Nr.142 eindigde met: “Misschien moeten we daar opnieuw naar terug, of gaan we in de toekomst door vervolging gedwongen worden om daar naar terug te gaan, zoals dat nu al het geval is in vele delen van de wereld. Zijn we ons daarop aan het voorbereiden……………?” (Zie richardandmarina.net).

Ja, inderdaad, die woonkamerevangelisatie werkte echt. Mensen die liever niet naar een tentsamenkomst in het midden van het dorp kwamen, of staan luisteren bij een openluchtsamenkomst, waar iedereen hen kon zien, hadden er geen probleem mee om naar iemands woonkamer te komen. We begonnen dikwijls met een kleine groep die al snel groeide en zo groot werd dat er gesplitst moest worden en zo werd er een nieuwe studie ergens anders begonnen. Zo ging het ook, tenminste in het begin, met het stichten van gemeenten. Om ons huis in Lovendegem te gebruiken als voorbeeld, we begonnen met een Bijbelstudie die groeide tot een gemeente. Toen er meer en meer mensen aan de gemeente toegevoegd werden, werd ons huis te klein en verhuisden we naar een gebouw in Eeklo.

Omdat er een aantal mensen van Ghent naar Eeklo kwamen, begon ik met een Bijbelstudie in Ghent en spoedig hadden we genoeg mensen om daar een gemeente in iemands woonkamer te beginnen. Toen die groep groeide moesten we een gebouw huren. Tegelijkertijd groeide de Eeklo gemeente aan en begon ik een Bijbelstudie met een aantal mensen die in Maldegem woonden. Die groep groeide en de nieuwe gelovigen kwamen naar Eeklo voor de zondagdienst. Na enige tijd splitsten zij zich af van Eeklo om een nieuwe gemeente in Maldegem te beginnen.

Onze zondagsamenkomst was heel eenvoudig, er werd gezongen, zondagschool gehouden en we hadden communie, wat ook wel het Avondmaal genoemd werd of het “Breken van het brood.” Verschillende mensen namen deel en nadat het brood en de wijn waren rondgedeeld werd er door iemand een korte boodschap gegeven. Omdat iedereen aangemoedigd werd om actief deel te nemen, hadden we geen voorganger nodig en konden nieuwe gemeenten snel gestart worden. Onderwijs werd door de week in de Bijbelstudies gegeven.

De meeste gemeenten kwamen tot stand door een goede en gezonde afsplitsing van een bestaande gemeente. Vanaf het begin vertelde ik de mensen dat het Gods wil was dat wij baby’tjes zouden hebben, nieuwe christenen, maar ook nieuwe gemeenten. Ik geloof dat nog steeds, en iedere gemeente of kerk zou moeten streven naar het stichten van wat een “dochter” gemeente genoemd wordt. Ieder gemeente zou een “moeder” gemeente moeten zijn. Gemeentestichting is de beste en snelste manier om de wereld te evangeliseren, en de wereld dient hard nodig geëvangeliseerd te worden, het is zulk een troep overal en alleen God kan de dingen veranderen ten goede als we Hem toelaten, maar er moet visie zijn. Heeft Jezus niet gezegd, “Ik zal mijn gemeente bouwen?” Maakt u deel uit van een gemeente of kerk met zulk een visie? Indien niet, spreek met uw kerkleiders hierover en bemoedig hen hierin. Geweldige dingen kunnen dan gebeuren, zoals we zagen in Limburg……….! (Ga naar Overpeinzingen).