MUSINGS OF AN “OLDER” MAN”. Nr.196

Standard

Nr.195 ended with: “In 2008 we made a trip to Canada to see how the Lord would lead……….!” (See richardandmarina.net).

There were several reasons for why we were thinking of returning to Canada. Already mentioned was our physical condition, we were really tired, I guess the result of years going in overdrive. Another one was the fact that we did not feel right about being fully financially supported, while we were not able to be as active anymore. On top of that, our health insurance was running out, or in the case of Marina, had already run out. We were with a company in Canada that insured missionaries, but only up to the age of 70, then they were expected to return to Canada and be covered by government insurance. Our church graciously covered the monthly premiums. Staying in Belgium would mean getting private insurance which is very costly. And then, of course, there was our daughter Rosa, who, because of her debilitating illness, has had to be without us, without her sisters and her nieces and nephews for many years. We felt we should be near her now.

We prayed a lot about this and talked to the elders of our church. They were in agreement with our returning to Canada and were ready to give us a letter of commendation for full-time work in Canada. We also asked the advice of good friends who were in accord with our move back. Because of Marina no longer being covered by health insurance and having heart problems, we felt we should go ahead with planning our return. We were at perfect peace about all of this. So we started looking for a place to live and after driving all around Elmira I found a house on a quiet street that was up for sale. The elderly lady who owned the house showed me around and it looked real good. However, the next time I went to see her, there was a note on the door which said that she had changed her mind and was not selling. It was sort of disappointing, but we left it in the Lord’s hands and returned to Belgium.

In April 2009, we received a call from good friends in Elmira telling us that there was a condo for sale in a seniors building, which had 27 condos. Our friends took pictures of the condo and emailed them to us. We thought they looked great and were quite excited, even though some years ago we had visited other friends who were living in that building and I had told Marina afterwards that I would never want to live in a place like that! We really prayed about it and felt perfect peace. After more discussion with our friends there, a few days later I was on a plane to Toronto………….! (Go to Musings).

 

OVERPEINZINGEN VAN EEN “OUDERE” MAN. Nr.196

Standard

Nr.195 eindigde met: “In 2008 maakten we een korte reis naar Canada om te zien hoe de Heer zou leiden…………!” (Zie richardandmarina.net).

Er waren verschillende redenen waarom we dachten terug te keren naar Canada. Wat ik al vernoemd heb was onze lichamelijke conditie, we waren heel moe, waarschijnlijk het gevolg van jaren in de grote versnelling te hebben gereden. En dan was er ook het feit dat we het eigenlijk niet juist vonden dat we nog steeds volledig financieel gesteund werden, ook al waren we niet meer zo actief. Dan kwam er nog bij dat onze ziekteverzekering teneinde liep, en voor Marina was dat al zo. We waren bij een Canadese maatschappij die zendelingen verzekerde totdat ze 70 jaar waren, dan werden ze verwacht terug te keren naar Canada en van de overheidsverzekering gebruik te maken. De maandelijkse premies werden heel minzaam door onze gemeente gedekt. Marina was 71 en was dus niet langer verzekerd. In België  blijven zou betekenen dat we private verzekering moesten aanschaffen, hetgeen heel duur is. En dan was er onze oudste dochter Rosa, die door haar slopende ziekte al jaren alleen geweest was, zonder ons, haar zusters en neven en nichten. We vonden dat we nu bij haar in de buurt moesten zijn.

Er werd veel gebeden en we hadden een gesprek met de oudsten van onze gemeente. Ze gingen  volledig akkoord met onze terugkeer naar Canada. En ze waren bereid om ons een aanbevelingsbrief te geven voor voltijds werk hier in Canada. We vroegen ook advies aan goede vrienden. Omdat Marina niet langer verzekerd was en kampte met hartproblemen, vonden we dat we plannen moesten maken voor een verhuis. We hadden hier volledig vrede mee, en dus begonnen we te zoeken naar een huis. Na heel wat rond gereden te hebben in Elmira vonden we een huis te koop in een stille straat. De bejaarde eigenares toonde mij het huis en het zag er geschikt uit. Maar toen ik een dag later terug ging, hing er een briefje aan de deur waarop stond dat ze van gedachten veranderd was en afzag van de verkoop. Het was een teleurstelling maar we lieten de zaak in Gods handen en vlogen terug naar België.

In april 2009 kregen we telefoon van goede vrienden in Elmira die vertelden dat er een condo te koop was in een appartementsgebouw voor senioren. Het gebouw had 27 condos. Onze vrienden namen foto’s en e-mailden die naar ons. Het zag er allemaal heel goed uit en ook al had ik een aantal jaren geleden, nadat we vrienden bezocht hadden in dat gebouw, tegen Marina gezegd dat ik nooit in zoiets zou willen wonen, nu leek ons dat wel iets. Er werd hevig voor gebeden en we hadden er echte vrede mee. Na meer overleg met onze vrienden daar, vloog ik een paar dagen later naar Toronto……….! (Ga naar Overpeinzingen).