Day: April 28, 2015

MUSINGS OF AN “OLDER” MAN. Nr.122

Standard

Nr.121 ended with: “He agreed to a visit, “but only this once” he emphasized. And so on one of the last days of December I sat in their living room………..!” (See richardandmarina.net).

We had quite a discussion lasting between two and three hours, but it was more sort of a one way talk. Robert told me right from the beginning that he was a good Catholic and that his church was the only true church of Christ on earth. I answered him that his church when it first started out with the apostles was the true church, but that through the centuries it had changed a lot. Miriam had told me that her husband was willing to have me visit them once, but only once, so I realized that this was probably the only opportunity I would ever have to talk with him.

So for more than two hours I used the Bible to point out how wrong his church was, wrong in claiming that Peter was the first Pope, as he never was. Wrong to call the Pope “father”, as Jesus Himself had said, “Do not call anyone on earth your father, for One is your Father, He who is in heaven” Matt.23:9. Of course, Jesus was not talking about our earthly physical father. That it was wrong to pray to Mary as she was a sinner just like us. That is was wrong to believe in purgatory, as it is not found in the Bible. And on I went, ending with telling him that the church was wrong in teaching that we must earn our eternal life, as the Bible says that Jesus has earned it for us on the cross. “And that’s why I am so sure that I will go to heaven when I die, while you are not sure at all.” Some sixth months later this conversation bore fruit.

Robert just sat there and listened, what could he say? Much of this was totally new to him. I sensed it was time to go. He looked at me and said, “I have to admit that you have something I don’t have, but I don’t agree with what is going on here in Peer.” And that was it, so I left.
Meanwhile Miriam’s condition was deteriorating and she found it difficult to attend the Bible studies. Robert had been told by a doctor that his wife did not have long to live, so when Miriam asked him whether the Bible studies could be held in their home, what could he say….……?

P.S. I may start writing two episodes a week, so watch for the next one. They may become a bit longer too; otherwise it may take another 100 years to get done. 🙂 href=”https://richardandmarina.net/category/musings/”>.

OVERPEINZINGEN VAN EEN “OUDERE” MAN. Nr.122

Standard

Nr.121 eindigde met: “Hij stemde in, maar “voor deze ene keer en niet meer” benadrukte hij. En zo op één van de laatste dagen van december zat ik bij hen in de woonkamer……….!” (Zie richardandmarina.net).

We hadden een discussie die zo’n twee a drie uur duurde, maar het was wel een beetje een eenrichtingsgesprek. Robert vertelde me onmiddellijk dat hij een goede Katholiek was en dat zijn kerk de enige ware kerk van Christus op aarde was. Ik antwoordde hem met te zeggen dat zijn kerk in het begin nadat de apostelen het gesticht hadden de ware kerk was, maar dat het door de eeuwen heen veel veranderd was. Miriam had mij gezegd dat haar man bereid was mij te ontvangen, maar dan ook maar eenmaal en niet meer, dus realiseerde ik mij dat dit waarschijnlijk de enige kans was om met hem te spreken.

En zo, voor meer dan twee uur gebruikte ik de Bijbel om hem aan te tonen hoe fout zijn kerk zat. Het was totaal verkeerd te zeggen dat Petrus de eerste Paus was geweest, want dat was gewoon niet zo. En het was net zo verkeerd de Paus “vader” te noemen, omdat Jezus zelf gezegd had, “En gij zult op aarde niemand uw vader noemen, want één is uw Vader, Hij, die in de hemelen is.” Matt.23:9. Natuurlijk bedoelde Jezus hier niet onze aardse vaders mee. En het was ook totaal verkeerd tot Maria te bidden, daar zij een zondares was net zoals wij. En het vagevuur wordt helemaal niet in de Bijbel gevonden. En zo bleef ik maar doorgaan, eindigende met hem te vertellen dat de kerk het mis had te leren dat we het eeuwige leven kunnen verdienen, daar de Bijbel ons leert dat Jezus het voor ons verdiend heeft op het kruis. “Daarom ben ik zo zeker dat ik naar de hemel ga als ik sterf, terwijl u dat helemaal niet bent.” Zes maanden later bracht deze conversatie vrucht voort.

Robert zat stilletjes te luisteren, wat kon hij zeggen? Veel van dit was totaal nieuw voor hem. Ik voelde aan dat het tijd was te vertrekken. Hij keek me aan en zei, “Ik moet toegeven dat u iets hebt dat ik niet heb, maar ik ben het niet eens met wat er gaande is hier in Peer.” Dat was het en ik vertrok. Ondertussen ging Miriams gezondheidstoestand achteruit en werd het moeilijk voor haar om de Bijbelstudies bij te wonen. Een dokter had Robert verteld dat zijn vrouw waarschijnlijk niet al te lang meer te leven had, dus toen Miriam vroeg of de Bijbelstudies bij hen thuis mochten doorgaan, wat kon hij zeggen……..?

P.S. Ik ga waarschijnlijk twee episodes per week schrijven, zo let op de volgende. Ze gaan misschien ook iets langer worden, anders ben ik over 100 jaar nog niet klaar, :-). (Ga naar Overpeinzingen).