De Ster en de Pony.

Iets meer dan 2000 jaar geleden zagen wijzen in het Oosten een “Ster.” Hoe, weten we niet, maar ze kwamen tot de conclusie dat een Joodse koning was geboren en ze begonnen aan een lange reis naar Jeruzalem om die koning te vinden en te aanbidden. We kennen allemaal het verhaal van het Kindje van Bethlehem. Omdat het zo lang geleden is, menen sommigen dat dit een mythe is, een lief verhaaltje; wij echter, weten wel beter en geloven dat dit echt iets bovennatuurlijks is geweest. Meer dan 100 jaar geleden is er in Burma ook zoiets gebeurd, een beetje zoals die “Ster.” Don Richardson, in zijn mooi boek “Eternity in their hearts,” schrijft dat in Burma, Thailand en delen van Indië en China, een gebied ongeveer zo groot als Texas, een aantal volksgroepen of stammen wonen. De WA stam, bestaat uit zo’n 100,000 mensen die headhunters waren. Zoals sommige andere stammen, hadden ook de WA-mensen een man, Pu Chan die beweerde een profeet te zijn. Op een zekere ochtend riep hij enkele van zijn discipelen samen en zei hen de witte pony te volgen die hij opgezadeld had. Hij vertelde hen dat Siyeh, de “Skygod” (de hemelgod) hem gedurende de nacht gezegd had dat de pony hen naar een blanke man zou leiden die het verloren boek van God had. De WA stam, zoals enkele andere stammen, hadden in hun folklore het verhaal dat een blanke man van het Westen zou komen met het lang verloren boek dat de woorden van de ware God inhield. Tot hun grote verbazing begon de pony te lopen en volgden ze hem. Het leidde hen meer dan 300 km, in vogelvlucht, over kronkelende paadjes door bergachtig gebied totdat ze aankwamen in de stad Kentung in Noordoost Burma. De pony stopte op het terrein van een zendingsstation naast een waterput die men nog aan het uitgraven was. De mannen keken rond maar zagen niemand. Ze hoorden een geluid en keken in de put, waar een wit gezicht met een baard en een grote glimlach hen aankeek en vroeg waarmee hij hen kon helpen. Nadat hij uit de put geklommen was, vroegen ze hem of hij het boek van God gebracht had. We kunnen wel raden wat zijn antwoord was. Omdat ik dit kort moet houden, laat me u vertellen dat niet lang daarna duizenden WA-mensen christen werden en er enige tijd later zo’n 10,000 gedoopt werden, geloofd zij de Heer. Maar zeg mij nu eens, hoe wist de pony waar hij moest gaan en zijn? Dit is ABSOLUUT GEWELDIG. Is er een God of niet? Ik geloof dat de Heer een engel gezonden had om de pony te leiden, er is gewoon geen andere verklaring. De naam van de zendeling was William Marcel Young, die in 1892 vanuit Nebraska naar Burma vertrok. Zijn zoon, Vincent Young, werd ook zendeling daar en ging later wonen in Mentone, Californie. Don Richardson bezocht hem daar en Vincent toonde hem een foto van de witte pony. Wat een opmerkelijke gebeurtenis. God gebruikte een ster 2,000 jaar geleden en een pony iets meer dan 100 jaar geleden. En zulke dingen gebeuren nog steeds overal ter wereld, waarvan wij niet weten. God werkt nog steeds op vele plaatsen en in vele harten. Wat mij dwarszit, waarom moesten die stammen 2,000 jaar wachten voordat zij het Woord van God en de blijde boodschap hoorden? En waarom zijn er NU nog zovelen die die boodschap nog steeds niet gehoord hebben? Wat doen wij daaraan? Stel uzelf die vraag eens. http://www.humancomp.org/wadict/young_family.html