MUSINGS OF AN “OLDER” MAN. Nr.143.

Standard

Nr.142 ended with: “Maybe we ought to get back to that, or, as time goes on, we may be forced, due to persecution, to go back to that, as is already happening in many parts of the world. Are we preparing for that………?” (See richardandmarina.net).

Yes, that living room evangelism really worked. People who were not willing to come to a tent meeting right in the town square, or stand listening at an open air meeting where everyone could see them, had no problem with coming to someone’s living room. We would often start with a small group, but it would soon grow and become so large that we had to split and start up another study somewhere else. That’s also the way it went, at least in the beginning, with church planting. Just to use our home in Lovendegem, east Flanders as an example, we started with a Bible study, which grew into a church in our home. As more and more people were added to the church, our house became too small and we went to a building in Eeklo.

Because a number of people from Ghent were coming to Eeklo, I started a Bible study in Ghent and soon we had enough new Christians to start an assembly in someone’s living room in that city. When that group grew we had to rent a building. At the same time the church in Eeklo continued to grow and I started a Bible study with a number of people from Maldegem. That study grew and the people who became Christians came to Eeklo for the Sunday morning service. After some time, a group split off and a new church was started in Maldegem.

Our Sunday meeting was very simple, singing, Sunday school and a communion service, which we called the Lord’s Supper, or the “Breaking of Bread.” Different ones would take part and after the emblems had been passed around, someone would give a brief message. Because we did not need a pastor for every church, as all were encouraged to participate, we were able to start new churches quite rapidly. Teaching was done during the weekly Bible studies.

Most of our churches came into being through a healthy “hive off” from an existing church. Right from the start of a new church, I would tell people that God wanted us to have babies, meaning new Christians, but also new churches. I still believe that. Every church should aim at starting what is sometimes called “daughter” churches. Every church should be a “mother” church. Church planting is the fastest way to evangelize the world, and the world needs to be evangelized, it is in such a mess, only God can change things when we allow Him, but there has to be vision for that. Did Jesus not say, “I will build my church?” Are you part of a church with such a vision? If not, talk to your church leaders and encourage them in this. Wonderful things can then happen, as we saw in Limburg………! (Go to Musings).

OVERPEINZINGEN VAN EEN “OUDERE” MAN. Nr.143.

Standard

Nr.142 eindigde met: “Misschien moeten we daar opnieuw naar terug, of gaan we in de toekomst door vervolging gedwongen worden om daar naar terug te gaan, zoals dat nu al het geval is in vele delen van de wereld. Zijn we ons daarop aan het voorbereiden……………?” (Zie richardandmarina.net).

Ja, inderdaad, die woonkamerevangelisatie werkte echt. Mensen die liever niet naar een tentsamenkomst in het midden van het dorp kwamen, of staan luisteren bij een openluchtsamenkomst, waar iedereen hen kon zien, hadden er geen probleem mee om naar iemands woonkamer te komen. We begonnen dikwijls met een kleine groep die al snel groeide en zo groot werd dat er gesplitst moest worden en zo werd er een nieuwe studie ergens anders begonnen. Zo ging het ook, tenminste in het begin, met het stichten van gemeenten. Om ons huis in Lovendegem te gebruiken als voorbeeld, we begonnen met een Bijbelstudie die groeide tot een gemeente. Toen er meer en meer mensen aan de gemeente toegevoegd werden, werd ons huis te klein en verhuisden we naar een gebouw in Eeklo.

Omdat er een aantal mensen van Ghent naar Eeklo kwamen, begon ik met een Bijbelstudie in Ghent en spoedig hadden we genoeg mensen om daar een gemeente in iemands woonkamer te beginnen. Toen die groep groeide moesten we een gebouw huren. Tegelijkertijd groeide de Eeklo gemeente aan en begon ik een Bijbelstudie met een aantal mensen die in Maldegem woonden. Die groep groeide en de nieuwe gelovigen kwamen naar Eeklo voor de zondagdienst. Na enige tijd splitsten zij zich af van Eeklo om een nieuwe gemeente in Maldegem te beginnen.

Onze zondagsamenkomst was heel eenvoudig, er werd gezongen, zondagschool gehouden en we hadden communie, wat ook wel het Avondmaal genoemd werd of het “Breken van het brood.” Verschillende mensen namen deel en nadat het brood en de wijn waren rondgedeeld werd er door iemand een korte boodschap gegeven. Omdat iedereen aangemoedigd werd om actief deel te nemen, hadden we geen voorganger nodig en konden nieuwe gemeenten snel gestart worden. Onderwijs werd door de week in de Bijbelstudies gegeven.

De meeste gemeenten kwamen tot stand door een goede en gezonde afsplitsing van een bestaande gemeente. Vanaf het begin vertelde ik de mensen dat het Gods wil was dat wij baby’tjes zouden hebben, nieuwe christenen, maar ook nieuwe gemeenten. Ik geloof dat nog steeds, en iedere gemeente of kerk zou moeten streven naar het stichten van wat een “dochter” gemeente genoemd wordt. Ieder gemeente zou een “moeder” gemeente moeten zijn. Gemeentestichting is de beste en snelste manier om de wereld te evangeliseren, en de wereld dient hard nodig geëvangeliseerd te worden, het is zulk een troep overal en alleen God kan de dingen veranderen ten goede als we Hem toelaten, maar er moet visie zijn. Heeft Jezus niet gezegd, “Ik zal mijn gemeente bouwen?” Maakt u deel uit van een gemeente of kerk met zulk een visie? Indien niet, spreek met uw kerkleiders hierover en bemoedig hen hierin. Geweldige dingen kunnen dan gebeuren, zoals we zagen in Limburg……….! (Ga naar Overpeinzingen).