MUSINGS OF AN “OLDER” MAN. Nr.99

Standard

Nr.98 ended with: “Sometime later I visited the couple in Peer and that visit was just as interesting, maybe even more……!” (See richardandmarina.net).

When I left the home where I had met the two couples, the lady, let’s call her Leen, who later told me she had accepted the Lord that night, asked me to come to their home and they would invite relatives and friends. I will come back to this later. But that night I drove home almost all the way with tears in my eyes just praising and thanking the Lord that He had called me into this ministry. What a joy to teach and preach His word to people who had never seen a Bible and had never heard the true gospel, and to be able to present such a wonderful message. I felt so privileged! I came home much after midnight, as I often did, hardly ever before 12 o’clock and most of the time at 1, 2, 3 and a few times even at 4 and 5 o’clock in the morning. But it was worth it! In the years to come I would see so many come to know Him, so many transformations, so many happy faces, what a joy, not only for me but also in heaven, see Luke 15.

Sometime later I went with the young couple from close to Beerse to their friends in Peer. The names of these friends? I have permission to use them and I will tell you in a moment why, they were Martin and Lydie Symons. What an evening it was! They were good Catholic people, but as so many others, a bit confused as there were so many changes taking place in the Catholic Church, while this Church had always claimed to be the one and only true unchanging Church. The questions kept coming, while I showed them the answers in the Bible. I had no idea at that time that I was in the home of a couple, two wonderful people, who in time to come, would become our first Flemish full-time workers, that’s why I am allowed to use their names. It was late when we left their apartment and drove to Beerse and then on to Antwerp where a very important decision was going to be made……….! (Go to Musings)

OVERPEINZINGEN VAN EEN “OUDERE” MAN. Nr.99

Standard

Nr.98 eindigde met: “Enige tijd later bezocht ik het echtpaar in Peer en dat bezoek was al net zo interessant, misschien zelfs meer……….!” (Zie richardandmarina.net).

Toen ik het huis waar ik met de twee echtparen samen was geweest verliet, vroeg de vriendin, laten we haar Leen noemen, die mij later vertelde dat ze die avond de Heer Jezus aangenomen had, of ik bij hen thuis zou willen komen, zij zouden dan familieleden en vrienden uitnodigen. Ik kom hier later op terug. Ik reed de hele weg naar huis met tranen in mijn ogen, de Heer dankende en lovende dat Hij mij geroepen had in Zijn dienst. Wat een vreugde zijn woord te prediken en leren aan mensen die nog nooit een Bijbel gezien hadden en het ware evangelie nog nooit gehoord hadden, en om dan zulk een mooie boodschap te mogen verkondigen. Ik voelde mij zo bevoorrecht! Ik kwam die avond na middernacht thuis, zoals dat zo dikwijls gebeurde. Ik was bijna nooit thuis voor 12 uur en heel dikwijls pas om 1, 2 of 3, en zelfs enkele malen om 4 en 5 uur ’s morgens. Maar het was de moeite waard! In de komende jaren zou ik zoveel mensen tot de Heer zien komen, zoveel veranderde levens en zoveel blijde gezichten; wat een vreugde, en niet alleen voor mij, maar ook in de hemel, zie Lucas 15.

Enige tijd later ging ik met het jonge koppel van dicht bij Beerse naar hun vrienden in Peer. De namen van die vrienden? Ik heb toestemming die te geven en ik zal u daar zo de reden voor geven. Het waren Martin en Lydie Symons. Wat een interessante avond! Het waren goede Katholieke mensen, maar als zovelen, een beetje gefrustreerd met de vele veranderingen in de Katholieke Kerk, een Kerk die altijd had beweerd de enige onveranderlijke Kerk te zijn. De vragen bleven maar komen terwijl ik hen de antwoorden in de Bijbel toonde. Ik had geen idee dat ik die avond in het huis was van een koppel, twee fantastische mensen die uiteindelijk onze eerste Vlaamse voltijdse werkers zouden worden. Daarom mag ik hun namen gebruiken. Het was heel laat toen we hun appartement verlieten en terug naar Beerse reden en ik doorreed naar Antwerpen waar een hele belangrijke beslissing genomen zou worden…….! (Ga naar Overpeinzingen)