Month: August 2015

MUSINGS OF AN “OLDER” MAN. Nr.148.

Standard

Nr.147 ended with: “So, in a way, with a bit of a heavy heart I went again, wondering what I was going to hear this time! I could have never guessed what was going to come out of this, wait until you hear that…………..!” (See richardandmarina.net).

When I arrived at Tony’s house, the door opened and I received a warm welcome. The coffee was real good again and I enjoyed it. This time Tony wasn’t eating anything and I could understand him much better. We got talking about the Bible and I noticed a tremendous interest and sensed that God had been working in his heart. The matter of the poisonous trees came up and he wondered why his little pig had died, while he was o.k. I explained to him first of all that when Eve said that they were allowed to eat of every tree, except the tree of knowledge of good and evil, she was speaking before the fall, before they sinned, when everything was still “very good.” But after they rebelled and sinned against God, the whole earth was affected, in fact it says in Gen.3 that the earth was cursed and would bring forth thorns and thistles.

Then I told him that there were two possibilities why nothing serious had happened to him, one being that he had a very strong constitution. The other, God working a miracle and protecting him, seeing he had done this in innocence, and because the Lord still had plans with him. I said that I believed the latter to be true, God had spared him to give him a chance to be saved and to be used of God. Looking at him and listening to him, I wondered whether he wasn’t saved already, even though he did not really know the gospel. Is that possible? Well, it happened to me, I didn’t know the gospel, I just surrendered to God and gave my life to him and a tremendous change took place. Someone told me two weeks later that I was saved and I asked what that meant! When the gospel was explained to me I was just thrilled and I have learned that God isn’t in the first place interested in what’s in our heads, but what’s in our hearts. I had a wonderful time with Tony and Christiane that afternoon. I get tears in my eyes when I think back to it, I sensed God’s presence. And much would be happening yet, within 5 years there would be 5 churches in West Flanders with many, many new Christians and it all began in this living room, unbelievable. Too bad I have to stop now, I’ll tell you about it next time………! (Go to Musings).

OVERPEINZINGEN VAN EEN “OUDERE” MAN. Nr.148.

Standard

Nr.147 eindigde met: “En dus, met een beetje een bezwaard hart ging ik opnieuw, mij afvragende wat ik deze maal te horen zou krijgen! Ik had nooit kunnen raden waar dit uiteindelijk toe zou leiden, wacht maar tot u dat hoort…………..!” (Zie richardandmarina).

Toen ik bij Tony’s huis aankwam, ging de deur wijd open en kreeg ik een warm welkom. De koffie was weer heel goed en ik genoot er echt van. Deze keer was Tony niets aan het eten en verstond ik hem veel beter. We kwamen aan de praat over de Bijbel en ik bemerkte een geweldige interesse en ik voelde aan dat God in zijn hart aan het werk was. De giftige bomen kwamen ter sprake en hij vroeg zich af waarom zijn varkentje gestorven was en hij niet. Ik legde hem eerst uit dat toen Eva zei dat ze mochten eten van alle bomen behalve die van kennis van goed en kwaad, zij dit sprak voor de zondeval, voordat zij zondigden en alles nog “zeer goed” was. Maar nadat zij rebelleerden en God ongehoorzaam waren, werd de ganse schepping aangeraakt en geruineerd. In Gen.3 staat er dat de aarde vervloekt was en dorens en distels zou voortbrengen.

Toen vertelde ik hem dat er twee mogelijkheden waren waarom hem niets ernstigs overkomen was. Het ene was misschien omdat hij lichamelijk heel sterk was. Het tweede, God had een wonder bewerkt en hem beschermd, omdat hij het in onschuld gedaan had en omdat de Heer nog plannen met hem had. Ik zei dat ik in dat laatste geloofde, God had hem behoed om hem een kans te geven wedergeboren te worden en een instrument in Gods handen te zijn. Terwijl ik hem aankeek en naar hem luisterde, vroeg ik me af of hij al niet wedergeboren was, ook al kende hij het ware evangelie nog niet. Is dat dan mogelijk? Wel, dat is wat er met mij gebeurd is, ik kende het evangelie ook niet, ik heb me gewoon volledig aan de Heer overgegeven en een geweldige verandering nam plaats. Twee weken later vertelde iemand mij dat ik wedergeboren was en ik vroeg wat dat betekende. Toen men mij het evangelie uitlegde, was ik er echt opgewonden over. Ik heb ondertussen geleerd dat God in de eerste plaats niet geinteresserd is wat we in ons hoofd hebben, maar in ons hart. Ik had een geweldige fijne tijd met Tony en Christiane. Ik krijg nu nog tranen in mij ogen als ik aan die dag terug denk, ik voelde Gods aanwezigheid. En er zou nog veel gebeuren, binnen 5 jaar zouden er 5 nieuwe gemeenten zijn in West Vlaanderen met vele, vele nieuwe christenen en het begon allemaal in deze woonkamer, ongelooflijk! Jammer dat ik nu stoppen moet, ik vertel u meer de volgende keer…….! (Ga naar Overpeinzingen).

