Nr.42 eindigde met: “en daarna ’s zondags ’s avond laat naar ons kleine huisje op de boerderij gereden. Toen we daar aankwamen was het licht in het grote huis uit, het oude Noorse echtpaar lag al in bed en ons huisje zat op slot en we hadden geen sleutel……..!

Omdat het zo laat was moet het echtpaar gedacht hebben dat wij maandag zouden komen. Wat nu? De deur was als een appartement deur, van buiten geopend met een sleutel, van binnen met een knop. Naast de deur was een venster dat geopend kon worden door het naar boven te schuiven. Ik was zeker dat het op slot zat, maar ik probeerde toch maar eens, en ja hoor, het ging omhoog. De opening was niet groot, maar groot genoeg voor mijn klein vrouwtje. En zo, in plaats van mijn bruidje over de drempel te dragen, heb ik haar door het venster geduwd, waarna zij van binnen de deur opende en we samen met veel gelach en plezier binnen waren. Wat een manier om het huwelijksleven te beginnen! Ha! 🙂

We hebben daar zes maanden gewoond, gedurende welke wij teruggingen naar de plaatsen waar we Vakantie Bijbel Scholen hadden gehouden om nazorg te organiseren. We hielpen ook met een zondagsschool in een dorp vlak bij en ik was onderdirecteur voor Youth For Christ in Swift Current. Maar het belangrijkste was eigenlijk het feit dat ik een boek in handen kreeg, “The New Testament Orde for Church and Missionary” door Alexander Hay. Het deed me heel ernstig het N.T. bestuderen ivm gemeente en gemeentestichting en het werd de basis voor ons toekomstig gemeentestichtend werk in België. De Heer voorzag op verschillende manieren. Op een dag brachten we Marina’s zuster naar haar ouders, zij was op weg naar Toronto om een zendingsorganisatie te bezoeken, maar ze had niet genoeg geld voor de treinreis. We beloofden de Heer dat wat er ook aan ons gegeven zou worden die morgen, het aan haar te geven. Onderweg stopten wij bij enkele vrienden en één van hen gaf ons 20 dollar als huwelijks geschenk. Wij gaven het onmiddellijk aan Marina’s zuster die nu haar trein ticket kon kopen. Toen reden we naar mijn schoonouders, maar…..! (Ga naar Overpeinzingen)