MUSINGS OF AN “OLDER” MAN. Nr.138.

Standard

Nr.137 ended with: “And then there were the camps, and the conferences…………! (See richardandmarina.net).

Marina has always had a passion for children. In Canada she was Child Evangelism director in SW Sask. and held Bible clubs in different towns and taught others to do this. In Belgium she organized the Sunday schools of some of the new churches, teaching and also training others to teach. Of course, a camp had to be started and we soon did this after getting established in Belgium. We began with a one week summer camp for children and youth and when we left Belgium in 2009, it had grown to three camps for children, two for younger youth and one for older youth. However in Belgium there were no nice lake front camping places with cabins like in Canada, we continually had to look for places and we used all kinds of buildings and/or tents. We have had camps in many different places, too many to name them all, but through the years they have really been used of God and many have come to know the Lord there or have had a fresh touch from God.

I have always been a real proponent of conferences and so is the Lord, I believe. Look at all the Jewish feasts in the Bible, times when God’s people would get together. We gathered the young Christians together at our baptism services, at picnics and then we started holding conferences, usually using the Belgium Bible College building. We have held Sunday school and women’s conferences, as well as men’s days, and the very much blessed family conferences, and these times were real feasts.

One of those conferences caused us to choose a name for our churches. From the beginning we did not want a name; we didn’t want to become another denomination. But one Saturday we came to the College for a one day conference, while the BEZ (Belgium Gospel Mission) was also holding a special day. There was a sign with an arrow pointing to the right and the words “BEZ Meeting.” There was another sign pointing to the left which said “Haverkamp Churches Conference.” That did it. I was not at all happy with that name and so after prayer and discussion we decided to call our assemblies Evangelische Christengemeenten Vlaanderen (ECV. Evangelical Churches of Flanders).

And then there was a conference in Switzerland…………….! (Go to Musings).

OVERPEINZINGEN VAN EEN “OUDERE” MAN. Nr.138.

Standard

Nr.137 eindigde met: “En dan waren er de kampen en conferenties…………!” (Zie richardandmarina.net).

Marina heeft altijd een passie gehad voor kinderen. In Canada was zij leidster geweest van het Kinder Evangelisatie Genootschap in ZW Saskatchewan en had zij in verschillende plaatsen Bijbelclubs gehouden en anderen dat ook aangeleerd. In België organiseerde ze de zondagscholen voor een aantal van de nieuwe gemeenten, gaf zij les en leerde anderen dat te doen. Natuurlijk moest er een kamp komen en niet lang nadat wij ingeburgerd waren in België zijn wij dan ook met een zomerkamp van één week voor kinderen en jeugd begonnen. Toen we België verlieten in 2009 waren er drie kinderkampen, twee voor jongere jeugd en één voor oudere jeugd. Maar in België zijn er niet zulke fantastische, aan het water gelegen kampen met mooie cabines zoals in Canada, we moesten voordurend kampplaatsen zoeken en we hebben dan ook allerlei gebouwen en/of tenten gebruikt. We hebben op veel verschillende plaatsen kampen gehouden, teveel om op te noemen, maar deze zijn door de jaren heen geweldig gebruikt geweest door de Heer en velen hebben Hem daar leren kennen of hebben een nieuwe aanraking van God ervaren.

Ik ben altijd een geweldige voorstander geweest van conferenties, en ik geloof dat de Heer dat ook is, ziet maar eens naar al de Joodse feesten in de Bijbel, speciale tijden van het samenkomen van Gods volk. Wij brachten de jonge christenen bijeen op onze doopdiensten en picknicks, en begonnen toen ook conferenties te houden, meestal gebruik makende van het Belgische Bijbel College gebouw. We hebben zondagschool en vrouwenconferenties gehouden, als ook mannendagen. En dan natuurlijk ook de geweldig gezegende familieconferenties, echte feesten.

Het was door één van die conferenties dat we een naam voor onze gemeenten hebben gekozen. Vanaf het begin wilden we geen naam, we wilden geen nieuwe denominatie worden. Maar op een zekere zaterdag kwamen we naar het College voor een conferentie, terwijl de BEZ (De Belgische Evangelische Zending) daar ook een speciale dag hield. Er stonden twee wegwijzers, één had een pijl naar rechts met de woorden, “BEZ Samenkomst.” De andere met een pijl naar links en de woorden “Conferentie Haverkamp Gemeenten.” Dat deed de deur dicht. Ik was absoluut niet blij met die naam, en dus na gebed en overleg besloten wij onze gemeenten Evangelische Christengemeenten Vlaanderen (ECV) te noemen.

En toen was er een conferentie in Switzerland………………..! (Ga naar Overpeinzingen).