MUSINGS OF AN “OLDER” MAN. Nr.147.

Standard

Nr.146 ended with: “But now, what about West Flanders? Well, I received this phone call from Ingrid, the doctor’s wife in Peer……..!” (See richardandmarina.net).

Amazing, what a short telephone call can bring about! Ingrid called me and asked me to visit a couple in West Flanders. The woman, let’s call her Christiane, was a pen friend. Once a year she and her husband, let’s call him Tony, would go for a weekend to visit Ingrid and Phillip in Peer. They had just been there and the doctor and his wife had really talked to them about the Bible, and so they went home with a Bible under their arm. Now Ingrid called to say that Tony was reading the Bible and whether I could go and visit him and his wife. I said I would do my best and hung up. But to be honest, I wasn’t so happy about this, as I was so busy already and now having to go to West Flanders yet too? It just seemed a bit too much.

However I went and was invited in. Christiane made some good coffee which I enjoyed while Tony told me about his experience with reading the Bible. He was eating either a turnip or carrot, I forget, and so with his mouth half full and in his West Flanders’ dialect he was talking to me. I must confess I had a difficult time understanding him, especially as his story just seemed so strange. He was telling me how he had started reading the Bible from the beginning and understood that God had given us trees and plants to eat. In fact, in chapter three of Genesis Eve says that they were allowed to eat from every tree except the tree of knowledge of good and evil. Tony had a garden and in the back he had some trees and bushes, a couple of which were very poisonous. Seeing God had said we could eat from every tree, Tony thought he would try that out and ate some of that poisonous stuff, also giving some to a small pig in the barn. That same day it died, but Tony, except for some cramps, was all right. I didn’t quite get it all and follow his reasoning, but somehow he became convinced that the Bible was the word of God. I’ll come back to this later.

After a while I had finished my coffee and left. While driving home I told the Lord that I didn’t know what to think of this and that He would have to look after these folk. But some time later Ingrid phoned again and asked to visit them again as both of them seemed interested. So, in a way, with a bit of a heavy heart I went again, wondering what I was going to hear this time! I could have never guessed what was going to come out of this, wait until you hear that…………..! (Go to Musings).

OVERPEINZINGEN VAN EEN “OUDERE” MAN. Nr.147.

Standard

Nr.146 eindigde met: “Maar nu, hoe staat het met West Vlaanderen? Wel, ik kreeg een telefoontje van Ingrid, de dokters vrouw in Peer……!” (Zie richardandmarina.net).

Wonderlijk, wat een klein telefoontje al niet teweeg kan brengen! Ingrid belde mij om te vragen of ik een echtpaar in West Vlaanderen kon bezoeken. De vrouw, laat ik haar Christiane noemen, was een penvriendin. Een keer per jaar gingen zij en haar man, ik noem hem Tony, voor een weekeind bij Ingrid en Phillip in Peer op bezoek. Zij waren daar juist geweest en de dokter en zijn vrouw hadden met hen over de Bijbel gesproken, en zo gingen zij naar huis met een Bijbel in hun bezit. Nu belde Ingrid om te zeggen dat Tony de Bijbel aan het lezen was en of ik hem en zijn vrouw kon bezoeken. Ik zei dat ik mijn best zou doen en legde neer. Maar, eerlijk gezegd, ik was er niet zo blij mee, ik had al zoveel te doen en nu ook nog naar West Vlaanderen gaan? Het leek gewoon een beetje teveel.

