Nr.6 eindigde met: “Het was pas toen ik naar een Youth for Christ samenkomst ging dat ik ontdekte wat er eigenlijk plaatsgevonden had……..!” Dat was voor mij de eerste evangelische samenkomst die ik bijwoonde en het was fantastisch! Het zingen and the atmosfeer waren geweldig, het raakte mij heel diep. Maar toen vroeg de leider voor getuigenissen. Dat woord, in het Engels ‘testimonies’, had ik nog nooit gehoord, het wordt niet gebruikt op de boerderij of in de huizenbouw waar ik gewerkt had J. Ik stootte de jongen naast mij aan en vroeg hem wat een ‘testimony’ (getuigenis) was. Hij vertelde mij dat mensen naar voren gaan en zeggen wat God voor hen betekende of wat Hij in hun leven gedaan had. “Mag ik ook gaan?” vroeg ik hem. “Zeker” antwoordde hij. Dus ging ik naar voren, een beetje trillende, nam de microfoon en vertelde de mensen dat ik ongeveer twee weken geleden op het veld mijn leven aan God had gegeven en dat Hij in mijn hart was gekomen en dat dit echt fantastisch was. Dat is alles wat ik zeggen kon en ik ging weer zitten. Na de samenkomst kwam er een oudere vrouw naar me toe, en ik kan je zeggen dat ze echt oud was, en ook ontzettend mager. Ze zag er uit alsof ze al halfweg in het graf was. Ze duwde me op een stoel, zette haar magere, knokige vinger op mijn borst en zei, “Nu, Richard, ben je behouden.” Ik keek haar stomverbaasd aan en vroeg, “Behouden, van wat?” Toen begon ze me het evangelie uit te leggen en te zeggen  dat ik gezondigd had, alsof ik dat al niet wist! Maar dat God Zijn Zoon gezonden had, Jezus, die voor mij aan het kruis gestorven was en geboet had voor mijn zonde. “En”, zei ze, “Jezus is ook opgestaan uit de doden en is nu in jou komen wonen.” Wauw, dat was geweldig goed nieuws, ik was er ondersteboven van! Natuurlijk vertelde ze me nog veel meer, waarna ik vol blijdschap naar huis reed. Ik had een volkomen nieuw en vreugdevol leven ontdekt, ongelooflijk! En toch was er iets vreemds, iets wat ik niet begreep………! (Ga naar Overpeinzingen)