MUSINGS OF AN “OLDER” MAN. Nr.162

Standard

Nr.161 ended with: “Oh yes, dear friends, we are on the winning side, our Lord Jesus Christ will ultimately triumph over all evil and I’m excited about that, hallelujah…………….! I hope you are with us?!” (See richardandmarina.net).

As mentioned last week, because of the rapid growth of the work, it was hard to keep up and so we were very thankful that the Lord raised up other workers to help us. The Luesink’s had joined us in ’71, but returned to Canada in ’74, the Gelling’s had come in ’75, the den Boer’s in ’76, the Threadcraft’s in ’79, returning to the USA in ’83, the Symons’ in ’81, Dave Dunlap in ’83, but returning to the USA in ’89, the Gifford’s in ’84. All of these, except Martin and Lydie Symons were foreign workers, but now two other Belgian couples came into the work in 1984, Guido and Marianne De Kegel in East Flanders and Luc and Nicole Vandevorst in Limburg, and more would follow in the years to come.

It was in 1977 that I was invited to Guido and Marianne’s home to explain the Bible and the gospel. You can read about this in episode 135. Guido was a real student and it didn’t take long before he started giving Bible studies, ultimately becoming the best Bible teacher in our churches and maybe in all of Flemish Belgium. He became an elder in the church in Eeklo and finally felt and obeyed the call of God and took the daring step to leave his good job and start working full-time for the Lord. We were delighted. He has had a great influence on the assemblies and getting things more organized. During the pioneers phase of a work, things go spontaneous, but after a while, there needs to be some structure and organization. We see this in the N.T. too with the growth of the churches. And so the work of the Lord grew and the Lord was glorified as His church was being built.

However, the original purpose of “Musings” was not so much to write a story about the work, but rather about our personal lives, which of course includes the work. It is “our” story and how we experienced the reality of the living God, His presence, His guidance, His provisions, His protection, His faithfulness and His blessings and we’ll come back to that the next time…………….! (Go to Musings).

 

OVERPEINZINGEN VAN EEN “OUDERE” MAN. Nr.162.

Standard

Nr.161 eindigde met: “O ja, beste vrienden, wij staan aan de winnende kant en onze Heer Jezus  Christus zal uiteindelijk triomferen over al het kwaad en ik word daar opgewonden over, hallelujah…….! Ik hoop dat u één van ons bent?!” (Zie richardandmarina.net).

Zoals verleden week vernoemd, door de snelle groei van het werk was het moeilijk voor ons om bij te blijven en waren we dan ook zo dankbaar dat de Heer andere werkers toevoegde. De Luesink’s kwamen in ’71, maar keerden terug naar Canada in ’74. De Gelling’s kwamen in ’75, de den Boer’s in ’76, de Threadcrafts in ’79, maar keerden terug naar de VS in ’83, de Symonses in ’81, Dave Dunlap in ’83, maar hij keerde naar de VS terug in ’89, en de Gifford’s kwamen in ’84.

Behalve Martin en Lydie Symons waren alle werkers buitenlanders, maar nu kwamen er in 1984  twee Belgische koppels bij, Guido en Marianne De Kegel in Oost Vaanderen en Luc en Nicole Vandevorst in Limburg, en mettertijd zouden er nog volgen.

Het was in 1977 dat ik bij Guido en Marianne uitgenodigd werd om de Bijbel en het evangelie uit te leggen, je kunt hierover lezen in episode 135. Guido was een geweldige student en het duurde niet lang en hij begon al Bijbelstudies te geven. Mettertijd werd hij de beste Bijbelleraar in onze gemeenten en misschien wel in heel Vlaams België. Hij werd oudste in de Eeklo gemeente en uiteindelijk gehoorzaamde hij de roeping van God en nam de moedige stap zijn goede job achter te laten en voltijds voor de Heer te gaan werken. Het bracht ons heel veel vreugde. Hij had grote invloed op de gemeenten, vooral op vlak van organisatie. Gedurende de pioniersfase van een niew werk verloopt alles nogal spontaan, maar na enige tijd ontstaat de nood aan structuur en organisatie. We zien dit in het N.T. met de wasdom van de gemeenten. En zo groeide het werk van de Heer en werd Hij verheerlijkt door de bouw van Zijn gemeente.

De oorspronkelijke bedoeling echter van “Overpeinzingen” was niet zo zeer een verhaal te schrijven over het werk, maar over ons persoonlijke leven, waar het werk natuurlijk deel van uit maakt. Het is “ons” verhaal, hoe wij de echtheid van God ervaren hebben, Zijn tegenwoordigheid, Zijn leiding, Zijn voorzieningen, Zijn bescherming, Zijn trouw en Zijn zegen en daar gaan we dan ook de volgende keer op terug komen……….! (Ga naar Overpeinzingen).