De Hummingbird. Iemand heeft dit vogeltje De “Superheld van de schepping” genoemd. Ik noem het “Gods kleine held.” Het is een verbazingwekkend schepseltje, oordeel zelf maar.

Hummingbirds zijn inheemse soorten vogeltjes van de Nieuwe Wereld en worden niet buiten het Westelijke Halfrond gevonden, behalve in dierentuinen en volières. Ze komen niet voor in Europa, Afrika, Azië, Australië en Antarctica. Er bestaan meer dan 325 unieke soorten in de wereld. Ze kunnen niet lopen of springen, alhoewel hun pootjes wel gebruikt kunnen worden om zijwaarts te gaan als ze neergestreken zijn. Ongeveer 25-30 procent van hun gewicht is in de borstspieren. Dit zijn de spieren die hoofdzakelijk verantwoordelijk zijn voor het vliegen. De maximale snelheid van een voorwaartse vlucht is ongeveer 50 km per uur, maar ze kunnen 90 km per uur in een duikvlucht halen. De Hummingbirds vleugels slaan tussen de 50 en 200 maal per seconde, afhankelijk van de richting, het doel van de vlucht en de omgevende lucht condities.
Ze kunnen voorwaarts, achterwaarts, opwaarts en neerwaarts vliegen. Wonderbaarlijke kleine helikopters. Miljoenen dollars zijn tevergeefs geïnvesteerd geweest in biometrische engineering pogingen om dit complex systeem van biomechanische wonderen te dupliceren. En toch geloven evolutionisten dat willekeurige mutaties, natuurlijke selectie en miljoenen jaren het beter kunnen dan briljante ingenieurs. Het is toch logischer om het briljante Hummingbird ontwerp te verklaren als een schepping van een briljante goddelijke Ontwerper?

De gemiddelde hartslag van deze vogeltjes is meer dan 1200 keer per minuut. In vergelijking, de gemiddelde hartslag van een mens ligt tussen de 60 en 100 keer per minuut, in rust. De Hummingbird, als hij rust, ademhaalt 250 maal per minuut, en dat verhoogt wanneer hij vliegt. Om zulk adembenemend metabolisme te ondersteunen, moet dit wonder bijna voortdurend eten om de nodige energie te verkrijgen. Iedere dag moet het nectar opnemen van zo’n 2000 bloemen. Daarbij eten deze vogeltjes ook vele insecten en spinnen, en nippen ze ook sap van bomen of van gebroken vruchten. Hummingbirds zuigen geen nectar door hun lange snavels, ze likken het met hun omzoomde en gevorkte tongen. Capillaire werking langs de rand van hun tong helpt om de nectar in hun keel te trekken zodat ze het kunnen doorslikken. Ze kunnen 10-15 maal per seconde likken tijdens het voeden. Het verteert natuurlijke sucrose – de suiker die zich bevindt in bloemen nectar – in 20 minuten met 97 procent rendement voor het omzetten van de suiker in energie.
De Rufous Hummingbird heeft de langste migratie van alle Hummingbird soorten. Deze hummers vliegen bijna 5000 km van hun broedplaatsen in Alaska en Canada naar hun winter leefgebied in Mexico. De Ruby-throated Hummingbird vliegt 800 km non-stop over de Golf van Mexico gedurende hun lente en herfst migraties.
Deze kleine vogel is absoluut geweldig en een bewijs van onze grote God, de Schepper.