Nr.195 eindigde met: “In 2008 maakten we een korte reis naar Canada om te zien hoe de Heer zou leiden…………!” (Zie richardandmarina.net).

Er waren verschillende redenen waarom we dachten terug te keren naar Canada. Wat ik al vernoemd heb was onze lichamelijke conditie, we waren heel moe, waarschijnlijk het gevolg van jaren in de grote versnelling te hebben gereden. En dan was er ook het feit dat we het eigenlijk niet juist vonden dat we nog steeds volledig financieel gesteund werden, ook al waren we niet meer zo actief. Dan kwam er nog bij dat onze ziekteverzekering teneinde liep, en voor Marina was dat al zo. We waren bij een Canadese maatschappij die zendelingen verzekerde totdat ze 70 jaar waren, dan werden ze verwacht terug te keren naar Canada en van de overheidsverzekering gebruik te maken. De maandelijkse premies werden heel minzaam door onze gemeente gedekt. Marina was 71 en was dus niet langer verzekerd. In België  blijven zou betekenen dat we private verzekering moesten aanschaffen, hetgeen heel duur is. En dan was er onze oudste dochter Rosa, die door haar slopende ziekte al jaren alleen geweest was, zonder ons, haar zusters en neven en nichten. We vonden dat we nu bij haar in de buurt moesten zijn.

Er werd veel gebeden en we hadden een gesprek met de oudsten van onze gemeente. Ze gingen  volledig akkoord met onze terugkeer naar Canada. En ze waren bereid om ons een aanbevelingsbrief te geven voor voltijds werk hier in Canada. We vroegen ook advies aan goede vrienden. Omdat Marina niet langer verzekerd was en kampte met hartproblemen, vonden we dat we plannen moesten maken voor een verhuis. We hadden hier volledig vrede mee, en dus begonnen we te zoeken naar een huis. Na heel wat rond gereden te hebben in Elmira vonden we een huis te koop in een stille straat. De bejaarde eigenares toonde mij het huis en het zag er geschikt uit. Maar toen ik een dag later terug ging, hing er een briefje aan de deur waarop stond dat ze van gedachten veranderd was en afzag van de verkoop. Het was een teleurstelling maar we lieten de zaak in Gods handen en vlogen terug naar België.

In april 2009 kregen we telefoon van goede vrienden in Elmira die vertelden dat er een condo te koop was in een appartementsgebouw voor senioren. Het gebouw had 27 condos. Onze vrienden namen foto’s en e-mailden die naar ons. Het zag er allemaal heel goed uit en ook al had ik een aantal jaren geleden, nadat we vrienden bezocht hadden in dat gebouw, tegen Marina gezegd dat ik nooit in zoiets zou willen wonen, nu leek ons dat wel iets. Er werd hevig voor gebeden en we hadden er echte vrede mee. Na meer overleg met onze vrienden daar, vloog ik een paar dagen later naar Toronto……….! (Ga naar Overpeinzingen).