Day: January 18, 2014

OVERPEINZINGEN VAN EEN “OUDERE” MAN. Nr.56

Standard

Nr.55 eindigde met: “Wij begonnen heel sterk Gods leiding te ervaren ivm ons toekomstig zendingswerk in Europa. Bepaalde dingen begonnen duidelijk te worden en wij zagen Nederland en België dichterbij komen.. ………!”

Wij genoten echt van de gemeenschap bij WBC. Een Open Broeder Gemeente verschilt wat van andere kerken, ik zeg niet ze beter is, gewoon anders. Er waren drie dingen die mij echt raakten en waarmee ik het volledig eens was. 1. Ik geloof dat de Bijbel leert dat er een meervoud van leiders of oudsten in een gemeente moeten zijn, niet één man. Voorgangers worden dikwijls gezien als een speciale groep van mensen, op een beetje hoger niveau dan de leken, zoiets als priesters in de Katholieke Kerk en in het O.T. Begrijp me niet verkeerd, ik veroordeel geen voorgangers en ik dank God voor iedere man die zich geroepen voelt voorganger te zijn, maar ik heb me nooit goed gevoeld als DE voorganger van een kerk.

2. Ik geloof dat de Bijbel leert dat alle N.Testamentische gelovigen priesters zijn. De meeste evangelische gemeenten geloven dat, maar het wordt over het algemeen niet omgezet in de praktijk.

3. Ik geloof dat we het voorbeeld van de eerste christenen dienen te volgen en iedere zondag communie, avondmaal of het “breken van het brood” dienen te vieren. Deze drie dingen werden bij WBC geloofd, geleerd en in de praktijk gebracht. Ik heb altijd geloofd dat hoe dichter wij bij de leer en praktijk van de eerste kerk konden blijven, hoe beter. Deze overtuiging heeft later veel zegen gebracht in het werk in België. Ik realiseerde dat de Heer ons dingen toonde en ons aan het voorbereiden was voor onze toekomstige bediening in Europa.

Ondertussen bleven we doorgaan met evangelisatiesamenkomsten en predikingen. De oudsten van WBC droegen ons op aan het werk van de Heer, hetgeen inhield dat wij steun ontvingen van WBC zoals de Heer voorzag, en dat dit aan andere gemeenten bekendgemaakt werd, waarvan wij dan ook af en toe wat steun ontvingen. Wij bleven op de Heer vertrouwen om in onze noden te voorzien en maakten die noden nooit bekend. We ontvingen genoeg om van te leven, maar hadden niets extra en toen onze drie meisjes vroegen voor driewielertjes hebben we dat in gebed bij de Heer gebracht. Enkele dagen later kregen we telefoon……..! (Ga naar Overpeinzingen)

 

MUSINGS OF AN “OLDER” MAN. Nr.56

Standard

Nr.55 ended with: “At the same time we were starting to sense God’s leading in regards to going to Europe as missionaries. Things were starting to shape up and Holland and Belgium were coming closer……..!”

We thoroughly enjoyed fellowshipping at WBC. A Brethren Assembly is a bit different from other churches; I’m not saying it is better, but different. In fact there were three things that really touched my heart and with which I was in total agreement. 1. I believe that the Bible teaches that there should be a plurality of leaders or elders in every local church, not just one man. Pastors are often perceived to be a special group of people, on a higher level than the laity, like priests in the Roman Catholic Church and like priests in the O.T. Don’t get me wrong, I am not judging pastors and I thank God for every godly man who has felt called to pastor, but I never felt at ease being THE pastor of a church.

2. I believe the Bible teaches that all N.T. believers are priests. Most evangelical churches believe this but do not really put it into practice.

3. I believe that we ought to follow the example of the early Christians and have communion, or “breaking of bread” every Sunday morning. I found these three in practice at WBC and I rejoiced. I had always felt that the closer we stayed to the early church, as found in the N.T. the better. This conviction would later bring real blessing in Belgium. I realized that the Lord was showing us things and preparing us for our future ministry in Europe.

In the mean time we continued on with an evangelistic and preaching ministry. The elders of WBC “commended” us to full-time work of the Lord, which meant that they would support us as the Lord provided and that other assemblies were notified of this and would also support us from time to time. We continued to trust the Lord for all our needs and did not make those needs known. We had enough to live on but nothing extra and so when our three little girls asked for tricycles, we prayed. A few days later we received a phone call ……! (Go to Musings)