Maar ik ging toch en ik mocht binnenkomen. Christiane zette heel goede koffie waarvan ik echt genoot, terwijl Tony mij vertelde over zijn ervaring met de Bijbel. Hij was een raap of wortel, ik weet het niet meer, aan het eten, en zo met zijn mond half vol en op zijn West Vlaams, was hij tegen mij bezig. Ik moet eerlijk zeggen dat ik hem moeilijk kon verstaan, vooral ook omdat zijn verhaal zo vreemd klonk. Hij vertelde me hoe hij de Bijbel vanaf het begin was gaan lezen en begrepen had dat God ons bomen en planten als voedsel had gegeven. In Genesis hoofdstuk drie zegt Eva dat ze van alle bomen mochten eten behalve van de boom van kennis van goed en kwaad. Tony had een lange tuin met achter in wat bomen en struiken, waarvan er enkele heel giftig waren. Aangezien God gezegd had dat we van alle bomen mochten eten, dacht hij dat eens uit te proberen en at wat van dat giftige spul en gaf er ook van aan een klein varken, een big in zijn schuurtje. Dat stierf nog diezelfde dag, maar Tony, behalve wat krampen of zo, was o.k. Ik begreep het niet helemaal en kon ook zijn redenering niet goed volgen, maar op de een of andere manier kwam hij tot de conclusie dat de Bijbel het woord van God was. Ik kom hier later nog op terug.

Na enige tijd, na mijn koffie opgedronken te hebben, vertrok ik. Terwijl ik naar huis reed vertelde ik de Heer dat ik niet wist wat ik hier van denken moest en dat Hij maar voor deze mensen moest zorgen. Maar enige tijd later belde Ingrid opnieuw en vroeg of ik hen nog eens kon bezoeken want ze schenen echt geinteresseerd te zijn. En dus, met een beetje een bezwaard hart ging opnieuw, mij afvragende wat ik deze maal te horen zou krijgen! Ik had nooit kunnen raden waar dit uiteindelijk toe zou leiden, wacht maar tot u dat hoort…………..! (ga naar Overpeinzingen).

MUSINGS OF AN “OLDER” MAN. Nr.146.

Standard

Nr.145 ended with: “But let’s now go back to East Flanders, and yes, also West Flanders (Flanders Fields) where amazing things were happening……!” (See richardandmarina.net)

You can well understand that with all that was going on, we were busy people, driving to Beerse, Limburg, Eeklo, Maldegem, Ghent and other places, to speak at meetings, hold Bible studies and visit folk. So we were very happy when the Lord sent others to help. It is a bit difficult to write everything in chronological order and therefore I will be going back and forth a bit. I mentioned in the previous episode that Martin and Lydie Symons went full-time in 1981. Now we go back a bit because in 1979 the Lord sent a couple with two children from the USA to help us in the work. I had gone to visit them in Texas to talk over everything and I spoke in a few churches there. That was at the beginning of January and it was cold in Belgium.

We had a sink in our bedroom, but no heating. One morning when Marina woke up she heard water running and found that the water pipe had broken because of the frost. The water was running down the wall into our large living room and the carpet was soaked. Water was also running outside from underneath our front door and forming a layer of ice there, and I was in Texas! Marina phoned a friend who came and turned off the water. Then she and our three daughters tried to soak up the water with sheets and towels, but it didn’t work. Thank God, several of the new Christians came over for prayer meeting that evening and helped her. All the furniture was moved and the rug taken out and hung over a strong rope in our back shed, what a job! When I returned from the States everything was back in place; thank God for a good wife and willing friends!

When Hal and Marion Threadcraft arrived in Belgium, they stayed with us for a little while until they were able to rent a house in Gentbrugge. Of course, they had quite a time adapting, coming from Texas, which is the second largest state of the US, to a little crowded country like Belgium. And they had to learn the language, which is not easy, but they did well and soon they were very much involved in the work. More about them later.

But now, what about West Flanders? Well, I received this phone call from Ingrid, the doctor’s wife in Peer……..! (Go to Musings).

OVERPEINZINGEN VAN EEN “OUDERE” MAN. Nr.146.

Standard

Nr.146 eindigde met: “Maar laten we nu eens teruggaan naar Oost Vlaanderen, en ja, ook naar West Vlaanderen, (Flanders Fields), waar wonderlijke dingen aan het gebeuren waren……….!

U zult wel begrijpen dat met al wat er gaande was, wij een druk leven hadden, met het rijden naar Beerse, Limburg, Eeklo, Maldegem, Gent en nog andere plaatsen, voor Bijbelstudies, prediking en mensen bezoeken. Daarom waren we heel blij dat de Heer medewerkers zond om te helpen. Het is wat moeilijk om alles in chronologische order te schrijven en ik zal dan ook een beetje heen en terug gaan. Ik vernoemde in de vorige aflevering dat Martin en Lydie Symons in 1981 voltijds voor de Heer gingen werken. Nu gaan we iets terug naar eind 1979 toen de Heer een echtpaar met twee kinderen uit de VS stuurde om met ons samen te werken. Ik was begin januari ’79 naar Texas gegaan om hen te bezoeken en alles te bespreken, en ik predikte daar ook in enkele gemeenten. Het was heel koud in België.

