Nr.86 eindigde met: “Maar de Bijbel zegt dat deze wereld Satans gebied is dat hij het werk van God op allerlei manieren tegenwerkt, en wij ervoeren dat ook, maar we hadden het nooit uit deze hoek verwacht…….!”
O nee, ik ben de zaken aan het vooruitlopen. De bovenvernoemde problemen kwamen later. In “Ons Verhaal” zijn we nu in 1974 beland, terwijl het nu 2014 is. Daarom eerst dit, ik hoop dat jullie begrijpen dat het niet zo eenvoudig is alles van de laatste 40 jaar te herinneren. Overweeg eens dat er 24 gemeenten ontstaan zijn en dat we begonnen zijn met zomerkampen voor kinderen en jeugd en dat ik op minstens 40 conferenties gesproken heb in 15 Europese landen, en dat we minstens 10 maal terug gegaan zijn naar Canada voor periodes van 2 to 8 maanden, eenmaal voor 2½ jaar, terwijl we meehielpen een nieuwe gemeente daar op te starten, en ik in vele kerken en op conferenties in Canada en de VS gesproken heb, en dat ik twee hartinfarcten en een rugoperatie gehad heb, plus burn-out, en dat Marina bijna overleden is maar op het laatste ogenblik een pacemaker haar gered heeft. En niet te vergeten, dat we in België 5 maal verhuisd zijn, en dat we ieder huis behalve het laatste hebben moeten opknappen, wat van 1 tot 4 maanden tijd gekost heeft, plus het vele werk aan gebouwen om hen klaar te maken tot gemeentegebouwen. Dus trachten we ons nu alles goed te herinneren, met behulp van anderen die ons data en verhalen doorgeven. Moesten sommigen van jullie mee willen helpen, dan zou dat geweldig gewaardeerd worden!
Nog één zaak wil ik hier vernoemen en dat is Gods liefdevolle zorg voor ons al die jaren. Bijvoorbeeld, het was heel wonderlijk te ervaren dat wanneer de waarde van de dollar zakte, onze steun vermeerderde en omgekeerd, zonder dat onze supporters in Canada daar iets van wisten. Toen we eerst in België begonnen hadden we niet zoveel steun, maar omdat de koers van de dollar zo hoog was, hadden we voldoende. Voordat we België verlieten hadden we heel wat meer steun, maar omdat de koers van de dollar geweldig gezakt was, van 70 Franc naar 24, hadden we ongeveer hetzelfde als in het begin. Heel wonderlijk, die vaak miraculeuze voorzieningen van de Heer. God is echt! Hallelujah. (Ga naar Overpeinzingen)
richardandmarina 
Heerlijk super prachtig … 🙂 hoe je die overpeinzingen begint … Ja, een mens is ongeduldig … God is geduldig … toch wel een hint … oké, we genieten van je verhaal – toch mogen we wachten ondertussen tot wij aan de beurt zijn in je verhaal … en ondertussen God steeds weer danken voor jullie en voor Zijn Liefde voor ons … JA, GOD IS ECHT … liefs
Ja, ik vind het spijtig dat het nog een heel tijdje zal duren voordat West Vlaanderen aan de beurt is. Je kunt me anders wel helpen met informatie. Neem me niet kwalijk Hilde, maar is Marleen een zuster van jou, en ben jij een zuster van Johan Leroy? Ik hou al die familiebanden niet uit elkaar, so sorry. Wanneer, en waar en hoe ben je precies met de Bijbel in contact gekomen en heb je de Heer aangenomen? Je hebt me er al eens iets over geschreven , maar ik ben dat al weer vergeten. Heel veel groetjes en zegen. Bid voor ons, a.u.b.
Wat bedoel je met “Bid voor ons, a.u.b.” …
Die woorden blijven hangen … ik bid voor jouw “ons” …
God weet wat jij bedoelt en ik weet dat God het weet …
Ja, ik bid ook voor ons … ik en mijn directe omgeving hebben gebed nodig …
Maar wat is de bedoeling van jouw smeekbede … wie is “ons” in jouw vraag?
Gods’ Zegen voor jou en je gezin!
liefs van dromer
Oei, wat (veel te) late reactie … ik heb nooit gedacht dat er reactie op een reactie kon komen, sorry …
Ja, Marleen is mijn zusje (de oudste in de rij) …
… en het is wel mijn jongere zus Trees (die gehuwd is met Johan Leroy) die bleef volhouden om ons telkens weer naar een Bijbelstudie van jou te krijgen …
Ze heeft het lastig gehad … zoals velen hadden we geen tijd voor God … (veel te verliefd om aan God te denken) … mijn mama moest ook even een duwke geven …
Ik ben mijn zus en mijn mama heel dankbaar voor hun “engelengeduld” en hun volharding …
oktober 1980 … in een garage bij Bernard Léger … de auto maakte plaats voor stoelen … 🙂
Ik zat naast de mama van Johan Leroy … (Godelieve)
Jij gaf aan iedere aanwezige een Bijbel … en ik heb die nog, weliswaar helemaal versleten …
Godelieve zei tegen mij: “ga jij daarin lezen, zo’n dik boek?”
Ik zei: “ik weet het niet, eerst luisteren naar die man”
Weet je, ik werd kwaad omdat je zei dat iedereen (ook ik) zondig waren en redding nodig had …
… niet ik, die altijd weer mezelf op de achtergrond zette voor de lieve vrede …
En dan gaf je een tekst … Johannes 3: 16
Het werd een slapeloze nacht … ik hoorde steeds weer de tekst die je toen ook uitsprak “Psalm 53:4”
De dag nadien ben ik op de knieën gegaan voor mijn Redder en God …
Het was echt een bevrijding om zo’n Goddelijke Liefde te kunnen ervaren …
Het was niet spectaculair te zien aan mijn levenswandel … buiten het feit dat ik ongeveer alle Bijbelstudies in de omtrek wilde horen … zo’n honger had ik naar Gods Woord … nu nog altijd …
Eigenlijk maakt het niet veel uit wanneer Wervik komt in je verhaal … wat je vertelt is veel belangrijker !!!
Natuurlijk dank ik God voor jullie doorheen mijn gebed …
Natuurlijk blijf ik Gods’ Zegen vragen voor jullie …
Mijn zus en mama hebben mij over de streep getrokken – maar jij hebt Gods Woorden eerlijk doorgegeven!!!
Thanks,
dromer