OVERPEINZINGEN VAN EEN “OUDERE” MAN. Nr.110

Standard

Nr.109 eindigde met: “Spoedig zouden we in Limburg wonen, vertrouwend op de Heer voor de start van onze derde gemeente……!” (Zie richardandmarina.net).

Ja, een derde gemeente en we waren nog maar drie jaar in België. Het ging goed met de gemeente in Antwerpen en ook de veel kleinere gemeente in Beerse kende vooruitgang. We waren ons bewust van de werking van Gods Geest. Wij deden geen speciale evangelisatie, zoals van deur to deur gaan of het houden van campagnes. Ik begon een aan huis Bijbelstudie met een kleine groep. De mensen waren totaal onwetend wat de Bijbel betrof, daar ze er nog nooit een gehad hadden, en ze waren zo verbaasd over wat ze vonden. Ze keken mij aan met grote ogen, en soms met open mond (:-) terwijl ik hen vertelde dat ik zeker was dat ik naar de hemel zou gaan moest ik komen te sterven. Nog nooit hadden ze iemand dat horen zeggen. En natuurlijk kwamen ze dan met vragen zoals, “bent u dan beter dan wij?” Of, “hebt u al zoveel goede werken gedaan?”

Wat een vreugde om dan het evangelie te mogen uitleggen, hen te vertellen dat ik geen haar beter was dan zij, en dat ik net zo’n grote zondaar was als zij, maar dat Jezus gestorven was en mijn schuld betaald had op het kruis, terwijl Hij uitriep, “Het is volbracht,” het is betaald. En dat God zegt dat als we onze zonden erkennen en ons naar Hem keren en aanvaarden wat Jezus gedaan heeft, we behouden worden. Opnieuw die vreugde door de verraste uitdrukking op hun gezicht te zien, ze konden dit bijna niet geloven, toch deden sommigen dat tamelijk snel en ondervonden de wedergeboorte en natuurlijk, konden daar dan niet over zwijgen. Hun handel en wandel veranderden zozeer dat het de aandacht van anderen trok, die nieuwsgierig geworden, soms mee kwamen naar de studie. Het was zulk een wondermooie ervaring het werk van Gods Geest te mogen meemaken. Eigenlijk hadden wij niet naar België willen komen. Marina wou naar Afrika en ik wilde niet terug naar dat dichtbevolkte Europa. Maar nu konden we niet ophouden de Heer te danken dat Hij ons hier gezonden had en dat we deel mochten hebben aan dit wonderlijke werk, en dit was nog maar het begin…….! (Ga naar Overpeinzingen).

 

One thought on “OVERPEINZINGEN VAN EEN “OUDERE” MAN. Nr.110

  1. Milazzo Cosetta

    Ik herinner mij de eerste keer dat ik Marina zag en sprak dat ze tegen mij zij “Ik heb de Heer gebeden om ons te sturen naar de donkerste plek in de wereld om over Hem te praten en het werd België” ik was enorm onder de indruk en dankbaar dat jullie naar “België” zijn gestuurd geweest, wij missen jullie enorm maar koesteren de mooie momenten 😉

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.