Nr.156 eindigde met: “Ons huis was dikwijls een drukke plaats, drie gemeenten ontstonden in onze woonkamer, en vader en moeder waren nogal bezet, hetgeen niet altijd zo plezierig was voor onze kinderen……..!” (Zie richardandmarina.net).

Verschillende malen verhuizen was moeilijk voor onze kinderen, verandering van school, omgeving, vrienden, enz. Als er een nieuwe gemeente gestart werd in ons huis, moesten de meisjes ‘s zondag ‘s morgens op tijd opstaan, hun kamer opruimen en hun bed opmaken, omdat die kamers gebruikt werden voor de zondagsschool. Moeder was dikwijls aan het telefoneren en vader was veel van huis. Menige avond als ik van huis wegreed voor een Bijbelstudie of huisbezoek, dankte ik de Heer dat hij mij meisjes had gegeven en niet jongens, want met jongens had ik thuis moeten blijven om met hen te voetballen, maar meisjes waren de moeders verantwoordelijkheid. Dat was natuurlijk volledig verkeerd denken, ik besef dat nu, maar toen niet. Ik begrijp nu dat meisjes hun vader net zo nodig hebben als hun moeder.

En dat was niet de enige fout die ik als vader gemaakt heb. Ik heb mij verontschuldigd tegenover mijn dochters en toen ik met één van hen aan het spreken was, vertelde ik haar dat ik zo’n spijt had dat ik geen betere vader was geweest en dat ik zoveel fouten gemaakt had en dat ik wou dat ik het helemaal over kon doen. Zij glimlachte en zei, “Och Pa, als ge het moest over doen zoudt ge andere fouten maken.” Zij heeft zelf drie dochters en weet dat er geen volmaakte ouders bestaan, en ook geen perfecte kinderen. Voordat ik kinderen had heb ik mensen dikwijls verteld hoe ze hun kinderen moesten opvoeden, maar toen ik er eenmaal zelf had, werd het een heel ander verhaal!

Maar er zijn ook postieve kanten voor een zendelingen kind, een andere taal leren en die vloeiend kunnen spreken. In een andere cultuur leven, hetgeen het denken verbreed. Reizen, naar het thuisland en voor verlof perioden en grootouders terug zien, zowel als neven en nichten en oude vrienden. En ook fijne vakanties in Europa. Naast de jaarlijkse Foreign Workers Conference van een week, meestal in Frankrijk, mochten wij ook gedurende een zomer voor twee weken in Zwitseland kamperen met een kampeerwagen van een geliefde broeder in de Heer. En we konden gedurende een andere zomer twee weken doorbrengen in het huis van bevriende zendelingen in Oostenrijk die zelf met een tent gingen kamperen. Fijne tijden!

Alle drie meisjes zijn één voor één naar de Capernwray Bijbelschool geweest, Rosa en Rini de winterklassen in het zuiden van Duitsland en ook de voorjaarsklassen in Engeland, terwijl Lily alleen in Duitsland geweest is. Wij brachten hen dan in september en haalden hen op voor de Kerstvakantie en brachten hen dan weer terug. Nadat we één van hen teruggebracht hadden begin january en we ‘s avonds laat terug naar huis reden op een heel, heel eenzame weg in zuid Duitsland, met een temperatuur van min 20 graden Celcius, stopte plots onze kleine dieselwagen, het dieselfilter was bevroren. En daar stonden we dan, in het uitgestrekte niets, geen auto op de baan en geen huis in zicht……………! (Ga naar Overpeinzingen).