MUSINGS OF AN “OLDER” MAN. Nr.103

Standard

Nr.102 ended with: “However when the wedding and the feast were over and people went home, something very tragic happened…….!” (See richardandmarina.net).

Because the wedding took place in the mill and not in the Catholic Church, the parents and other family members of the bride did not attend, which was very sad. But the groom’s parents and his grandfather were there, the grandfather remarking how he enjoyed the service. After the wedding, when the parents drove the grandfather home, a car from a side street ran a stop sign and they crashed into it, throwing the grandfather from the back seat onto the front windshield. They were all taken to hospital were the grandfather passed away some time later. We were all heartbroken! You can well imagine how this was talked about in the town, some even suggesting that this was God’s punishment for not marrying in the RC Church, how ridiculous! We really sorrowed with the family.

However, life went on and so did our little church. We had now started meeting in the round room of the mill. We came together in a very simple way, with a table in the middle on which a loaf of bread and a cup of wine were placed. We would have a time of singing first, after which the children went to their Sunday school rooms in our house and the adults would continue with readings from scripture, singing and praying, thus worshipping the Lord. Different ones would take part and it was wonderful to see and hear these young believers. The service would end with a short message. Teaching was given in Bible studies during the week. I wonder whether the early Christians did not meet like this. We know that in many parts of the world where there is no freedom of religion, Christians still meet in this way, in attics, in basements, in the woods and other secret places. We need to be thankful for and make good use of our freedom. Jesus said “I must work the works of Him who sent me while it is day; the night is coming when no one can work,” John 9:4. How we need to take these words to heart and follow His example!

But then something very strange happened…..! (Go to Musings).

OVERPEINZINGEN VAN EEN “OUDERE” MAN. Nr.103

Standard

Nr.102 eindigde met: “Maar toen het feest afgelopen was en de mensen naar huis trokken gebeurde er iets heel tragisch…..!” (Zie richardandmarina.net).

Omdat de huwelijksdienst plaats vond in de molen en niet in de Katholieke Kerk, wilden de ouders en andere familieleden van de bruid niet aanwezig zijn, wat heel droevig was. Maar de ouders en de grootvader van de bruidegom waren er wel, en de grootvader vertelde ons dat hij echt van de dienst genoten had. Maar toen de ouders hem natijd naar huis reden, kwam er een auto uit een zijstraat die een stopteken negeerde en zij er hard tegen aan botsten. Door de geweldige klap vloog de grootvader van de achterbank tegen de vooruit. Alle drie werden naar het ziekenhuis gebracht waar enige tijd later deze lieve man overleed. We waren er allemaal kapot van! U kunt zich wel voorstellen dat hier veel over gesproken werd in het dorp, er waren er zelfs die zeiden dat dit Gods straf was omdat ze niet in de kerk getrouwd waren, gewoonweg belachelijk! We leden en leefden met de familie mee.

Maar het leven ging door, en zo ook onze kleine gemeente. We kwamen nu samen in het rond van de molen, op een heel eenvoudige manier. Een tafel in het midden met daarop een brood en een glas wijn. Eerst werd er een tijdje gezongen, waarna de kinderen naar de zondagsschool in ons huis gingen, terwijl de anderen door bleven gaan met het voorlezen van Schriftgedeelten, gebeden en zang, op die manier de Heer aanbiddende. Er werd geëindigd met een korte boodschap. Onderwijs werd door de week op Bijbelstudies gegeven. Het was een echte vreugde jonge gelovigen te zien deelnemen aan dit alles. Ik vraag me af of de eerste christenen ook niet op deze wijze samenkwamen. Ik weet dat in vele delen van de wereld, waar er geen godsdienstvrijheid is, Gods kinderen op zulke manier bijeenkomen, op zolders, in kelders, in bossen en andere geheime plaatsen. Wij dienen dankbaar te zijn voor, en goed gebruik te maken van onze vrijheid. Jezus zei, “Wij moeten werken de werken desgenen, die Mij gezonden heeft, zolang het dag is; er komt een nacht, waarin niemand werken kan.” Laten we deze woorden ter harte nemen!

Maar toen gebeurde er iets heel vreemds……! (Ga naar Overpeinzingen).