De Ster en de Pony.

Iets meer dan 2000 jaar geleden zagen wijzen in het Oosten een “Ster.” Hoe, weten we niet, maar ze kwamen tot de conclusie dat een Joodse koning was geboren en ze begonnen aan een lange reis naar Jeruzalem om die koning te vinden en te aanbidden. We kennen allemaal het verhaal van het Kindje van Bethlehem. Omdat het zo lang geleden is, menen sommigen dat dit een mythe is, een lief verhaaltje; wij echter, weten wel beter en geloven dat dit echt iets bovennatuurlijks is geweest. Meer dan 100 jaar geleden is er in Burma ook zoiets gebeurd, een beetje zoals die “Ster.” Don Richardson, in zijn mooi boek “Eternity in their hearts,” schrijft dat in Burma, Thailand en delen van Indië en China, een gebied ongeveer zo groot als Texas, een aantal volksgroepen of stammen wonen. De WA stam, bestaat uit zo’n 100,000 mensen die headhunters waren. Zoals sommige andere stammen, hadden ook de WA-mensen een man, Pu Chan die beweerde een profeet te zijn. Op een zekere ochtend riep hij enkele van zijn discipelen samen en zei hen de witte pony te volgen die hij opgezadeld had. Hij vertelde hen dat Siyeh, de “Skygod” (de hemelgod) hem gedurende de nacht gezegd had dat de pony hen naar een blanke man zou leiden die het verloren boek van God had. De WA stam, zoals enkele andere stammen, hadden in hun folklore het verhaal dat een blanke man van het Westen zou komen met het lang verloren boek dat de woorden van de ware God inhield. Tot hun grote verbazing begon de pony te lopen en volgden ze hem. Het leidde hen meer dan 300 km, in vogelvlucht, over kronkelende paadjes door bergachtig gebied totdat ze aankwamen in de stad Kentung in Noordoost Burma. De pony stopte op het terrein van een zendingsstation naast een waterput die men nog aan het uitgraven was. De mannen keken rond maar zagen niemand. Ze hoorden een geluid en keken in de put, waar een wit gezicht met een baard en een grote glimlach hen aankeek en vroeg waarmee hij hen kon helpen. Nadat hij uit de put geklommen was, vroegen ze hem of hij het boek van God gebracht had. We kunnen wel raden wat zijn antwoord was. Omdat ik dit kort moet houden, laat me u vertellen dat niet lang daarna duizenden WA-mensen christen werden en er enige tijd later zo’n 10,000 gedoopt werden, geloofd zij de Heer. Maar zeg mij nu eens, hoe wist de pony waar hij moest gaan en zijn? Dit is ABSOLUUT GEWELDIG. Is er een God of niet? Ik geloof dat de Heer een engel gezonden had om de pony te leiden, er is gewoon geen andere verklaring. De naam van de zendeling was William Marcel Young, die in 1892 vanuit Nebraska naar Burma vertrok. Zijn zoon, Vincent Young, werd ook zendeling daar en ging later wonen in Mentone, Californie. Don Richardson bezocht hem daar en Vincent toonde hem een foto van de witte pony. Wat een opmerkelijke gebeurtenis. God gebruikte een ster 2,000 jaar geleden en een pony iets meer dan 100 jaar geleden. En zulke dingen gebeuren nog steeds overal ter wereld, waarvan wij niet weten. God werkt nog steeds op vele plaatsen en in vele harten. Wat mij dwarszit, waarom moesten die stammen 2,000 jaar wachten voordat zij het Woord van God en de blijde boodschap hoorden? En waarom zijn er NU nog zovelen die die boodschap nog steeds niet gehoord hebben? Wat doen wij daaraan? Stel uzelf die vraag eens. http://www.humancomp.org/wadict/young_family.html

The Star and the Pony.

More than 2000 years ago, some magi in the east saw a “star”. Somehow, they determined that this “star” was a sign of the birth of a Jewish king, and they set out and traveled to Jerusalem to find and worship this new king. We all know the story of the Babe of Bethlehem. Some people believe that because it happened so long ago, it must be just a myth, a cute story, however many of us know better and believe that this was something supernatural. A little over 100 years ago something similar happened in Burma, in a sense much like the “star” story. Don Richardson, in his wonderful book, “Eternity in their hearts” writes that in Burma, Thailand and parts of India and China, an area of about the size of Texas, there are a number of Asian people groups, or tribes, the Karen, Naga, Mizo, Kachi, Lahu and Kui. The Wa tribe, about 100,000 people, were head hunters. Like some other tribes, the WA people also had a man, Pu Chan, who called himself a prophet of the “Skygod.” One morning he called several of his disciples and told them to follow the white pony that he had saddled. He said that Siyeh, the “Skygod” had told him during the night that the pony would lead them to the white man with the lost book. The WA people, like some other tribes had in their folklore, that a white man would come from the west with the long-lost book, which would have the words of the true God. To their great amazement, the pony started going and they followed it. About 200 miles, as the crow flies, the pony led them through mountainous trails and ended up in the city of Kentung, in North East Burma. It walked onto the yard of a mission station and stopped beside a well. The men looked around but did not see anyone. They heard sounds and looked in the well that was still being dug. A white face with a beard and a big smile looked at them and asked, “May I help you?” The messengers asked whether he had brought the book of God. To keep this brief, thousands of WA people became Christians and some time later, 10,000 were baptized, praise God. Now, tell me, how did the pony know where to go? This is ABSOLUTELY AMAZING. Is there a God or isn’t there? I believe God had sent an angel to lead the pony, there is no other explanation. The name of the missionary was William Marcel Young, who had left Nebraska in 1892 for Burma. His son Vincent also became a missionary there. Don Richardson writes that some years ago he visited Vincent in Mentone, California, who showed him a photograph of the white pony. What a remarkable story. God used a Star 2,000 years ago and a pony a little over 100 years ago. Much more is happening all over the world, things we don’t know about. God is at work in many places and in many hearts. The thing that bothers me is, why did these WA people have to wait 2,000 years to receive God’s word of salvation and why are so many still waiting today? What are we doing about that, ask yourself that question? http://www.humancomp.org/wadict/young_family.html