Wij hadden een wastafel in onze slaapkamer, maar geen verwarming. Op zekere morgen werd Marina wakker en hoorde ze water lopen en ontdekte dat de waterleiding door het vriezen gesprongen was. Het water liep langs de muur naar beneden en onze grote woonkamer stond onder water en het tapijt was volledig doorweekt. Er liep water onder de voordeur naar buiten en vormde daar een laag ijs, en ik zat in Texas. Marina belde een vriend die meteen kwam en de waterleiding afsloot. Toen probeerde zij en onze drie dochters om het water op te nemen met handdoeken en andere middelen, maar dat was niet te doen. God zij dank, die avond kwamen enkele nieuwe christenen voor de bidstond en zij hielpen. Alle meubels moesten verzet worden en het tapijt werd opgerold en over een dik touw gehangen in een schuurtje achter ons huis, wat een werk! Toen ik terugkeerde van de VS stond alles terug op zijn plaats. God zij dank voor een goede vrouw en bereidwillige vrienden.

Nadat Hal en Marion in Belgie gearriveerd waren, verbleven zij eerst een tijdje bij ons totdat ze een huis gehuurd hadden in Gentbrugge. Natuurlijk was het een hele aanpassing voor hen, komende van de tweede grootste staat in de VS, naar het kleine, dicht bevolkte België. En het was natuurlijk ook niet eenvoudig voor hen om de taal te leren, maar ze hebben dat goed gedaan en waren spoedig heel betrokken bij het werk van de Heer. Meer over hen later.

Maar nu, hoe staat het met West Vlaanderen? Wel, ik kreeg een telefoontje van Ingrid, de dokters vrouw in Peer……! (GA naar Overpeinzingen).

Are you a real Christian?

Standard

Are you a real Christian? For non-Christians, the following words are foolishness, just plain nonsense, but for me, a true child of God, these words are so precious, they touch me and resonate deep within my heart. And that is true for millions of others all over the world. What about you?
“18 For the word (preaching) of the cross (Jesus crucified) is to them that perish foolishness; but unto us who are saved it is the power of God.” (1Cor.1:18)

And then it goes on:
22 For the Jews require a sign, and the Greeks seek after wisdom:
23 But we preach Christ crucified, unto the Jews a stumbling block, and unto the Greeks foolishness;
24 But unto them which are called, both Jews and Greeks, Christ the power of God, and the wisdom of God.” (1Cor.1:22-24).

Bent u een echte christen? 

Standard

Bent u een echte christen? Voor niet-christenen, de onderstaande woorden zijn dwaasheid, klinkklare onzin, maar voor mij, een waar kind van God, zijn deze woorden zo kostbaar, ze raken me en ze resoneren diep in mijn hart. En dat geldt voor miljoenen anderen over de gehele wereld. Hoe staat het met u?
“18 De boodschap over het kruis is dwaasheid voor wie verloren gaan, maar voor ons die worden gered is het de kracht van God.” (1Kor.1:18).

En dan gaat het verder:
“22 De Joden vragen om wonderen en de Grieken zoeken wijsheid, 23 maar wij verkondigen een gekruisigde Christus, voor Joden aanstootgevend en voor heidenen dwaas. 24 Maar voor wie geroepen zijn, zowel Joden als Grieken, is Christus Gods kracht en wijsheid.” (1Kor.1:22-24).

MUSINGS OF AN “OLDER” MAN. Nr.145.

Standard

Nr.144 ended with: “Until now the workers had come from outside of Belgium, but now God had something else in mind! Exciting…………..!: (See richardandmarina.net).

Let me re-introduce you to a couple, Martin and Lydie Symons, the first ones in Peer, Limburg to accept the Lord and be born again, see nr.99. They opened their home for Bible studies and I had many wonderful times with them and a number of people, especially youth became Christians in their home. After the Peer assembly had been started Martin became one of the leaders. He had a job in a meteorological office and had quite a flexible schedule, so that he was able to do a lot of studying. Both he and Lydie were (and still are) very active and together with another couple started a drug rehabilitation program which would eventually lead to a ministry called Bethesda, which is still going except that someone else is leading it.

