In juli zal het 53 jaar geleden zijn dat ik christen werd, of liever een volgeling van Jezus, want het woord christen betekent niet veel in deze tijd. Om u een klein beetje achtergrond te geven, ik ben in Nederland geboren (sorry Belgen, ik had daar niets mee te doen) met klompen aan en tulpen in mijn oren. 🙂  Ik heb de Tweede Wereldoorlog ervaren als een kleine bange jongen. Op 18 jarige leeftijd had ik een diploma van een Landbouwcollege op zak en emigreerde ik naar Canada. Waarom? In de eerste plaats omdat ik wou gaan boeren en dat was niet mogelijk in Nederland, een van dichtsbevolkte landen ter wereld, daarom ben ik zo lang geworden, men kan daar niet in de dikte groeien, alleen maar in de lengte, 🙂 De eerste twee jaren waren nogal wilde jaren met veel drank en alles wat daarbij komt. Ik heb eerst op twee boerderijen in Harriston, Ont. gewerkt en daarna in de huizenbouw in Walkerton, Ont. Maar ik werd daar moe van het leven en had het gevoel dat mijn leven leeg was en geen zin had. Ik verdiende goed, kreeg het op vrijdagavond, maar op maandagmorgen was het meeste al weer weg. Sommige van mijn vrienden waren getrouwd, hadden kinderen, waren ook al weer gescheiden en waren echt ongelukkig. Ik begon mij af te vragen of dit alles was dat het leven te bieden had, en begon ernstig te denken aan zelfdoding. Terugkijkend besef ik nu dat God toen al aan het werk was in mijn hart, mij naar de rand drijvende, zodat ik Hem zou zoeken en vinden. Ik weet nu ondertussen ook uit ervaring dat God veel meer bezig is dan wij beseffen, achter de schermen werkende.(Ga naar Overpeinzingen)