Nr.154 eindigde met: “Ja, het was een echte strijd, maar God was met ons, en het was wel zeker de moeite waard, dat zult u nog wel zien……….!” (Zie richardandmarina.net).

Het is 1982 en we hadden nu tien jaar in België gewerkt en er was veel gebeurd en dat maakte de strijd echt de moeite waard. Honderden en nog eens honderden waren tot geloof gekomen, gedoopt en maakten nu deel uit van een lokale evangelische gemeente. Zo was er een evangelische kerk in Antwerpen, in Beerse en acht in Limburg, heel wondelijk! Er waren er drie in Oost Vlaanderen en drie in West Vlaanderen, 16 in totaal, alle lof aan de Heer!

Wat medewerkers betreft, in 1975 kwamen de Gelling’s ons helpen. In 1979 de den Boers en in december van dat jaar de Threadcrafts. Martin en Lydie Symons kwamen in 1981. In januari 1980 een jonge vrouw, Joanna Groen kwam ons helpen in Gent. Zij ging later terug naar Canada om daar in juni 1981 te trouwen met Pete Gifford. Zij kwamen als zendelingen naar België in mei 1985, u hoort meer over hen later.

Naast evangelisatie en Bijbel onderwijs werden er gemeenten gesticht en leiders getraind. Er werden ook conferenties gehouden en in de zomer kampen voor kinderen en jeugd. Er was veel activiteit en we ondervonden het werk van de Heilige Geest, echt wonderlijk voor een moeilijk West Europees en Rooms Katholiek land. Nieuws over de zegen van de Heer verspreidde zich en ik werd uitgenodigd om op conferenties in andere landen te komen spreken. Gedurende deze periode was ik in Zweden, Frankrijk, Duitsland, Schotland, Ierland, Noord Ierland, Spanje, Italie, Oostenrijk en Zwitserland. En overal ervoeren we de zegen van de Heer, en zendelingen en gemeentewerkers werden bemoedigd. Ik keerde later nog heel wat malen terug naar de meeste van deze landen. Het was zo hartverwarmend deze zendelingen en werkers weer positief en enthousiast te zien, ja, de strijd was de moeite waard. Al de boodschappen werden opgenomen en ik hoorde dat een werker in het zuiden van Duitsland wel zo’n 20 maal naar de cassettes had geluisterd, waarna hij hetgeen hij gehoord had in de praktijk bracht. Het laatst wat mij verteld werd was dat hij nu een gemeente met zo’n 175 leden had, prijs de Heer!

Ondertussen hield Marina de dingen thuis aan het draaien in mijn afwezigheid. Ze zorgde voor het welzijn van onze kinderen, hielp hen met schoolwerk, beantwoordde de telefoon en gaf mensen raad en bad met hen door de telefoon. Zij gaf onderwijs op de zondagschool en leerde anderen dat ook te doen, ze had werkelijk haar handen vol, maar ook daar was de strijd de moeite waard. Het was zulk een zegen deze jonge gelovigen actief te zien worden in de zondagschool en op ander gebied.

Maar de vijand zat ook niet stil en er ontstonden problemen in Beerse………! (Ga naar Overpeinzingen).