In 1979 I talked to them about going full-time in the Lord’s work, but they were not ready for that yet. We kept praying for this and in 1981 they took the step. Martin quit his job and started working full-time for the Lord, trusting Him to supply their needs, as we missionaries were doing. This was a real step of faith, as one can well imagine, and family and friends had their doubts about this. This was really unheard off, to leave a good job and start doing this “religious work” without a salary?! But the Lord was faithful and provided for them, even though they had some difficult moments. But they are now able to say with the apostle Paul, “Not that I speak in regard to need, for I have learned in whatever state I am, to be content. I know how to be abased and I know how to abound. Everywhere and in all things I have learned both to be full and to be hungry, both to abound and to suffer need.” Phil.4:11-12.

I must say that I have an awful lot of respect for them and I can’t stop thanking the Lord for them and their faithfulness in the ministry. It is a tremendous joy when people come to know the Lord. It is also a joy to see them grow in the Lord and become mature Christians who take on responsibilities, such as teaching Sunday school or Bible studies, becoming youth and camp leaders or church leaders, etc. But then to see some of them answering the call of God and going full-time into His service is an even greater joy. And Martin and Lydie would not be the only Flemish people who would answer God’s call, others would follow, in fact there are now more Flemish workers than outsiders, praise the Lord.

But let’s now go back to East Flanders, and yes, also West Flanders (Flanders Fields) where amazing things were happening……………..! (Go to Musings).

OVERPEINZINGEN VAN EEN “OUDERE” MAN. Nr.145.

Standard

Nr.144 eindigde met: “Tot nu toe waren de werkers allemaal buitenlanders, maar nu had de Heer iets anders in gedachten! Aangrijpend…………….!” (Zie richardandmarina.net).

Sta me toe Martin en Lydie Symons te herintroduceren, de eersten die in Peer de Heer aanvaard hebben en echt wedergeboren zijn geworden, zie nr.99. Zij hebben hun huis opengesteld voor Bijbelstudies en ik heb vele fijne tijden met hen meegemaakt. Een aantal mensen is in hun huis tot geloof gekomen, vooral ook jongeren. Nadat de gemeente Peer was gestart is Martin een van de leiders geworden. Hij werkte voor een meteorologisch instituut en had een heel flexibel werkschema waardoor hij vele uren kon studeren. Beiden, Martin en Lydie waren (en zijn nog) heel actief en samen met nog een echtpaar hebben zij een drugsrehabilitatie programma opgesteld, wat uiteindelijk geleid heeft tot een bediening die nu Bethesda genoemd wordt, maar door iemand anders geleid wordt.

In 1979 sprak ik met hen over de mogelijkheid om voltijds voor de Heer te gaan werken, maar ze waren er nog niet klaar voor. We bleven hiervoor bidden en in 1981 hebben ze de stap genomen. Martin stopte met zijn werk en begon voltijds de Heer te dienen, vertrouwende op Hem om in al hun noden te voorzien zoals wij zendelingen leefden. Dit was een echte geloofsstap, zoals u zich wel zult kunnen voorstellen, en familie en vrienden hadden zo hun twijfels hierover. Dit was gewoon ongehoord, een goede baan te verlaten en “kerk werk’ te gaan doen zonder salaris?! Maar de Heer was getrouw en voorzag in hun noden, ook al hebben ze moeilijke momenten gekend. Maar nu kunnen ze beamen wat de apostel Paulus gezegd heeft, “Niet dat ik dit zeg, als zou ik gebrek lijden; want ik heb geleerd met de omstandigheden, waarin ik verkeer, genoegen te nemen. In elk opzicht en in alle dingen ben ik ingewijd, zowel in verzadigd worden als in honger lijden, zowel in overvloed als in gebrek.” Fil.4:11-12.

Ik moet zeggen dat ik geweldig veel respect heb voor Martin en Lydie en ik kan gewoon niet ophouden met de Heer voor hen en hun trouw in de bediening te danken! Wij ervaren geweldige vreugde wanneer mensen de Heer persoonlijk leren kennen. We ervaren die vreugde ook wanneer deze mensen groeien in hun geloof en volwassen christenen worden die verantwoordelijkheden op zich nemen zoals het geven van zondagschool of Bijbelstudies, het leiden van gemeenten, van jeugd en kampen, enz. En onze vreugde is nog groter wanneer sommigen de roeping van God aanvaarden om Hem voltijds te gaan dienen. En Martin en Lydie werden niet de enige Vlaamse voltijdse werkers, anderen volgden, in feite, er zijn nu meer Vlaamse werkers dan buitenlandse, prijs de Heer!

Maar laten we nu eens teruggaan naar Oost Vlaanderen, en ja, ook naar West Vlaanderen, (Flanders Fields), waar wonderlijke dingen aan het gebeuren waren…………..! (Ga naar Overpeinzingen).