niew werk verloopt alles nogal spontaan, maar na enige tijd ontstaat de nood aan structuur en organisatie. We zien dit in het N.T. met de wasdom van de gemeenten. En zo groeide het werk van de Heer en werd Hij verheerlijkt door de bouw van Zijn gemeente.

De oorspronkelijke bedoeling echter van “Overpeinzingen” was niet zo zeer een verhaal te schrijven over het werk, maar over ons persoonlijke leven, waar het werk natuurlijk deel van uit maakt. Het is “ons” verhaal, hoe wij de echtheid van God ervaren hebben, Zijn tegenwoordigheid, Zijn leiding, Zijn voorzieningen, Zijn bescherming, Zijn trouw en Zijn zegen en daar gaan we dan ook de volgende keer op terug komen……….! (Ga naar Overpeinzingen).