Marina en ik willen hiermede Henk en Beryl Gelling bedanken voor het feit dat zij 40 jaar geleden vanuit Canada naar België gekomen zijn om onze medewerkers te zijn in de dienst van de Heer. Zij lieten een goede boerderij en melkroute achter en hadden nu zeer vermogend kunnen zijn zoals andere boeren in die streek, moesten zij daar gebleven zijn. We willen hen daarom laten weten hoezeer we hun offer gewaardeerd hebben, en hun kinderen ook natuurlijk. Henk en Beryl, het was een vreugde en voorrecht jullie als medewerkers te mogen hebben. We willen jullie beloning in de hemel niet wegnemen, maar de Bijbel zegt, “Geeft eer aan wie eer toekomt.” De Heer zegene jullie, geliefde broeder en zuster, en jullie kinderen ook, op deze speciale dag. Wij blijven de Heer danken voor jullie en vertrouwen op Hem om jullie te behoeden totdat we Hem samen zullen zien van aangezicht to aangezicht, en wat een dag zal dat zijn! Prijs de Heer!
Day: June 19, 2015
June 20. SPECIAL ANNOUNCEMENT:
StandardMarina and I want to thank Henk and Beryl Gelling for coming over from Canada to Belgium 40 years ago to be our co-workers in the Lord’s service. They left a good farm and milk route business and could have been pretty wealthy by now like other farmers in that area, had they stayed. So we want to let them know how much we appreciated their sacrifice and the children too, of course. Henk and Beryl, it was a joy and privilege to have you as our co-workers. We don’t want to take away your reward in heaven, but the Bible does say, “Give honour to whom honour is due.” God bless you dear brother and sister, and your children too, on this special day. We continue to thank God for you and trust Him to keep you until we together will see Him face to face, and what a day that will be! Praise God!
MUSINGS OF AN “OLDER” MAN. Nr.137.
StandardNr.136 ended with: “Are you born again? Are you family members born again? And what about your neighbors? Maybe you should share some of these musings with them…….!” (See richardandmarina.net).
There is always joy when a new baby is born; we have had lots of joy as we have seen so many spiritual babies born all over Flemish Belgium, wonderful! But it’s not only that, there is also joy seeing these babies grow and become spiritual adults and even leaders.
Because our living room was getting to be too small we started looking for a building to meet in, but that was not easy. There was nothing suitable in Lovendegem, so we started looking in towns around us and finally found a building in the city of Eeklo, about 13 km north of Lovendegem, a place of about 25.000 people without any evangelical church, as is the case with most cities and towns in Belgium. Eeklo was also the town where a few years later our three girls would go to a Catholic high school which had about 3.000 students.
After some time the church moved to Eeklo to an old rented store that we had fixed up. The large room on main floor was the meeting room, while the living quarters upstairs were used for Sunday school classes. We had a few people from Ghent and also from Maldegem, a town west of Eeklo attending. In time to come Bible studies were started in these places and ultimately new churches.
As we were busy in our area, I also kept going back to Limburg a couple times a week to teach Bible studies and visit people, and I helped in Beerse too from time to time. But there were also other activities going on. It is of course impossible to talk about everything that happened, but let me mention a few. For about 4 or 5 years we held a church picnic on Ascension Day in a large park just east of Beerse. Those were wonderful times as we had anywhere from 150 to 300 people attending. We would have lots of games, or people would just sit around and talk. We would eat together and later on in the afternoon there would be singing with Marina playing her accordion and a number of people guitar. The day would be closed off by either Henk or I giving a brief message. These were great times of keeping in touch with each other and fellow-shipping together. They were discontinued when churches started having their own picnics.
And then there were the camps, and the conferences…………! (Next episode Friday, June 26)(Go to Musings).
OVERPEINZINGEN VAN EEN “OUDERE” MAN. Nr.137.
StandardNr.136 eindigde met: “Bent u wedergeboren? Zijn uw familieleden wedergeboren? En uw buren? Misschien zou het goed zijn stukken van deze Overpeinzingen met hen te delen…….!” (Zie richardandmarina.net).
Er is altijd blijdschap als er een kindje geboren is; wij hebben al heel veel blijdschap ervaren met de geboorte van zoveel geestelijke kindjes over heel Vlaams België, fantastisch! Maar niet alleen dat, er is ook vreugde wanneer die kindjes groeien naar geestelijke volwassenheid en zelfs leiderschap.
Omdat onze woonkamer gewoon te klein werd begonnen we een gebouw te zoeken om in samen te komen, maar dat was niet zo eenvoudig. Er was niets geschikts in Lovendegem, dus begonnen we rond te zien in andere plaatsen en vonden uiteindelijk iets in Eeklo, ongeveer 13 km boven Lovendegem, een stad van ongeveer 25.000 mensen zonder enige evangelische kerk, zoals het geval is in de meeste steden en dorpen in België. Eeklo was ook de stad waar een paar later onze drie dochters naar een Katholieke middelbare school zouden gaan, die 3.000 studenten telde.
Na enige tijd verhuisde de gemeente naar de oude gehuurde winkel die we opgeknapt hadden. Het winkelgedeelte werd gebruikt voor de samenkomsten, terwijl het woongedeelte boven diende voor zondagschoolklasjes. Enkele mensen van Gent, en van Maldegem, een plaats ten westen van Eeklo, maakten deel uit van de gemeente. Er zouden in die plaatsen ook Bijbelstudies begonnen worden en uiteindelijk nieuwe gemeenten.
Terwijl we heel wat te doen hadden in onze eigen omgeving, bleef ik ook een paar keer per week teruggaan naar Limburg voor Bijbelstudies en om mensen te bezoeken. Ook hielp ik in Beerse van tijd tot tijd. Maar er waren ook andere activiteiten. Het is natuurlijk niet mogelijk alles te vertellen wat er zoal gebeurde, maar laat me toch een paar dingen vernoemen. Voor zo’n 4 a 5 jaar hielden we jaarlijks op Hemelvaartsdag een picknick in een park niet ver van Beerse. Dat waren hele fijne dagen met dikwijls tussen de 150 en 300 mensen. We hadden dan allerlei spelletjes, of mensen zaten gewoon met elkaar te praten. We aten samen en later in de namiddag werd er goed gezongen, terwijl Marina haar accordeon bespeelde en een aantal mensen hun guitaren. De dag werd dan afgesloten met een korte boodschap van Henk of mezelf. Dit waren bijzondere dagen om zo contact met elkaar te houden en om gemeenschap met elkaar te hebben. Uiteindelijk zijn we hiermee gestopt omdat verschillende gemeenten hun eigen picknicken begonnen te houden.
En dan waren er de kampen en conferenties……..! (Vervolg op vrijdag, 26 juli). (Ga naar Overpeinzingen).
richardandmarina 