MUSINGS OF AN “OLDER” MAN. Nr.142.

Standard

Nr.141 ended with: “And we saw many believing, not only in our area, but also in other parts of Belgium, wonderful! Much was happening……………….!” (See richardandmarina.net).

Yes, for a period of about 20 years, from the early ‘70’s to the early ‘90’s, we had an “open door” in Belgium. People were confused and didn’t know what to believe anymore. When a seminary professor who later became a bishop didn’t know whether he was going to heaven when he died, and when religious teachers were telling the children in school that the Bible wasn’t trustworthy and was full of scientific nonsense and historical mistakes, what were they to believe? When our three daughters were taught in a very Catholic school that Jesus did not really rise from the grave, because “that just isn’t possible”, what can one expect? So this gave us a tremendous opportunity to preach the Bible as the true word of God and to present the real gospel as the unchanging good news message from God. And when some believed and their lives changed, others became interested and started attending our Bible studies. And so over a period of 20 years 24 churches were started, actually a few more, but after a while a couple small ones merged, and a couple small assemblies among the Belgian soldiers stationed in Germany discontinued due to the soldiers having been withdrawn from that country.

But that special period of blessing and growth stopped, a period in which new people became born again Christians every week, or at times on the average, every day. Why did it stop? No one knows. Throughout church history we see that at certain times and/or in certain places or areas, God did a special work. And so He did in Belgium, and we were privileged to be part of it. At the same time I believe our way of evangelism and church planting had something to do with it too. We did not do much traditional evangelism, like door to door visitation, open air meetings and campaigns and so on. We found that the best place during that time was in people’s living rooms. That’s where we had our Bible studies and that is also where a number of churches were started. Much like in N.T. times, notice the phrase “the church in their house” in Paul’s epistles. Maybe we ought to get back to that, or, as time goes on, we may be forced, due to persecution, to go back to that, as is already happening in many parts of the world. Are we preparing for that………? (Go to Musings).

OVERPEINZINGEN VAN EEN “OUDERE” MAN. Nr.142.

Standard

Nr.141 eindigde met: “En wij hebben velen echt gelovig zien worden, niet alleen in onze streek, maar overal in België, fantastisch! Er was echt veel aan het gebeuren……………..!”” (Zie richardandmarina.net).

Jazeker, voor een periode van ongeveer 20 jaar, van begin jaren ‘70 tot begin jaren ‘90, hadden wij een “open deur” in België. Mensen waren verward en wisten niet meer wat nog te geloven. Als een seminarie professor die later bisschop werd niet wist of hij naar de hemel zou gaan wanneer hij stierf, en wanneer godsdienstleraren de kinderen op school vertelden dat de Bijbel een onbetrouwbaar boek was, vol wetenschappelijke onzin en historische fouten, wat dan nog te geloven? Wat kan men verwachten wanneer bijvoorbeeld onze drie dochters die naar een zeer Katholieke middelbare school gingen verteld werd dat Jezus niet uit het graf opgestaan was, want “zoiets is toch niet mogelijk?” Maar dit gaf ons dan wel de geweldige gelegenheid de Bijbel als het echte woord van God te verkondigen en het evangelie te presenteren als de ware en onveranderlijke blijde boodschap van God. Toen sommigen dit geloofden en hun levenswandel veranderde, werden anderen geïnteresseerd en begonnen de Bijbelstudies bij te wonen. En zo gebeurde het dat over een periode van 20 jaar 24 christengemeenten ontstonden, eigenlijk meer, maar naar enige tijd smolten een paar kleinere gemeenten samen, en hielden een paar kleine vergaderingen onder de Belgische soldaten die in Duitsland gestationeerd waren, op te bestaan daar de soldaten teruggeroepen werden naar België.

Maar die speciale periode van zegen en groei hield op, een periode gedurende welke ieder week, en soms gemiddeld zelfs iedere dag mensen echte wedergeboren christenen werden. Waardoor hield het op? Niemand weet dat eigenlijk. Maar door de hele kerkgeschiedenis heen merken we op dat op bepaalde tijden of plaatsen God iets specials deed. En zo ook in België en wij hadden het voorrecht daar aan deel te mogen hebben. Toch geloof ik dat onze manier van evangelisatie en gemeentestichting daar ook iets mee te doen had. Wij gebruikten niet zozeer de traditionele manieren van evangelisatie, zoals van deur tot deur gaan, openluchtsamenkomsten, campagnes houden, enz. Wij ontdekten dat woonkamers de beste plaats waren om mensen met het evangelie te bereiken. Daar hielden we onze Bijbelstudies en daar zijn ook enkele gemeenten ontstaan. Dit zien we ook in het N.T., denk maar aan de woorden in de brieven van Paulus, “de gemeente bij hen aan huis.” Misschien moeten we daar opnieuw naar terug, of gaan we in de toekomst door vervolging gedwongen worden om daar naar terug te gaan, zoals dat nu al het geval is in vele delen van de wereld. Zijn we ons daarop aan het voorbereiden……………..? (Ga naar Overpeinzingen).