Day: May 12, 2015

MUSINGS OF AN “OLDER” MAN. Nr.126 

Standard

Nr.125 ended with: “The next morning I woke up hearing the rain coming down and as I drove to Peer, it rained almost all the way………!” (See richardandmarina.net).

Yes, it rained, like a real two or three day Belgian rain. I cried out to the Lord, “All these people who have to stand outside, Lord please, You are the God of Creation, the God of miracles, the God who parted the Red Sea for the Israelites to pass through, the God who stilled the storm on the lake, You are able to do something about this too. This funeral is for your glory.” As I came close to Peer, the rain started letting up, and as I drove into Peer, believe me or not, witnesses enough, the clouds parted, I saw some blue sky and sunrays! And from that moment until shortly after 12 o’clock it was beautiful dry weather with some clouds and sun, while all around Peer it rained. The doctor’s wife, Ingrid, remarked later, “This was the greatest miracle of the day.”

The service started at 10 am, with about 100 people in the living room, the sliding doors wide open and many more folk standing outside on the lawn. There was a microphone and loud speakers, so that even the neighbors across the road could hear what was happening. There was some singing, some Scripture readings, even Robert read a text and spoke briefly, amazing! Then I preached explaining the gospel and telling the people what Miriam had told me to tell them, that she was now in heaven with Jesus. You could hear a pin drop.

We closed the service with prayer and then a number of the men from our church carried the simple wooden coffin with a white sheet and a green cross on it to the cemetery. Many people followed and all along the route people stood watching, it was very moving. This was the first time in the history of this very traditional Catholic Peer that something like this took place. One of the Christians overheard someone saying, “Look at that, you would think a general was being buried.” What a testimony! Later some people came to know the Lord because of this funeral. At the grave we read a scripture, thanked God that Miriam was with Him and asked again for strength and comfort for the family.

As we walked to the hall where coffee and sandwiches were being served, we felt the first drops of rain, and it rained the rest of the day, and the next. A miracle indeed……! To God be the glory! (Go to Musings).

OVERPEINZINGEN VAN EEN “OUDERE” MAN. Nr.126

Standard

Nr.125 eindigde met: “De volgende morgen werd ik wakker en hoorde de regen en bijna de hele weg naar Peer bleef het maar regenen……………!” (Zie richardandmarina.net).

Ja, zo’n echte twee of driedaagse Belgische regen. Ik riep tot de Heer, “Al deze mensen die buiten moeten staan, Heer a.u.b., U bent de God van de Schepping, de God die wonderen doet, de God die de Rode Zee open kliefde zodat de Israëlieten er door konden, de God die de storm op het meer stilde, U kunt hier toch ook iets aan doen? Deze begrafenis is tot Uw eer!” Dichter bij Peer werd de regen minder, en toen ik Peer binnenreed, geloof me of niet, er zijn getuigen genoeg, de wolken trokken open en ik zag wat blauwe lucht en zonnestralen. En van dat moment tot kort na 12.00 uur was het heel mooi droog weer, met afwisselend wolken en zonneschijn, terwijl het overal rond Peer regende. De dokters vrouw, Ingrid, zei later, “Dat was het grootste wonder van de dag!”

De dienst begon om 10.00 u met ongeveer 100 mensen in de woonkamer, de schuifdeuren open, en veel meer die buiten stonden. Er was een microfoon met luidsprekers op het gazon, zodat zelfs de buren aan de overkant alles konden horen. Er werd gezongen, Schriftgedeelten voorgelezen, zelfs Robert die een tekst las en iets vertelde, wonderlijk! Daarna predikte ik het Evangelie en vertelde de mensen wat Miriam mij opgedragen had hen te zeggen, dat zij nu in de hemel bij Jezus was. Je kon een speld horen vallen! De dienst werd afgerond met gebed waarna een aantal mannen de eenvoudige houten kist met een wit laken erop met een groen kruis, naar de begraafplaats droegen. Velen volgden en langs de hele route stonden er mensen te kijken, het was heel aangrijpend. Dit was de eerste maal in de geschiedenis van het oerkatholieke stadje Peer dat zoiets gebeurde. Een van de christenen overhoorde iemand zeggen, “Kijk toch eens, het lijkt wel of er een generaal begraven wordt.” Wat een getuigenis! En door deze begrafenis zijn er later mensen tot de Heer gekomen. Bij het graf werd er een Bijbeltekst gelezen en dankten we de Heer dat Miriam nu bij Hem was en vroegen we opnieuw voor kracht en troost voor de familie.

Terwijl we naar de zaal liepen waar koffie en broodjes klaar stonden, voelden we de eerste regendruppels, en het regende de rest van de dag, en de volgende. Inderdaad, een echt wonder…..! Alle eer aan de Heer! (Ga naar Overpeinzingen).