Day: April 24, 2015

MUSINGS OF AN “OLDER” MAN. Nr.121

Standard

Nr.120 ended with: “Then again, very carefully, I asked, “but what about the beer glasses and the smoke…………?” (See richardandmarina.net).

To be honest, I was a bit nervous, as these were the elders of our home church which was partly supporting us. However, I soon let out a sigh of relief when I saw their smiles and heard them say, “Oh Richard, don’t worry about that, give these young believers time. There is no doubt in our minds that we are seeing a genuine work of the Spirit of God here and we are so happy with that.” What an encouraging words; inwardly I praised the Lord for such spiritual men who recognized a work of God. Sometime later they returned to Canada and reported to the church what they had seen and heard and there was much rejoicing and giving of thanks for the great things the Lord was doing in Belgium.

We are still in 1976 and I have to tell you about something that happened in Peer that was sad and at the same time wonderful. Towards the end of ’75 a woman in Peer had started coming to the Bible study, I will call her Miriam. She was married to someone, let’s call him Robert, who had an important position in one of the largest banks of Belgium. Miriam had cancer and was not well; she paid close attention to the teaching of God’s word and it didn’t take long before she accepted the Lord Jesus into her heart. A bit later she went along to Beerse on a Sunday afternoon to be baptized, what a joy! When she got home, her husband noticed her hair being wet and asked whether she had been swimming. She couldn’t lie and so told him the truth. He was shocked, being a good Catholic, at least in his own eyes, he did not approve of this “new faith” or “new religion”, as it was called. She asked whether he would be willing to have me come and explain things to him. He agreed to a visit, “but only this once” he emphasized. And so on one of the last days of December I sat in their living room…………………! (See Musings).

OVERPEINZINGEN VAN EEN “OUDERE” MAN. Nr.121 

Standard

Nr.120 eindigde met: Toen vroeg ik hen heel voorzichtig, “maar wat vond u van de bierglazen en de rook………….?” (Zie richardandmarina.net).

Eerlijk gezegd, was ik een beetje zenuwachtig, want dit waren de oudsten van onze thuisgemeente die ons gedeeltelijk ondersteunde. Maar ik liet al snel een zucht van verluchting toen ik hen zag glimlachen en hoorde zeggen, “O Richard, maak u toch geen zorgen daarover, geef deze jonge gelovigen toch wat tijd. We twijfelen er niet aan dat dit een echt werk van de Geest van God is en we zijn er zo blij mee.” Wat een bemoedigende woorden; innerlijk loofde ik de Heer voor zulke geestelijke mannen die een echt werk van God herkenden. Enige tijd later keerden zij terug naar Canada en brachten verslag uit aan de gemeente over wat ze gezien en gehoord hadden en er was veel blijdschap en dankzegging voor de grote dingen die de Heer aan het doen was in België.

Het is nog 1976 en ik wil u graag vertellen over iets dat gebeurde in Peer, iets droevigs en tegelijkertijd heel mooi. Tegen eind ’75 begon een vrouw naar de Bijbelstudies te komen, ik zal haar Miriam noemen. Zij was getrouwd met iemand, laten we zeggen dat hij Robert heette, die een heel belangrijke positie had in één van de grootste Belgische banken. Miriam had kanker en was niet zo goed. Zij luisterde heel aandachtig naar het onderwijs vanuit Gods woord en het duurde niet lang voordat zij de Heer Jezus aannam in haar hart. Enige tijd later ging zij mee naar Beerse en liet zich dopen, wat een vreugde! Toen ze thuis kwam bemerkte haar man dat haar haar nat was en vroeg haar of ze was wezen zwemmen. Ze kon niet liegen en vertelde hem de waarheid. Hij was nogal gechoqueerd, en als een goed Katholiek iemand, tenminste dat was hij in zijn ogen, was hij het niet eens met dat “nieuwe geloof”, zoals het genoemd werd. Zij vroeg hem of ik eens mocht komen praten om uitleg te geven over dit geloof. Hij stemde in, maar “voor deze ene keer en niet meer” benadrukte hij. En zo op één van de laatste dagen van december zat ik bij hen in de woonkamer……….! (Zie Overpeinzingen).
.