MUSINGS OF AN “OLDER” MAN. Nr.64

Standard

Nr.63 ended with: “By faith Abraham obeyed when he was called to go out….., and he went, not knowing where he was going.” He took one step at a time, and so did we. It was exciting, to say the least…….!”

My family came to get us from the airport close to Amsterdam and took us to the farm of an aunt and uncle in eastern Holland where we stayed one week. Amazingly, there were three small bikes there for our girls. Even though I had been born in Holland, it all felt strange for me, and even more for Marina and the girls. They were starting to learn the language and we had many laughs with that. Praying in Dutch also seemed strange, but the Lord heard us anyway! 🙂

We then traveled to our apartment in a town south of Amsterdam and lived there for about 6 months. Besides ministering in the small church, we also continued with a children’s Bible club. One morning Marina woke up with a terrible swollen knee and could not walk. I had lost my voice after having had three couples in our home from Friday night until Sunday night, having Bible studies with them and continually talking, with little sleep. The next day we had Bible club, but Marina couldn’t walk and I couldn’t talk, so with my good legs I carried Marina to the club, and she, with her good voice and in simple Dutch taught the children, and playing her accordion and singing with them. We had a great time!

A niece invited me back to her parent’s farm in eastern Holland, where we had stayed before and we held a youth weekend there. I held three Bible studies a day, which was far too much for the youth and so, the next time we did things differently.

In August the family I had stayed with while holding special meetings in Edmonton, Alberta, Herb and Lillian Schindelka and their four children, arrived in Holland on their way to Belgium. We picked them up at the airport and drove them to Antwerp in Belgium. Lillian was from Belgium originally. After they had settled in, we visited them a number of times praying and talking together and slowly we started to sense God’s leading……..! (Go to Musings)

OVERPEINZINGEN VAN EEN “OUDERE” MAN. Nr.64

Standard

Nr.63 eindigde met: “Door het geloof is Abraham, toen hij geroepen werd  in gehoorzaamheid getrokken….en hij vertrok, zonder te weten waar hij komen zou.” Hij nam gewoon één stap, en dat deden wij ook. Het was heel opwindend, om het maar eenvoudig uit te drukken……!”

Familieleden kwamen ons afhalen op Schiphol en brachten ons naar de boerderij van een oom en tante in Gelderland waar we een week verbleven. Heel wonderlijk, er stonden drie kleine fietsjes voor onze meisjes. Ook al was ik in Nederland geboren, het voelde allemaal toch heel vreemd aan, en meer nog voor Marina en onze dochtertjes. Zij begonnen met Nederlands te leren en we hebben dikwijls moeten lachen. Bidden in het Nederlands leek ook zo vreemd, maar de Heer hoorde toch! 🙂

Na die week reden we naar ons appartement in een plaatsje ten zuiden van Amsterdam en woonden daar voor ongeveer zes maanden. We dienden in de kleine gemeente en hielden ook een Bijbelclub voor kinderen. Op een zekere morgen werd Marina wakker met een opgezwollen knie en kon ze er niet op staan of gaan. Ik was mijn stem kwijt doordat we drie jonge koppels van vrijdagavond tot zondagavond bij ons hadden gehad. We deden bijna aan een stuk door Bijbelstudie en sliepen weinig. De volgende dag hadden we Bijbelclub, maar omdat Marina niet kon lopen en ik niet kon spreken, droeg ik Marina met mijn goede benen naar de club en zij met haar goede stem en in eenvoudig Nederlands leerde de kinderen en zong met hen terwijl ze haar accordeon bespeelde. Fantastisch!

Een van mijn nichtjes nodigde ons uit terug naar de boerderij te komen om daar een jeugdweekend te houden. Ik gaf drie Bijbelstudies per dag, maar dat was een beetje teveel van het goede voor sommigen en we beseften dat het een volgende maal anders zou moeten.

In augustus kwam er een gezin uit Canada aan op Schiphol. Ik had bij hen gelogeerd toen ik samenkomsten in Edmonton, Alberta had gehouden. Herb en Lillian Schindelka en hun vier kinderen waren op weg naar België om daar evangelisatiewerk te doen. Wij brachten hen van Schiphol naar België en toen zij eenmaal een beetje ingeburgerd waren gingen wij hen verschillende malen bezoeken. Er werd veel samen gebeden en gesproken en langzaam aan begonnen wij Gods leiding te ervaren……….! (Ga naar Overpeinzingen)